Tytuł mi się podoba (być może też dlatego, że go już znam jako cytat z piosenki Maanamu. A ta piosenka jest w pewnym sensie miła dla mnie).

Widzę kontrast w formie pomiędzy pierwszą a trzecią strofą. To nie musi być źle, ale z drugiej strony kontrast to jednak dysharmonia, czyli coś, co zazwyczaj jakoś przeszkadza (mniej lub bardziej). Pierwsza strofa ma więcej harmonii, ale z drugiej strony więcej, hm, czegoś "mechanicznego", "rzemieślniczego". Natomiast trzecia strofa ma mniej harmonii (wersy są różnej długości), ale z drugiej strony jest lżejsza, bardziej poetycka, ulotna.

Wiersz brzmi trochę jak niedokończony, ale z drugiej strony spotkałem się już z takimi i nie jestem przeciwny takim zabiegom. Jeśli dla Ciebie jest dokończony, to gitara.

Ładnie wygląda opis w trzeciej strofie. Jest gładki, rytmiczny, niepowtarzający się. Gdyby tak wykorzystać podobnie zmysłowe opisy w innych wierszach?

Pozdrawiam Cię.