Odczytuję ten tekst w kontekście relacji dwojga osób, bardzo różnych od siebie. Jedna podchodzi do życia spokojnie, przemyślanie, żyje chwilą, ale też patrzy wyraźnie w przyszłość, chce ją w miarę możliwości dobrze zaplanować. Z kolei druga żyje szybciej, niebezpieczniej, podejmuje ryzyko, a co on ono przyniesie, zostawia w rękach losu.
W końcu przeciwieństwa się przyciągają, ale czy w tym przypadku się to sprawdzi, czas pokaże, o ile nie sprawdzi się to, co zapowiada pointa.
Ładny wiersz, choć nieco i smutny, przepełniony niepewnością.