Nasze bagno. Powieść kryminalna. Fragment - Bastek
Proza » Historie z dreszczykiem » Nasze bagno. Powieść kryminalna. Fragment
A A A
Od autora: Jest to fragment powieści, nad którą obecnie zarywam noce.

 

Tuż po godzinie osiemnastej w środę na posterunku zadzwonił telefon. Choć słowo posterunek brzmiało tu zbyt dumnie. Małe pomieszczenie przy sklepie wielobranżowym w środku wsi, wielkości trzy na trzy metry z miejscem na biurko i komputer oraz małą, drewniano-metalową ławkę.
Posterunkowy miał już zbierać się do domu po wyczerpującym dniu układania pasjansa w komputerze, gdy w słuchawce usłyszał głos Kuźniaka właściciela gospodarstwa agroturystycznego z tutejszej wsi.
– Przyjeżdżaj Karol do mnie. Jest tu pewien facet, który znalazł coś na bagnach.
– Witam pana panie Henryku. Powoli proszę, co się stało?
– No lepiej będzie, jak po prostu przyjedziesz. To podobno jakieś zwłoki.
– Co takiego? – Zdziwił się Karol.
– Ciało jakieś leży na końcu jeziora na bagnach! – Wykrzyczał Kuźniak
– Widział pan to?
– Ty nierób mi przesłuchania teraz! Przyjeżdżaj i zapytaj tego, co je znalazł. Jest trochę podpity, ale blady jakby to faktycznie była najprawdziwsza prawda.
– No dobrze. W takim razie już jadę. – Oznajmił Karol.
– No to czekamy na ciebie u nas. Cześć.
Karol odłożył telefon. Zamyślony zamknął maleńki lufcik w bocznej ścianie i zgasił niewiele dający oświetlenia kinkiet. Zamknął drzwi na posterunek i wyszedł na zewnątrz. Z zamyślenia wyrwał go widok dwóch facetów kierujących się wprost do posterunku. Mężczyźni byli czymś niezwykle zafascynowani i z euforią rozmawiali o tym ze sobą. Kiedy zobaczyli wychodzącego posterunkowego gwałtownie ucichli i zatrzymali się na kilka sekund. Wpatrywali się w niego niczym w święty obraz dobre kilka sekund, po czym skręcili w bok i odeszli w milczeniu. Karol, jako wzorowy stróż prawa miał już ich wołać i prosić o wylegitymowanie się, ale…
– Musze jechać do Henryka, to jest ważniejsze – pomyślał.
Przed posterunkiem, na chodniku stal świetnie zadbany policyjny Polonez. W tych czasach ujrzeć taki widok to naprawdę rzadkość. Z gracją otworzył kluczykiem drzwi od radiowozu, usiadł, ustawił wszystkie lusterka i odpalił. Karol był dumny z Poloneza i każdą wolną chwilę poświęcał na jego naprawy i czyszczenie. Było to jego, oprócz czytania powieści Detektywistycznych największe hobby.
Posterunkowy wcisnął sprzęgło i włączył jedynkę. Skrzynia zazgrzytała, ale Karol nie przejął się tym i siłą dopchnął drążek zmiany biegów na swoje miejsce. Po chwili już jechał w kierunku Kuźniaków przesłuchać człowieka, który odkrył ciało na bagnach. Podróż nietrwała długo, z posterunku było około pięciu kilometrów do domu Henryka i jego żony Marii. Całą drogę Karol miał przed oczami to jak rozwiązuje tą sprawę. Wszyscy mu gratulują, dostaje awans i podwyżkę. Był wielkim marzycielem i chciał w pierwszej kolejności wyrwać się z tej wsi, w której mieszka od urodzenia wraz ze swoimi rodzicami. Kobiety nie ustawiały się do niego w kolejce, jak mówił to przez jego nadwagę i kartoflany nos. W wieku trzydziestu ośmiu lat nadal był singlem i nie wyglądało na to, aby miało się to zmienić w najbliższym czasie. Miał kompleksy i to nie pomagało mu także w pracy zawodowej.
Po chwili dojechał na miejsce. Wysiadł i zamknął radiowóz. Pod pachą miał teczkę służbową z czarnego skaju, z którą wyglądał niczym urzędnik skarbowy. Nie rozstępował się z nią nawet na krok. Powtarzał zawsze, że nigdy nie wiadomo, kiedy przydarzy się okazja na poważną sprawę i jej rozwiązanie, więc wtedy lepiej jest mieć gdzie zanotować wszystkie potrzebne informacje.
– Właśnie na te okazje dźwigam tą teczkę – z dumą powiedział sobie Karol
Podszedł do drzwi domu i zapukał.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Bastek · dnia 19.01.2018 23:08 · Czytań: 254 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 2
Inne artykuły tego autora:
  • Brak
Komentarze
Darcon dnia 19.01.2018 23:25
To zbyt mały fragment reprezentacyjny, abym mógł solidnie wypowiedzieć się o treści, dlatego poprzestanę na warsztacie. Najpierw powtórzenia:
Cytat:
Tuż po go­dzi­nie osiem­na­stej w środę na po­ste­run­ku za­dzwo­nił te­le­fon. Choć słowo po­ste­ru­nek brzmia­ło tu zbyt dum­nie. Małe po­miesz­cze­nie przy skle­pie wie­lo­bran­żo­wym w środ­ku wsi, wiel­ko­ści trzy na trzy metry z miej­scem na biur­ko i kom­pu­ter oraz małą, drew­nia­no-me­ta­lo­wą ławkę.
Po­ste­run­ko­wy miał już zbie­rać się

Cytat:
Kiedy zo­ba­czy­li wy­cho­dzą­ce­go po­ste­run­ko­we­go gwał­tow­nie uci­chli i za­trzy­ma­li się na kilka se­kund. Wpa­try­wa­li się w niego ni­czym w świę­ty obraz dobre kilka se­kund,

Cytat:
Za­mknął drzwi na po­ste­ru­nek i wy­szedł na ze­wnątrz. Z za­my­śle­nia wy­rwał go widok dwóch fa­ce­tów kie­ru­ją­cych się wprost do po­ste­run­ku.


