Ophelio,
niby tyle już plaż przelano na papier, tyle fal przełamano przez wiersze, a jednak każda fala inna i każda kamienica kryje swoje tajemnice. Z przyjemnoscią pobyłam z tekstem i stylistyką, owoż mi bliską, na pozór lekką, zwiewną, niosącą jednak za sobą ogromny ładunek emocji. Poczułam się uwięziona w letniej atmosferze przelanej za szczęście słonej wody i wilgotnego piasku!

najserdeczniej

I mnie urzekł ten wiersz, jego urlopowy, relaksacyjny klimat, który jednak w zestawieniu z tytułem budzi niepokój, niejasną myśl, że życie jest w ostatecznej konsekwencji wielką „łapką na ludzi”, a dodatkowo przypomniał mi słowa z piosenki „Hotel California” The Eagles: „We are all just prisoners here, of our own device”. To wielka sztuka oddać w jednym, spójnym tekście tak różnorodne emocje i nastroje, z przeważającym przesłaniem w stronę chwytania chwil, cieszenia się tu i teraz - pod czym się podpisuję obiema rękami!

Serdeczności