Sam sobie pięknie to na końcu wytłumaczyłeś Slivusie
Pozdrawiam

Dziękuję
Ale ten 'cierń' jednak zostawię

Okay.

Dla mnie Twoje obecne teksty to raczej luźne zapiski, echa Twoich refleksji i spostrzeżeń, nad którymi zupełnie nie umiesz pracować od strony formalnej, dlatego też obawiam się, że bardzo dużo czasu będzie musiało minąć, zanim stworzysz dobry wiersz (to moja ogólna refleksja po przeczytaniu większej ilości Twoich utworów.)

Nie chodzi nawet o to, że ten wiersz jest mało odkrywczy (Bez Ciebie jest tak pusty świat/zniknęło nawet milion barw), że takie frazy były powtarzane już miliony razy. Nie jesteś nawet przekazać tak prostego przesłania w strawnej formie. Siląc się na jakąś "poetyckość" osiągasz w istocie jej karykaturę. Frazy takie jak: "krzyczę znajome imię Twe", zwłaszcza we współczesnym wierszu, brzmią koszmarnie. Po co te teatralne inwersje, archaiczne formy zaimków? O rymach już się wypowiedzieli inni.

Bardzo wielu debiutantów pisze w ten sposób - ponieważ nie znają poezji (współczesnej prawie w ogóle, klasykę w stopniu minimalnym ze szkoły) to przetwarzają pseudopoetyckie patetyczne frazy znane z popkultury.

Jest na to tylko jedna rada, czytać bardzo dużo poezji, zwłaszcza współczesnej. Służę rekomendacjami jakby co

Blue, słuchaj Vanillivi, słuchaj. Choć nie wiem, czy ma rację, to na pewno ma doświadczenie.