W szafie mnóstwo bałaganu: 
stare ubrania, torebki matki i cioci Władzi, 
która zmarła kilka lat temu, ale przychodzi. 
Dziecko czasem ją widzi, jak zagląda do szafy i wyjmuje niedużą torebkę. 
Dziecko obserwuje najpierw cień, boi się tego cienia;
wychodzi szybko z pokoju i kładzie się w sypialni rodziców.
Wynurza głowę spod grubej kołdry uszytej z myśli.
Kołdra jest ciepła, dziecko szybko się nagrzewa, poci, i równie szybko marznie.
Matka od czasu do czasu wyrywa je ze snu.
Matka widzi na nogach kruka. Matka krzyczy: kra! kra! kra!
Przez pokój dziecka przebiega jak w filmie Jumanji stado pawi, gołębi, kanarków, i kuropatw.
Dziecko z dystansem spogląda na pawie i ich dumę.
Kuropatwy, mimo że płochliwe, najbardziej polubiło, a z jedną nawet się zaprzyjaźniło.
Pewnego dnia pobiegło za kuropatwą – pokazała mu przestrzeń,
zboża, łąki, polne kwiaty i bezchmurne niebo. Dziecko poczuło smak świeżej, zimnej ziemi.
Tylko wysoko rozległo się głośne kra, kra, kra. Dziecko zobaczyło kruka.
Tylko dziecko go zobaczyło.

ZABAWA W CHOWANEGO

schowałem się w kurniku
matka głośno krzyknęła: 
otwórz w tej chwili otwórz
rozłożyła ręce jak kurze skrzydła
ręce zaczęły mnie bić
oszczędzała jajka

MATKA MA DWIE PARY RĄK

 jedna para jest pijana druga trzeźwa
pijane ręce wchodzą w moje dłonie
policzki oblewają się szkarłatem 
gdy w szkole koledzy wyśmiewają się
ze słabych matczynych rąk