Czasem, czytając wiersze okołomiłosne znanych polskich poetów, można odnieść wrażenie, że podobne do Twoich. Co prawda, nie mówię, że oni zawsze pisali dobrze. Nie mówię, że zawsze mi się podobali. Ale to – podoba mi się.

Widzę jednak pewien zgrzyt –

Czemu na bruk? Hm... No, do rymu. Ale może da się to jakoś lepiej zapisać.

Widzę kobietę (kochankę w dawnym sensie), która nie unosi się godnością. Jeśli coś się w związku popsuło –
natychmiast próbuje to naprawić.

I ten wers o bruku może znaczyć, na przykład... Że on nie jest wytrwały i w wypadku trudności nie ma ochoty kontynuować starań o związek. Można by go zapisać… Sam nie wiem… sam nie wiem.

Pozdrawiam Cię.

PS. No i przez Ciebie przypomniałem sobie piosnkę Grechuty.

Ciekawie zmienione! Teraz wplatasz dynamikę emocji. "Chodź tam" skontrastowane z "pozostań tu". Co by dawało w efekcie, że mówiąc "chodź tam" podmiot liryczny prosi o adresata o zmianę podejścia czy też emocji. W efekcie, co zaskakujące, mówiąc następnie "pozostań tu" podmiot liryczny ma na myśli, że sam nigdzie nie idzie – czyli że "tu" oznacza to podejście i te emocje, które on sam posiada. Mówiąc prościej: podmiot liryczny prosi adresata, by ten wyszedł z jego "tam" i przyszedł do "tu" podmiotu lirycznego.

To na pewno nie będzie ta sama piosenka. Zresztą właśnie tu tkwi szkopuł, bo ja od dłuższego czasu nie mam ochoty słuchać takich piosenek jak Grechuty.