Rozpacza Żenia od ponad roku,
łzy gorzkie leje wciąż za Autorem,
a zamiast bimbru próbuje soku,
założył nawet pokutny worek,

aby Opatrzność w ten sposób kupić,
bo wciąż się czuje niczym sierotka.
Na próżno jednak, Misza nie wrócił.
W innym wymiarze może Go spotka -

i on, i Pegaz, Lola, Erato –
cała kompania spod ciemnej gwiazdy.
Tymczasem przeszłość (a miał bogatą)
zachęca Żenię do szybkiej jazdy.

Porzuca worek (na nic kajanie!),
sad obfitością węgierek kusi.
- Aż tyle dobra! Gąsior nastawię,
z nich śliwowica pyszna być musi.

Na hasło Gąsior zjawił się Pegaz,
a także Lola z Belą (poetką).
Wkrótce Erato sfrunęła z nieba,
cała robota poszła im prędko.

A gdy już gąsior gotowy spoczął
na starej desce w rogu piwnicy,
otarli łezki z kącików oczu
i wznieśli toast za talent Miszy.