Prolog:

nazwa określa wszystko, to nic

że w innym języku, wyspa, zostaje

wyspą ten kto zrozumie – odkrywca.

cz I zaklęcia

na bryzy zefiry i sztormy

na chwile lub może na dłużej,

zbłądzony wędrowcze z północy,

czekam aż mnie zakrytą odkryjesz.

na miękkie, zamglone kolaże

schodzące ze źródeł do ujścia.

na nurt co obmywa me stopy

w nich ogień gorętszy niż wulkan.

cz II prośba

wpłyń do laguny szczęśliwie,

przesyp piasek w atolu przez dłonie,

zwłaszcza kiedy sny są w odpływie,

i niechaj to nie będzie koniec.

a potem naszeptaj oddechem,

powtórz słowa, które tak lubię,

i bądź wierny, bądź moim grzechem,

co półprawdy mówić nie umie.

cz III obietnica

uszyję z obłoków twe żagle

z lian muślin warg delikatnie wyłuskam

kształt maków odcisnę na fali

a ocean zostanie pokojny.

wrzesień 2018

* Wyspa Maków (franc.)