Już teraz muszę poczytać tę Fiedorczuk. Kolejny raz się na nią powołujesz, Intro.

To intrygujący wiersz. Powołujesz tu refleksje na temat ekstremalnych naszych punktów wrażliwości, podobnych miejsc, w których może się zrodzić miłość lub nienawiść.
Znak niepokoju, w przeciwieństwie do popularnego w religiach znaku pokoju, budzi w człowieku lęk. I tego lęku zazwyczaj się boi. A przecież on właśnie może obudzić twórczy ferment, sprawić, że zapoczątkuje on działanie, jakiego nie wzbudzi święty spokój.
Ciekawe refleksje i świetna forma tekstu. Ale to już Twój znak firmowy.
Serdeczności,

z.