TEN ŚMIERTELNY

Bo religia winna się dostosować!

Sensacja! Sensacja! Nauka znów dyskredytuje religię.

Siadł biskup z przeorem; załamują ręce:

Tak długo! Tak długo – kłamaliśmy!

wcale o tym nie wiedząc!

Co zrobić? – zmieniamy.

Gdy nauka twierdzi inaczej,

religia – dłużnik – winna się dostosować.

Zrozum; rozum ważniejszy i z-rozum!

Doświadczeniem doświadczalnie niedoświadczane,

niesprawdzana się w doświadczeniu!

Przez wieki sądziliśmy – błądziliśmy?

Że mąż winien opuścić jest matkę swoją

i złączony jest z żoną;

w jednym dwoje ciele.

A kto to rozłącza, jakby ciało rozrywał,

rękę ucinał i nogę,

okrywę serca zdejmował z miejsca swego,

jak Bóg, co uśpił Adama – pierwszego!

Siedli naukowcy, genetycy, mędrcy uznani,

pierwsi z pierwszych i świata królowie

mądrością ciała, atomu, ubogaceni.

Szukają dowodu.

Mąż jednością jest z żoną?

Geny tak nie twierdzą,

nie mówią,

w ciele nie znajdziesz argumentu,

doświadczalnie dowieść się nie da – i trudno!

Co zatem mówią nam geny,

co objawione było nauce,

przez boga bardziej racjonalnego

naturą czasem mienionego, zwanego?

Matka jednością jest z synem – tu geny te same

– mówią – tego dowieść by można i to racjonalniejsze:

Matka jedna jest tylko,

kobiet można mieć wiele.

Codziennie do innej chodzić,

lec, z którą popadnie

i to przyjemne, naturalniejsze;

doświadczalne…

Przeor z biskupem załamują ręce:

Pisz pan – zmieniamy – jako idzie:

Odłączy się człowiek od żony swojej

i wróci do matki, z której jednym jest ciałem.

Ziemi.