Bardzo ładny, subtelny 14-zgłoskowiec Dodatku.
Czytając go miałem wrażenie, jakbym czytał o miłości, która dzieje się tu i teraz, nie wybiega myślami w przyszłość.

Czy to właśnie ona powoduje ową lipcową bezsenność? Czy też może to wspomnienie uczucia tak gorącego, że zmieniało smak jabłka w najczystszą ambrozję?

Nie wiem czy to było zamierzone czy nie, ale dostrzegłem też subtelne nawiązanie do twórczości Broniewskiego.

Podziwiam i pozdrawiam

To udaje nie wiadomo jaką galanterię, ale jednocześnie jest bardzo pospolite. Odczuwam to jako fałsz. Moim zdaniem to samo wrażenie da się uzyskać lepszymi, szlachetniejszymi środkami.



Podobne wrażenie do tego po pierwszym wersie. Bezpłciowy przymiotnik (ciepło) powoduje, że cała liryczna siła klapnie i flaczeje.




Tu zaś mamy nieco frazeologii sprzed stu lat (słodycz, nektar).

Całość jest skomponowana z takich mało plastycznych przenośni, np.



połączonych z abstraktami typu dialog, emocje, niewysłowiony itp. Taka faktura liryczna jest z konieczności mętna. Można też powiedzieć, że mglista, ale mglistość powinna mieć wpisaną w siebie tajemnicę, a tu trochę tej brakuje.

Duży plus za sprawne korzystanie z dobrodziejstw wiersza sylabicznego, choć nad rymami bym popracował (obecne nie są częstochowskie, ale jednak nijakie).