Niezwykły wiersz, o bardzo oryginalnym koncepcie, piękny krystaliczną prostotą, która wymaga największego zdyscyplinowania i warsztatu. Przywodzi na myśl najlepsze dzieła Szymborskiej. Do tego czytam sobie smaczek „zmianoklimatyczny”, bo, jak wiadomo, mamy w ostatnich latach tylko dwie pory roku, stąd „pogoda, która jest lub jej nie ma” jest bardzo na czasie! Przede wszystkim jednak urzeka - jak większość Twoich wierszy - dyscypliną i trafnością myśli, dystansem i humorem. Chapeau bas!

Serdeczności

Prosto i z serca, tak jak lubię. Nie wiem czy świadomie zostawiłaś rym prostuje-przeczesuje? Jeśli nie, można pokusić się o jakąś drobną zmianę. I jeszcze"'sweterki" brzmią trochę za bardzo zdrobniale, jakby dotyczyły dzieci. Mam to samo, bo też pracuję w szkole Wydaje mi się, że w ogóle można się ich pozbyć - dosłownie

z pogodą jest tak, że albo jest
albo jej po prostu nie ma.
rozbiera dziewczyny
lub zapina szczelnie pod szyję

To już Twoja decyzja, bo i Twój wiersz. Poza tymi drobiazgami bardzo mi się podoba