Ładnie, choć smutno i refleksyjnie. Ale ja lubię tak.

Witaj Blanche, zamysł wiersza myślę, odczytałam. Moim zdaniem, wybrzmiewa tu motyw miłości po grób. To mi się podoba. Jeśli się nie mylę, to czegoś tu jednak brakuje. Nie wiadomo do kogo bowiem to uczucie. Nie jest to podane wprost, może i dobrze. Ale nie jest powiedziane nawet pośrednio. Tym samym nie mogę do końca wczuć się w jego klimat, mimo iż niesie dużą wartość emocjonalną. Jeśli o mnie, jako jednego z czytelników to wolałabym więcej szczegółów, z których sama zbudowałabym sobie opisaną w wierszu historię. Niemniej jednak, wiersz mi się podobał.


Pozdrawiam serdecznie,
Czarna

czarnaanna wiersz może być wszystkim - monologiem osoby bliskiej śmierci, prośbą do bliskiej osoby - małżonki, córki. Cieszę się, że nie jest jednoznaczny - wtedy podobno lepiej działa wyobraźnia.
mike17 jeśli lubisz doszukiwać się radości w smutku, myślę, że czasami się tu odnajdziesz.
Dziękuję za miłe przywitanie. Wiersz był wstawiony z dużą dozą lęku, czy zostanie zaakceptowany. Tak jak sobie czasem czytam - to zastanawiam się, czy nie za wysokie progi tutaj u was.