Facebooku mój jedyny i ukochany.
W Tobie wpisuję wszystkie swoje plany,
Wrzucam sukcesy, zdjęcia obrobione,
Znajdę tu dziewczyne, kumpla nawet żonę.
Jesteś wspaniały, jesteś kolorowy,
Ten, kto już stary, wygląda jak nowy,
Wszyscy są tutaj tacy uśmiechnięci,
Że od wzruszenia, łza się w oku kręci.
Lajkujemy się w Tobie razem, bez wyjątku,
Ciężko zacząć dzień bez nowego wątku.
Z nowo dodanymi przeglądam stronice,
Ktoś się czymś poszczycił,
Ja się też poszczycę.
W Tobie polityczne spory rozwiązuje,
Wybieram kandydatów, państwami kieruje.
Na ofiary tragedii dolara nie wyłożę,
Wrzucę film, post, zdjęcie które pomòc moze.
Wakacyjne zdjęcia, przy czym teraz stałem,
Jakie było słońce, gdzie się opalałem.
Jaki drink wypiłem, jakie zjadłem danie,
Kogo dziś trzymałem na swoim kolanie.
Pary zakochane, Dzieci jak z obrazka,
Jaki ten przystojny, a jaka ta laska.
Dziękuję Ci bardzo za ten cudny świat,
Kiedy w Tobie siedzę nie czuję swych lat.

Facebooku jedyny i mój ukochany.
Rzadko pokazujesz gdy byłem zapłakany,
Rzadko pokazujesz, gdy byłem bez pieniędzy.
Rzadko pokazujesz gdy ktoś bliski nędzy,
Rzadko pokazujesz gdy jesteśmy chorzy,
Rzadko pokazujesz gdy nas życie morzy,
Rzadko pokazujesz nieudane próby,
Rzadko pokazujesz gdy jest blisko zguby,
Rzadko pokazujesz grzechów mych tysiące,
Rzadko pokazujesz gdy nie świeci słońce.
Nie widzę w Tobie moich kłótni krzyków,
Zamiast gwiazd, modeli, zwykłych robotników.
Przyjaciel z Facebooka lajka prężnie wrzuci,
Lecz już na ulicy głowę swą odwróci,
Niektóre dzieci gdy weźmiesz na kolano,
Patrząc w kamerkę mówią do Niej Mamo.

Tak nas miliony Facebook dzisiaj gości,
Zarobił miliardy na ludzkiej próżności,
Ja bardzo dziękuję, że od wielu lat,
Na słodkiej iluzji budowałeś mój świat.