Ładny, ale nieco pestmistyczny wiersz, akurat jestem w moim rodzinnym mieście, po latach, dodam, woec wiersz bardzo trafił, bardzo, też przemykam wśród znajomych twarzy i czuję się jak wyciągniety na brzeg

allaska, Greg Malecha, Izabea Bocian - dziękuję za wizyty i za refleksje. intencje autora przy pisaniu były bardzo szerokie więc zapewne Wasze interpretacje się tam mieszczą

To znaczy Vojteczku dla mnie jest jak najbardziej lirycznie, jednak tu jakbyś tę rzeczywistość w przeciwieństwie do połowów podał na tacy tak to odbieram, w połowach więcej było tajemnicy. ja też kiedyś wieki temu napisałam wiersz o sieci, to był mój pierwszy w życiu wiersz, pod wpływem mickiewiczowskiej ody do młodości coś takiego zmajstrowałam, mając lat kilkanaście:

widzisz rybaka Odysie?
ja też muszę wrócić
sieci zarzucił tam stoi na brzegu

już płynie niesiona przez fale
pod prąd brnie coraz bliżej
a wiatr ją gna jeszcze prędzej

spójrz jak żywioł nią kręci
jak pląsa nie - Eskulapa
biel morskiej fali okryła ją płaszczem
okryła ja lekką mdłą

pęcherzyk powietrza jeszcze jest w chęci
jak rzuca się
już brak jej cofa się
po co? ma
co mówisz Odysie?

złowiona


pozdrowionka Vojteczku

Byłem narybkiem
i bujałem w rafach koralowych
rozchylałem trawy
na wyspach szczęśliwych
pognałem za błyskotką
i hak mnie wyciągnął
na brzeg oceanu
trafiłem do puszki
blaszanego więzienia
nie palę trawy.

Piękny inspirujący wiersz

Pozdrawiam