Do weny

Nie uciekaj ode mnie, weno moja śliczna,
Nie zachowuj się przecie jak dziewka uliczna,
Co spełniwszy powinność, miedziakami syta,
O kochanka nie stoi i czem prędzej znika.
Nie uciekaj ode mnie; jak gołąbków para,
Z dawien dawna żyjemy i po cóż tak zaraz
Znajomość ową kończyć; jeszczem niegotowy,
Czy bez ciebie myśl jaka przyjdzie mi do głowy?
Nie uciekaj, ma prośba; zostań trochę dłużej
I słowami obdaruj, a ja ci w naturze
Wynagrodzę, com winien; włos mój siwy stał się,
Lecz korzeń wcale jary i na figlach zna się.

Do dziewki
/Jan Kochanowski/

Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa,
Z twoją rumianą twarzą moja broda siwa
Zgodzi się znamienicie; patrz, gdy wieniec wiją,
Że pospolicie sadzą przy różej leliją.
Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa,
Serceć jeszcze niestare, chocia broda siwa;
Choć u mnie broda siwa, jeszczem niezganiony,
Czosnek ma głowę białą, a ogon zielony.
Nie uciekaj, ma rada; wszak wiesz: im kot starszy,
Tym, pospolicie mówią, ogon jego twardszy;
I dąb, choć mieścy przeschnie, choć list na nim płowy,
Przedsię stoi potężnie, bo ma korzeń zdrowy.