Będę się czepiać... bardzo ładny akrostych (odsyłam: https://pl.wikipedia.org/wiki/Akrostych), ale nie musisz dawać odstępów między pierwszą literą tworzącą a resztą tekstu. Mogłaś zwyczajnie pogrubić lub napisać kursywą, np:

Mówisz mi jak dobrze jest żyć -
Iluzji krętą drogą iść.
Łudzę dziś się, nadzieją, że
Odnajdziesz kiedyś życia sens.
Środek nocy, trzepot snów -
Ćmy skrzydła znów zadają ból.

Tyle ode mnie. Pozdrawiam

Czytanie tego wiersza sprawiłoby mi większą frajdę, gdyby pierwsze litery wcale nie zostały wyszczególnione - i tak odruchowo sprawdzam, czy nie układają się w jakiś sensowny sposób, a przyjemność z odkrycia tego faktu samodzielnie jest dużo większa.
Abstrahując od tego tekst jest niezły, ale jakoś nie powala. Nie potrafię w nim znaleźć 'melodii' (nie mam pojęcia czy istnieje takie pojęcie, bo prostu mój umysł próbuje go sobie wyśpiewać czytając i nie daje rady). Całość nie tworzy spójnego obrazu (o ile cztery pierwsze wersy jeszcze współgrają, to dwa ostatnie to całkiem inna bajka). Rymy takie sobie (to są rymy, prawda?).
Ogólnie pomysł fajny, ale do dopracowania. Oczywiście są to moje osobiste odczucia, nie musisz się nimi w żaden sposób sugerować. Pozdrawiam!