Bolesław Leśmian

W CZAS ZMARTWYCHWSTANIA

W czas zmartwychwstania Boża moc
Trafi na opór nagłych zdarzeń.
Nie wszystko stanie się w tę noc
Według niebieskich wyobrażeń.

Są takie gardła, których zew
Umilkł w mogile - bezpowrotnie.
Jest taka krew - przelana krew,
Której nie przelał nikt - dwukrotnie.

Jest takie próchno, co już dość
Zaznało grozy w swym konaniu!
Jest taka dumna w ziemi kość,
Co się sprzeciwi - zmartwychwstaniu!

I cóż, że surma w niebie gra,
By nowym bytem świat odurzyć?
Nie każdy śmiech się zbudzić da!
Nie każda łza się da powtórzyć!

W czas Stworzenia

Gdzie pieśń zieleni wzmacnia blask,
Gdzie szumią drzewa owocowe,
Gdzie trawa źdźbłem dywanem jest,
Gdzie płynie wieczór i poranek,

W bezmiarze wód sklepienie jest,
A światłość dniem, a ciemność nocą,
Tak minął dzień - to pierwszy dzień,
Oddzielił jedne, w drugim spoczął,

A potem rzekł: niech miejsce jest,
Niech jedno będzie suszą, drogą,
Gdy stało się, bo stało się,
A zbiorowiska nazwał morzem,

A potem pieśń zieloną wzniósł,
Rozrzucił owoc i nasiona,
A gdy zielony wydał liść,
bo stało się - bo tak powiedział,

A gdy upłynął paschy dzień,
I nadszedł siódmy - zapowiedzią,
Bakaniom* wina dawszy cześć,
Dnia dzisiejszego - i tak trzyma.

Z Edenu zaś wypływa rzeka,
Aby nawadniać cały Ogród
I, stamtąd rozwidla się na ćwierć,
Pachnie żywicą, złotem, miodem.

*bakać
w staropolszczyźnie:
1. wykrzykiwać coś z radości;
2. krzyczeć, wołać;
3. strofować, łajać

8 listopada, 2018