Chciałeś się przedstawić bo Cię jeszcze nie znam.

Co wypada? Jak nas wychowali? Co nas może zbliżyć? 

Osiągasz szczyt kurtuazji, a dalej Cie nie znam 

bo dobrze wychowany chodzisz jak na smyczy.

Przetarte szlaki zwykle nigdzie nie prowadzą.

Trudno się w nich zgubić i ciężko się odnaleźć.

Przecieram oczy, może one coś zobaczą. 

Widzę tylko kurewsko uśmiechnięte twarze. 

Czekam na gest, który zdradzi emocje.

Cokolwiek bylebym rozpoznał. 

Bo z tego co zdążyłem dostrzec 

to stoi przede mną papierowa postać. 

Płomienne rozmowy nie dla Ciebie. 

Żar dialogu może Cię spalić do cna 

i pokazałbyś światu to czego nie wie.

Dlatego chce się przy Twoich zgliszczach ogrzać.