Niesamowity wiersz. Zacznę od drobnych sugestii zmian (nie ma tego dużo): "plącze" to chyba literówka ("płacze"?), "wniebogłosy" wystarczy zapisać bez osobnego "w".

Wiersz niezwykle przejmujący, przez bezduszny pomysł rozdzielenia rodzeństwa. W tekście nie pada dookreślenie, czy przyczyną jest oddzielna adopcja czy rozwód zwaśnionych rodziców, pewne jest natomiast, że dramat bohaterki i jej brata jest niezwykle dojmujący, przez intensywną (być może bliźniaczą) więź między nimi, dodatkowo być może – przez podszycie tej więzi zakazanymi uczuciami lub niewinną dziecięcą fantazją, która każe im czuć się jak wyobcowani pierwsi ludzie. Jak wskazują dwa ostatnie wersy, ich rozłąka może mieć podłoże finansowe, czego cały surrealizm i groteskowość świetnie oddałeś w tych wersach.

Serdeczności