Zgadzam się z Mileną - jest w tym wierszu jakiś katastrofizm, i nie na darmo zielony overtone w tytule przydaje mu wydźwięku ekologicznego. Czarne perły można odnieść do Afryki i jego mieszkańców/mieszkanek, którzy płacili i płacą ogromną cenę, najpierw za niesyconą żądzę dehumanizacji i okrucieństwa przejawianą przez białego człowieka w czasach łowów na niewolników, obecnie za zbierającą już swoje żniwa, również spowodowaną głównie niezrównoważoną działalnością białego człowieka, zbliżającą się katastrofę ekologiczną. Dlatego czytam Twój wiersz jako hipnotyczny hołd kolebce ludzkości - Czarnemu Lądowi i zarazem wywodzącej się stamtąd kobiecie, jak to ujął we wzruszającej piosence np. Sonny Charles: https://www.youtube.com/watch?v=mcA2IoE68rc

Serdeczności

Przez ten Twój wiersz mój umysł dostał "skrzydełek" i unosi się teraz lekko . No ciężko mu było jakoś, leżał jak zdechły i nagle... zamagiowałaś go .
Niektóre sekrety jak perły i droższe od nich ale nie o to chodzi, oczywiście .
Delikatność kobiety, są takie , delikatność perlistych wrażeń ich sekretów, bywają takie , to doskonałe spostrzeżenie, nie porównanie . Że też kobieta musiała pierwsza zobaczyć .
Oczywiście bywają kobiety jak mężczyźni . I to wcale a wcale nie jest złe, bywa "zabójcze" .
Ok, krótko o całości . W wierszu syrena która raz tu raz tam a nocą wraca na rodzinne wodne łąki . Niesie w sercu tajemnice przeróżne, jednak małże są złośliwe i drukują je w postaci pereł by księżyc prokurator mógł zobaczyć i oskarżyć biedną, zakochaną w lądzie syrenkę .
Cóż, tyle tych światów i zdarzeń wyobrażennych . Nie to w wierszu ?
Dobra, jeszcze raz.... i jeszcze... i znów.... .
Cholera , wszystko się zmienia ... i co teraz widzę nie powiem .