Smutny wiersz, Yaro, zwłaszcza końcówka.
Jesień nie musi być wcale smutna - wręcz przeciwnie - bawi nas bogactwem kolorów, których próżno szukać w innych porach roku.

Wiersz sentymentalny, wspomnieniowy.
Bohater wspomina stracony czas.
Tak czasem bywa - kiedy chcemy zbyt wiele, dostajemy od Losu nic...

Udało Ci się pomieszać tęsknotę za kochaniem z barwą jesieni.

Całość przemawia, szkoda, że smutkiem...

Wprowadzasz mocne skontrastowanie w ostatniej zwrotce zdzierając jakby maskę.
Wyrazistość wiersza od razu większa. Jesień jest czasem tęsknoty, oczekiwania, ale i miłosnych zawodów. Trzeba być gotowym na wszystkie ewentualności.

Pozbylabym się tego pełno wszędzie no skoro czarny asfalt to zostawmy to czarnym i z kłamstwami A liście zostawmy dla parku. Kupuję ostatnia strofę reszta bez ładu i składu i do tego literówki typu? patrze/ę

Wiersz o przemijaniu, jesieni życia, jak to często bywa i rozczarowaniu. I w każdym wieku oczekiwanie jeszze na tą prawdziwą miłość

Dziękuję za komentarze.
Bo warto dalej iść przez życia sens.