Z, jedyne, co "razi" mnie w Twoim wierszu to "kropka" na końcu. A tak serio: lubię takie pisanie. Przebiegłem na jednym oddechu przez cały tekst, a to wcale nie zawsze mi się zdarza przy czytaniu wierszy. Pozdrawiam serdecznie. msh ps Według mnie, przepraszam, że odnoszę się do komentarza powyżej, nie znajduję w tym wierszu żadnych nadużyć, ale oczywiście "każdemu wolno inaczej odczuwać"

Zolu,

a jednak pisać, pisać i ważyć się zwłaszcza na Różewicza i Herberta, tak jak oni się kiedyś ważyli na swoich poprzedników. Żeby ład był ładem, trzeba go nieustannie doskonalić, zaprzeczać i doskonalić. A już zwłaszcza piętnować kiedy nie da się oddychać, kiedy wszystkie drogi, poza jedną, okazują się zakazane i niesłuszne. Nieskalane i boskie, może być tylko to, co jest pozbawione przymusu i wykluczeń!


(tak sobie krążyłam i krążyłam, żeby jakiś mądry komentarz przyśnić, aż mnie sisey sczarnopanterzył i oto byłam! )

serdecznie!

Bardzo przejmujący wiersz, ale wolałbym żeby to co mnie przejmowało do końca piątej zwrotki miało bardziej uniwersalną kulminację. Mnie przychodzi do głowy taka:




Choć pewnie znajdą się ludkowie, co uznają (i słusznie), że ta jest do kitu i można lepszą. W taką właśnie wierzę i o takiej marzę.

Aha, i trochę mnie dręczy ta Odra z prawdy, ale to może nie jest takie ważne.

Zolu,

czytam sobie w Twoim wierszu wcale nie banalną refleksję, o, idąc za tytułem, naszym skazaniu nie tylko, jak zauważył J.P. Sartre, na wolność, ale też o tym, na co wskazywał M. Merleau-Ponty, że najpierw jesteśmy ciałem, że nasza percepcja ma źródło somatyczne/zmysłowe i nie polega przy tym na oddziaływaniu świata zewnętrznego na ciało, ponieważ ciało nie jest izolowane od świata; nie jest "w" przestrzeni, ale stanowi jej część. Daje to w efekcie przekroczenie nie tylko Kartezjańskiego "myślę, więc jestem", ale też poszerzenie hasła "jestem, więc myślę" egzystencjalistów, na rzecz obserwacji, że "umysł postrzegający to (zawsze) umysł ucieleśniony". Podobną refleksję czytam sobie w Twoim przejmującym wierszu, pokazującym m.in. niebezpieczeństwa podszywania się prawd arbitralnych, interesowności pod obiektywnie istniejący ("naturalny" ) porządek. Niezwykle poruszający, pełen podskórnej, złożonej mądrości tekst.

Serdeczności