Nie tylko ten ale i "reszta" składa się z wrażeń, odczuć, domyśleń. Moich i może innych, czytelników.
Tak, w tym akurat słowo "dzwon, dzwony" wybitnie "odstają" od reszty. Oczywiście, ponownie moje odczucie. Walą nutami zamiast nutkami, nie dopasowując odcienia do barwy lecz barwę barwą mieszając .
Przedziwny styl autora, trudno używać rozumu przy czytaniu, ale to przecież poezja .
Jest o tyle dziwna, że jak zapach, nieznany, z niewidocznego ponadto źródła, obsiada i wsiąka. Jest coś niezwykłego, ledwie dostrzegalnego, w tym i kilku innych utworach które przeczytałem. Jak węże wiją się wokoło miłości, chwilami dostrzegają codzienność ale to jest niecodzienna codzienność .
Dobra, krótko. Tworzysz coś dziwnie pięknego ale jest "trudnodostrzegalne", a może nie, może należy Cię czytać w ciszy, skupieniu, pomiędzy "trudnodosłyszalnym" szumem liści bukowych, siedząc na kamieniu, który dotykał wielu i świadkiem wobec wielu .
No to na początek - za niespotykaność, za wylewanie się z pomiędzy słów, wersów, zwrotek przeróżnych szeptów do domysłów, zabieram autora/autorkę do ulubionych.