Ciemną nocą do spiżarni
wpadli mali rozbójnicy.
Chcący brzuchy tu nakarmić, 
szare, ciche, polne myszy.
 
W torbach z mąką robią dziury,
popiskując między sobą,
że silniejsze są niż szczury,
kota chwycą zaś za ogon.
 
Cóż, odważna całkiem zgraja
opowieści różne snuje.
Przygód miała co niemiara,
w głowie od nich zawiruje.
 
Jej niestraszne kocie łapy,
nie działają trutki żadne.
Zastawione nań pułapki,
te podobno są na marne.
 
Z myszołowów stroi żarty
i przez lasy dumnie kroczy,
lub na pieńku serek twardy
chętnie zjada pod paprocią.
 
Zagadane małe pyszczki
nie spostrzegły, co się dzieje.
Właśnie ruszył od miseczki
i pod wąsem się już śmieje.
 
Wpadło w popłoch towarzystwo
od pazurów jak najdalej.
Źle wygląda nagle wszystko,
trzeba szybko wyjście znaleźć. 
 
Tak skończyły się przechwałki.
Nie zobaczysz małych myszek,
na kolację takie bajki
zaspokoją koci brzuszek.
 
Dla gryzoni mała rada.
Tychże silnych, sprytnych bardzo:
Nim coś powiesz, miejsce zbadaj,
bo się staniesz czyjąś karmą.