Pozwoliłem sobie uaktywnić wolę fantazji, i umocowałem twoją wolność po prostu – w słowie. Bo skoro jesteś poetką, to pewnie najbardziej powinno ci zależeć i na pewno zależy właśnie na wolności słowa.





to trafne obrazowanie wolności i jednocześnie ludzkiej potrzeby komunikacji
w dodatku:





okazuje się, że te zakątki bardzo ciekawie






na metr kwadratowy - co wskazuje, że jest to komunikatywność w rodzinie, w mieszkaniach żyją ludzie spokrewnieni.
Mają prawo do wolności poglądów, obyczajów, myśli, i samej liberalizacji słowa, ale rozumiem, że głównie przemawia przez ciebie utylitarna potrzeba porozumienia pokoleniowego. Więc sumiennie.





teraz wzorowo używasz porównań, ze szczelin tektonicznych przechodząc do: Dwóch prędkości w rozwoju Europy, bo:



Epilog:





zatem zamierzona i przemyślana dwuznaczność, gdzie -stopklatka – jest jakby troską o poniechanie wszelkich podziałów w Eu, próbą zatrzymania tego kadru- a stop i klatka - są normą nakazu i przestrogą w budowaniu wszelkich podziałów – również podziałów – w dostępie do wolności słowa. np. ACTA2

Mnóstwo tu - u Ciebie - filozoficznych konstatacji. Gratuluję. Zazdroszczę, dobry wiersz.


Finezyjne nawiązanie w tytule - do serii filmów Krzysztofa Kieślowskiego.
Pzdr.