Witaj

Ciężko się ocenia wiersze dedykowane, to tak jakbym był podglądaczem, przez dziurkę od klucza obserwuję (komentuję) sytuację, która nie jest stworzona dla mnie. Więc ... , nie będę się odnosił do treści, powiem co, według mnie, kładzie ten wiersz:

sporo przymiotników, brzmią one jak wyliczanka, z którą można się zgodzić - przeczytałem Twoje wszystkie - jesteś dokładna w opisie rzeczywistości ("Impresja szpitalna" jest według mnie najlepsza) ale podane w ten sposób - inwersji, no nie ... .

A poza tym ów opisowy styl artykułowania myśli bliższy jest prozie (tak mi się zdaje)

Pozdrawiam

Ja też mam ZAWSZE ten dylemat:
czy rację ma czytelnik, czy Autor. I bądź tu mądry/a, uwierz, zmieniłby się, To Victor wie wszystko co do okoliczności i doborze słów, to do Victora puszczasz potajemnie oko, ja tylko co najwyżej mogę się domyślać, chyba, że Victor jest osobą powszechnie znaną (chyba wkleję swój tekst dedykowany - taka malutka polemika).

Jak już wspomniałem masz taki styl, mocno opisowy, to OK, ale w komentarzu też piszę o inwersji, spójrz, jak Twój wiersz wygląda tak:

Urodziny
____________________
Victorowi



I to już?
Tylko tyle?

Patrzy na ręce
pełne niczego.
Pamięcią prześwietla
zakamarki zdarzeń.

Ze strychu przynosi
stare pudełka.
Zanurza dłonie
w marzeniach ulotnych,
epizodach spełnień,
wygasłych nadziejach,
daremnych miłościach,
odpuszczonych grzechach.

W ostatnim pudełku
znajduje
parę skrzydeł,
napoczętych przez mole.

Przypina je do pleców.

Leci
coraz dalej.



Broń się, Twój tekst, Twoja stylistyka, Twój przekaz.

A ja pozdrawiam.