spójrz na tę małą - naiwna w poezji
Poezja » Wiersze » spójrz na tę małą
A A A

spójrz na tę małą

tam przy wielkim oknie

spójrz jak tej małej smutnie

nosek moknie

popatrz jak przyklejone powieki do szyby

 

może powiedziałaby słowo jedno gdyby

umiała

lecz jeszcze nie umie

ma rok może dwa latka

tyle chyba w sumie

usteczka otwarte w jakimś niemym krzyku

i zmartwień tak dużo

i smutków bez liku

spójrz na tę małą

na jej złote loki

spójrz na jej oczy

niebieskie obłoki

czyżby ktoś zapomniał zabrać ją do domu

czyżby już nie była potrzebna nikomu

czyżby zapomniano w wielkim strasznym świecie

ze istnieje małe zapomniane dziecię...

 

 

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
naiwna w poezji · dnia 25.01.2019 07:46 · Czytań: 319 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 14
Komentarze
Blanche dnia 25.01.2019 08:08
ja chętnie przygarnę - co ma tak sama, a oknem, i to jeszcze w deszczu (łez)...
Generalnie treść podoba mi się.
puszczyk dnia 25.01.2019 09:36
Nie wiem, dlaczego oceniający tutaj z uporem oceniają wiersze po treści.
Jeśli więc napiszę jakąś słabiznę o głodujących dzieciach z Etiopii, to będzie dobry wiersz?
Naiwna, nie jest tak źle, ale już tytuł jest słaby i trochę ckliwy.
Później jest ckliwie coraz bardziej.
Jest sporo zapychaczy słownych (tzw. waty), które są ewidęntnie dołożone pod rytm. To się robi, ale zrobić to trzeba tak, aby czytelnik tego nie czuł.
Jedna, niepotrzebna inwersja, która zwyczajnie nie jest potrzebna (słowo jedno).
Patos i archaizacja przejawia się w słowach "dziecię".
Dużo bardzo słabych i zużytych metafor (niemy krzyk, złote loki, straszny świat, niebieskie obłoki - od kiedy obłoki są niebieskie?)
Myślę, że to było przyczyną dolnej półki, ale oczywiście tu uzasadnień nie ma.
Na plus dobra rytmika i momentami niezłe rymy.
Pochwalony.
Blanche dnia 25.01.2019 10:33
puszczyku, jestem tu świeżą osobą i po pierwsze - nie wiem, czy znam się na tyle dobrze, żeby kogoś pouczać, a po drugie - nie chciałbym do siebie kogoś zrazić. I tak moje teksty są praktycznie mało czytane (w sumie się nie dziwię).
Mnie też się w tym wierszu nie podobają zapychacze, powtórzenia, nadmierna ilość zaimków, ale autor się starał, oddał to co czuje - nie mam tak jakoś sumienia, a może nie mam racji?
puszczyk dnia 25.01.2019 12:40
Przecież Cię nie atakuję.
Wyraziłem tylko własne zdanie o koniecznym kierunku analizy.
Wartość emocjonalna to tylko część wiersza.
Najważniejsze jest jak ta wartość została oddana.
Blanche dnia 25.01.2019 13:20
ok, ja nie przyjmuję tego jako atak, tylko tłumaczę, dlaczego okroiłem opinię :p
mike17 dnia 25.01.2019 13:47
Najpierw to, co rzuciło mi się w oczy in minus:

A mianowicie nie jest to wiersz rymowany, więc po co pojawiają się sporadyczne rymy i to różnego typu?
Albo rymujemy, albo nie, a tu jest misz-masz.

Jako utwór poetycki podoba mi się, bo wzrusza i porusza czytacza, choć może nie ma tu miejsca na zbyt wiele refleksji, wiersz ma swój smutny urok.

Jest bardzo plastyczny i poprzez to możemy ujrzeć co robi to dziecko.
Treściowo także wiersz spójny i logiczny, o czymś opowiadający, a więc ocierający się nieco o prozę.

W wierszu odczytuję dalekie echa piosenki Osieckiej - są takie fragmenty dość podobne.

