…po raz wtóry duszę moją,

bierzesz w posiadanie,

(czy można zabrać coś, co

w gwiazdach tobie jest zapisane?)

życie moje znów tobie oddaję,

niczym jest, jeśli w twych dłoniach nie spoczywa,

rozświetlaj swym blaskiem dni moje,

promieniej na firmamencie,

moja bogini, ja u twych stóp,

czas cofasz, wstrzymujesz, zwalniasz bieg,

wchodzę raz jeszcze do rzeki tej samej,

filozof nie znał twej potęgi, mocy,

tylko bądź; jaśniej, emanuj,

aury dla oka zakrytej dozwól,

użycz cząstkę siebie, tego

co od ciebie w eter bije,

ta drobina starczy mi by żyć,

jak jeden promień gwiazdy,

pozwala żyć i rosnąć planetom,

tylko bądź; z dala się nasycę,

duszę nakarmię obrazem,

serce napoję zapachem,

umysł pożywię głosem,

tak mimochodem, przy okazji,

uczynisz mnie nieśmiertelnym?

tak na marginesie…

fragment z: „Listy do drugiej połowy mej duszy”