Wiersz niezbyt długiej treści, a jak wiele można z niego wyczytać. Ja na przykład widzę tu przebudzenie się w rzeczywistości, w której przyszło nam żyć. Szerzej otwierając oczy zauważymy, że być może to gdzie jesteśmy wcale nam nie odpowiada. Tkwiliśmy w tej sytuacji tylko przez ''zasiedzenie''. Nadchodzi jednak czas, by wziąć życie w swoje ręce i pokierować nim tak, jak sami tego chcemy, a nie jak chcą tego nasi rodzice, partnerzy, czy wieczni doradcy. Fajnie byłoby przeżyć je maksymalnie świadomie, czego i Tobie i sobie życzę


Pozdrawiam,
Czarna

Dość odlotowy tekścik, bez dwóch zdań, wywołuje uśmiech na twarzy
Klimaty związane z makulaturą rozweselają.
Bo?
Bo czuć, że to grotecha i tyle.

A z tym dnem to też nie jest tak do końca pewne - bo czasem ktoś od spodu zapuka i co?

I wyczuwam tu także absurdum a la zgromadzenia.
Ileż z nich to lipa i to na resorach.
Także...

Wiersz udany, zapisany nowatorsko, z jajcem.