Generalnie jest to poezja realistyczna, bez karkołomnych metafor-potworków i dlatego może się podobać i wzruszać.
puszczyk dnia 25.01.2019 14:09
Nie przejmuj się, naiwna.
Wiersze można spokojnie rymować częściowo.
naiwna w poezji dnia 25.01.2019 17:29
Myślę, że nie jest tak dobry jak bym chciała, ponieważ jest bardzo osobisty i dlatego zbyt emocjonalny. Takie uwagi jak Wasze zawsze biorę sobie do serca i za nie dziękuję :) Poezja nie lubi patosu, wiem o tym ale ja pisząc to w tym momencie tak dokładnie to czułam.
Berele dnia 25.01.2019 19:31 Ocena: Świetne!
Tak jak Mike zasugerował - skojarzenie z "Oczy tej małej", choć treść jednak bardziej impresyjna. Dziecko może symbolizować tu również stany emocjonalne dorosłego. Rzeczywiście dzieci są naszym lustrem, w którym wszystko widać jasniej i bardziej wyraziście. W sumie przyjemna przygoda, zimowa i szara, gdy czyta się wiersz Naiwnej w poezji :)
naiwna w poezji dnia 25.01.2019 19:43
Berele dziękuję, że wpadłeś. Zapraszam częściej na wspólne przygody :) .
Hubert Z dnia 28.01.2019 14:43
Czyta się przyjemnie mimo lekkiego haosu w rymach.
Zauważyłem małą literówkę w ostatnim wersie.
Chyba miało być „że” zamiast „ze”.
Osobiscie pozbył bym się „...” , ale to tylko sugestia.
:) pozdriwionka.
naiwna w poezji dnia 28.01.2019 15:43
Hubert Z tak, tak masz rację :) wiem, że za dużo tu emocji :) Dziękuję za komentarz.
Miladora dnia 28.01.2019 16:01
A jednak jest to wiersz rymowany, tyle że poszłaś w kierunku własnej wersyfikacji, czego nie mam jednak za złe, bo wersyfikacja również jest środkiem, który może wzmacniać przekaz, jeżeli odpowiednio się ją zastosuje.
Tak wyglądałby wiersz w klasycznym zapisie uwydatniającym regularność rymów:

- spójrz na tę małą tam przy wielkim oknie (11 zgłosek)
spójrz jak tej małej smutnie nosek moknie (11)

popatrz jak przyklejone powieki do szyby (13)
może powiedziałaby (jedno słowo) gdyby (13)

umiała lecz jeszcze nie umie (9)
ma rok może dwa latka tyle chyba w sumie (13)

usteczka otwarte w jakimś niemym krzyku (12)
i zmartwień tak dużo i smutków bez liku (12)

spójrz na tę małą na jej złote loki (11)
spójrz na jej oczy niebieskie obłoki (11)

czyżby ktoś zapomniał zabrać ją do domu (12)
czyżby już nie była potrzebna nikomu (12)
czyżby zapomniano w wielkim strasznym świecie (12)
ze istnieje małe zapomniane dziecię... (12)

Jak widać - mimo zmian rytmu rymy występują regularnie.
A zmiany rytmu mi nie przeszkadzają, bo to również pewnego rodzaju środek przekazu.
Nie zawsze wiersz rymowany musi być "pod sznurek". ;)
Więc co mi przeszkadza?
To, o czym pisał już Puszczyk - banalne metafory i pójście na łatwiznę w ujęciu tematu.
A także zbyt dokładne rymy - oknie/moknie, szyby/gdyby, umie/w sumie, krzyku/bez liku, loki/obłoki, domu/nikomu, świecie/dziecię.

Ale skoro jesteś "naiwną w poezji", to wiele jeszcze można Ci wybaczyć. ;)
Najważniejsze, że próbujesz, a jeżeli nie zniechęcisz się, to reszta przyjdzie z biegiem czasu.
Rozumiem, że wiersz jest osobisty i przez to, jak sama napisałaś, zbyt emocjonalny.
Dobrze jednak jest pamiętać o zasadzie - pisze się na gorąco, a dopracowuje na zimno. ;)

Powodzenia. :)
naiwna w poezji dnia 28.01.2019 18:22
Miladora bardzo Ci dziękuję, teraz pewnie napisałabym to inaczej. Za mało pracy "na zimno". Dużo do przemyślenia :) .
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 13:24
Dziękuję za życzenia »
Kazjuno
29/03/2024 13:06
Dzięki Ci Marku za komentarz. Do tego zdecydowanie… »
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 10:57
Dobrze napisany odcinek. Nie wiem czy turpistyczny, ale na… »
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty