Zawsze dotąd na koniec zgadywanki udawało
się jakoś uniknąć odpowiedzialności. Ilość pytań
jest przecież  nieskończona i za każdą pustką
w głowie można wpisać verte.
 
Świat dotąd nie obrócił się przeciwko nam,
chociaż nazywaliśmy po imieniu. Nie twoja rzecz,
a jednak nasza sprawa; kończy się i tak psim
przywiązaniem i warczeniem, kiedy trzeba  
 
pokazać zęby. Uśmiech, choć darowany, podnosi
kąciki do rangi u mamy za piecem. A może pana  
Boga też dałoby się oszukać, udając świerszcza
albo mysz. Muzyki wystarczy dla wszystkich,  
 
choćbyśmy musieli  zabierać się za zapasy z zimą,
licząc że kiedyś jednak powinna dać za wygraną.