Wietrze nieodgadniony,

Wietrze niespokojny,

Lektorze nieśmiałych słów następstw,

Na które nam Bóg każe patrzeć.

Cofnięty dotyk, niezrozumienie.

Jak zwalczać stłumione milczenie?

Cywilizacja samotność zakłóca,

Podtekstem woda na ucho się narzuca.

I płaczą rzewnie białe kuleczki,

Łzy spływają po nich, jak włókna niteczki.

I malin kwiatowych - kwitnących, pachnących,

Nie z obrazów, lecz z natury kolorem rażących.

Jakaż tęcza wśród malin...Nie do końca...

Bo tęczą to wiosna.

A tu płacz i grzyby nad ludźmi.

To zabawne, że ludzie chcą być grzybami.

Nieindywidualna indywidualność

W uśmiechu się krzywi.

Pisarz wiersze pisze,

Geniusz głowę chyli.

Genialni pisarze,

Z tych co ja jestem,

Może byście wreszcie innych, nie siebie,

Zdziwili jestestwem?