Schnee im April


April- auf einmal schneit es wieder.
Aus den Wolken schwebt es nieder.
Frösche, die am Weiher hocken,
seh'n erstaunt die weißen Flocken.

Sind das wohl besondre Fliegen,
weiße zwar, doch leicht zu kriegen?
Und sie sitzen still und faul,
Augen zu, weit auf das Maul.

Doch was reinfliegt- eins, zwei, drei,
wird's zu Wasser.Zauberei!
Zu leerem Wasser, das nicht nutzt.
Man sieht sich an. Man ist verdutzt.

"Dieses ist", der Dickste spricht's,
"ein Aprilscherz, weiter nichts.
Nichts als Unfug sozusagen.
Ich, Genossen, ich geh baden!"

Platsch!
"Ich auch!" "Ich auch!""Ich auch!"
Platsch!Platsch!Platsch!
klatscht Bauch um Bauch.



Śnieg w kwietniu


Kwiecień. A to co za licho?
Z chmur się białe płatki sypią.
Żaby, co nad stawem siedzą,
Z ciekawością patrzą w niebo.

Czy to muchy? Takie białe?
Spróbujemy złapać parę.
Otworzyły szybko buźki
I czekają tak na muszki.

Muszki wprost do ust wpadają –
Raz-dwa-trzy – lecz zaraz tają.
Miast przysmakiem się zachwycać,
Żaby wodę muszą łykać.

I w dodatku niezbyt smaczną,
Przykro się zrobiło żabkom.
Kto wymyślił takie cuda? –
pyta żabka jedna, druga.

„To są – mówi z nich największa –
Niewybredne żarty kwietnia.
Mam ich już po dziurki w nosie,
Lepiej w stawie się wykąpię”.

„I ja z tobą! I ja z tobą!”.
Plusk! I wszystkie są pod wodą.