to są właśnie takie historie które
nie znajdą się nigdy w żadnych podręcznikach
one się toczą potajemnie w małych mieszkaniach
i piwnicach
 
bo ona miała kiedyś myśl że się przytuli
/przecież nie można jej tego zabronić/
a on zawsze był taki na miejscu i kiedy zerkał
na jej długie nogi /zresztą na piersi pewnie też/
to czuła że ma klasę i z tej radości że kiedyś może
promiennie się uśmiechała.
przez jakiś czas mijali się milczeniu lecz ona czuła że w powietrzu
wisi to coś co jej kazało myśleć o sprawie perspektywicznie.
pewnego dnia stanął u jej drzwi i wyszeptał coś o cukrze
a ona czując że to ten czas wciągnęła go do pokoju.
drzwi zamknęły się z niemym skrzypnięciem
gdy odchodził z łyżką soli.
jeszcze długo siedziała w oknie patrząc w dal.
tylko na parapecie usychały jej dłonie czekając na deszcz