Teraz trochę o samym Karolu.
Cytat:
– Przy­jeż­dżaj Karol do mnie. Jest tu pe­wien facet, który zna­lazł coś na ba­gnach.
– Witam pana panie Hen­ry­ku. Po­wo­li pro­szę, co się stało?
– No le­piej bę­dzie, jak po pro­stu przy­je­dziesz. To po­dob­no ja­kieś zwło­ki.
– Co ta­kie­go? – Zdzi­wił się Karol.
– Ciało ja­kieś leży na końcu je­zio­ra na ba­gnach! – Wy­krzy­czał Kuź­niak
– Wi­dział pan to?
– Ty nie­rób mi prze­słu­cha­nia teraz! Przy­jeż­dżaj i za­py­taj tego, co je zna­lazł. Jest tro­chę pod­pi­ty, ale blady jakby to fak­tycz­nie była naj­praw­dziw­sza praw­da.
– No do­brze. W takim razie już jadę. – Oznaj­mił Karol.
– No to cze­ka­my na cie­bie u nas. Cześć.
Karol odło­żył te­le­fon.

Wiesz, Karol to, Karol tamto. Poza tym warto sięgać po inne zakończenia dialogów niż opisywanie czynności "gębowych".
Cytat:
– Ciało ja­kieś leży na końcu je­zio­ra na ba­gnach! – Wy­krzy­czał Kuź­niak

Cytat:
– No do­brze. W takim razie już jadę. – Oznaj­mił Karol.

Nie wiem, jak dużo masz tego w powieści, ale warto ograniczać "oznajmianie, krzyczenie, mówienie itd.

Ogólnie, to nie czytało się tak źle, powyższe błędy nie są jakieś wielkie i łatwe do wyeliminowania. Zachęcam dokładniej sprawdzić tekst i dalej publikować. :)
Pozdrawiam.
purpur dnia 23.01.2018 14:08
Generalnie nie czytam fragmentów, bo nie cierpię być wrzucany w sam środek czegoś wiedząc, że ani nie będę wiedział "o co chodzi, jakby?", ani tym bardziej nie będzie rozwiązania...

Natomiast, c oś kryminalnego z chęcią bym przeczytał...

Jesli to nie ma stu stron, to może dodaj całość, albo przynajmniej jeden rozdział, tak aby dało się poczuć treść?
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
18/03/2024 19:06
Pliszko, Posłużyłaś się skrótami myślowymi, ale pełnymi… »
Jacek Londyn
18/03/2024 18:15
Trening czyni mistrza. Kolejna okazja, tym razem… »
valeria
18/03/2024 11:41
Piękne, już bielonych rzeczy nie spotykam już:) chyba w… »
mede_a
18/03/2024 10:45
Jak ja kocham te Twoje maluchy! Ajw- poezji pełna - pisz,… »
Kazjuno
17/03/2024 22:58
Ja miałem skojarzenie erotyczne, podobne do Mike 17. Jako… »
Kazjuno
17/03/2024 22:45
Co do Huty masz rację. To poniemiecka huta do końca wojny… »
ajw
17/03/2024 21:52
Zbysiu - piękne miałeś skojarzenia :) »
ajw
17/03/2024 21:50
Tak, to zdecydowanie wiersz na pożegnanie. Na szczęście nie… »
Gabriel G.
17/03/2024 19:52
Nie ukrywam czekam na kontynuację. To się pewnie za trzy -… »
Kazjuno
17/03/2024 16:40
Dzięki Gabrielu za krzepiący mnie komentarz. Piszę,… »
valeria
17/03/2024 15:17
Gotowanie to łatwizna, tylko chęci potrzebne :) »
Gabriel G.
17/03/2024 12:46
Kazjuno Jestem świeżo po lekturze wszystkich trzech części.… »
Jacek Londyn
17/03/2024 10:31
Proszę o chwilę cierpliwości. Zanim odpowiem na komentarze,… »
Kazjuno
17/03/2024 04:17
Czekamy z Optymilianem, ciekawi twojego odniesienia się do… »
Jacek Londyn
16/03/2024 12:26
Drodzy Koledzy po piórze. Dziękuję za komentarze. Jest mi… »
ShoutBox
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:43
  • Nie poezją ja, a prozaiczną prozą teraz, bo precyzję lubię: nie komentarzem, a wpisem w/na shoutboxie zaczęłam, a jak skończę, to nie potomni, a los lub inna siła zdecyduje/oceni.
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:32
  • Pliszko - nie! Dość milczenia! Dopóki żyjemy! A po nas krzyczeć będą "słowa", na karcie, na murze...
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:28
  • To, jak skończysz pozwól, że ocenią potomni. Zaczęłaś komentarzem... pozwól/daj nam możliwość byśmy i Ciebie komentowali - jedno "słowo", póżniej strofy...
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:20
  • ech, Zbigniew Szczypek, fajnie wszystko, wróżba jest, choć niedokończona, ale z tego, co pamiętam, to Makbet dobrze nie kończy ;)
  • pliszka
  • 05/03/2024 22:58
  • A reszta jest milczeniem...
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty