Ophelio,

ta melancholia to taki pogrobowiec, m. in. zwracania uwagi na niewłaściwy Powodujący, że całe doświadczane w teraźniejszości dobro nie może się przebić do świadomości / utyka na jakimś poziomie, uwięzione w złych wspomnieniach. Czasami zwycięstwo dobra to kwestia czasu - stąd alternatywa dla „czerwia” w nawiasie

Cieszę się bardzo, że mimo ponurej tematyki odnalazłaś tu coś pięknego
Dziękuję za czytanie i komentarz, serdeczności


Gramofonie,

nie będę przekonywać, że nie każdy wiersz musi być zawoalowany, bo każdy może mieć swoje preferencje. Napiszę tylko, że wiersz ten miał stanowić kontrapunkt dla poprzedniego - tak pod względem formy, jak i treści - stąd ich kontrastowe właściwości (nie wykluczam, że odrobinę zbyt skrajne).

Dziękuję za komentarz, serdeczności

Kamyczku, Zolu, Lilu,

dziękuję Wam bardzo serdecznie za wszystkie refleksje, skojarzenia, interpretacje i ciepłe słowa o wierszu Przyznam, że terapii Hellingerowskiej nie próbowałam, stąd może melancholijny wydźwięk utworu Tym bardziej cieszy Wasz ciepły odbiór tego „ćwiczenia z wyobraźni”

Serdeczności dobronocne