Dwie pierwsze zwrotki super, a dwie ostatnie słabo. Po dwóch pierwszych miałem nadzieje na nowe otwarcie w Twoim pisaniu, a potem niestety zeszło na to samo co w każdym wierszu. Nie, że podobnie, tylko znając inne twoje, miałem wrażenie, że czytam to samo co kiedyś, nie wiem czy to dobre. O ile z ostatniej zwrotki można coś wyłuskać dla całości o tyle 3 zwrotka całkiem psuje wszystko, ja bym wywalił i napisał coś innego, ale to nie mój wiersz, tylko wyrażam swoje skromne subiektywne zdanie.

Dzień dobry ? Dobry Ci i witaj autorko .
Przeczytałem Twój ostatni wiersz, wróciłem do przedostatniego <czytałem wcześniej już, tzn. pół roku wstecz? no pamiętam , odbił w głowie się > , i znalazłem się tu, też ponownie, też pamiętam.
Trochę dziwnym jest, że w komentarzach nikt nie zwraca uwagi na rzucający się i przebijający wprost erotyczny i aż drgający wnętrzem odcień .
Dobra autorko, nie wiem kto naprzeciw Ciebie w wierszu. Kobiety bardzo soczyste i dlatego na 51% przyjmuję że żegnasz się z nią. Ale nadzieję można mieć przecież , że to jednak on nie ona dla Ciebie .
Tu na temat soczystości mężczyzn przemilczę ułamek chwili... i zostawię tak .
Wahanie ponieważ nie dokreślasz z kim żegnasz się, o pożegnaniu w wierszu prawie na "pierwszej stronie" też . Z "tamtej" i z Twej strony
.
Bo druga strona nie lubi pożegnań.
Gdzie jeszcze erotyka w nim ? No wszędzie , sam język niezwykły przecież "gadżet" fizycznej miłości, a później

to rozmowa ciał, "spijanie" blizn ustami, dłońmi to jak słuchanie ich opowieści.
Że sen?
Tu wchodzimy przez drzwi, obrotowe , do drugiego "pomieszczenia".
Sen zaplata się z jawą, kochasz śniącego, jesteś kochana gdy jeszcze sen i światy drżą, oba, może więcej. Twój, jego/jej, wspólny wasz też lub całość chwili to tylko sen zapakowany w wiersz ale jak dłonie ponownie wasze odnajdujące się nawet we lub przez sen a potem... .
Pierwsza zwrotka i

to właściwie zakończenie.
Ok, sny na jawie lub gdy tylko śpimy, często zostawiają ropiejące oceany blizn w kącikach.
Tak cholera, drzwi obrotowe i wirują wciąż, już same , dostrzec można zmienne obrazy, jęk bo ból, bo czujesz już i wiesz że będzie smutek, żal.
Cóż, łzy choć niewidoczne są lub bywają jak oceany, pełne zamordowanych złotych rybek już nie spełniających marzeń a nawet zwykłych życzeń.
Wgłębić się w Twój jeden wiersz to dużo, dlatego nic o dwu ww., chyba wcześniejszych.
Dodam, Twoja poezja bardzo dojrzała. może to doświadczenia, może wiek, może są w warkocz splecione, nie istotne aż takie szczegóły . Bo drapieżnie w skórę wbijają się pazurem i zostają, prawie z czytelnikiem, przynajmniej ze mną, sklejone .
P.S. Świetny erotyk plus dramat.