Kobiety - całe piękno tej planety, czyli słów kilka o ciemnej stronie kobiecości.
Kobiety z pozoru istoty delikatne, czułe, ciepłe, cudownie urocze, w rzeczywistości podstępne bestie walczące o byt, o pozycje, o względy.
Powyższe stwierdzenie odnoszę do zakładów pracy, miejsc, gdzie w przeważającej liczbie pracują, przebywają kobiety. Tzw. babiniec nie jest dobrym rozwiązaniem, początkowa sympatia i pokazówka Jaka to ja jestem fajna, z czasem przeradza się w czystą zazdrość i podłość. Jak to mówią: facet facetowi da po gębie a potem pójdą na piwo, z kobietami jest niestety inaczej. Kobieta potrafi w rewelacyjny sposób wbić szpileczkę złośliwości i kąśliwości tej drugiej, która stanowi potencjalne zagrożenie. Jednak najlepsze jest to szeptanie i obgadywanie za plecami, a następnie sztucznie szczery uśmieszek i tekst Ale ładnie Pani dziś wygląda, te kolczyki są śliczne.
Kobieta, często bezbronna, oczekująca poczucia bezpieczeństwa od mężczyzny, otoczona gronem innych samiczek wyzwala w sobie automatycznie mechanizmy ataku. Tu pojawia się uczucie zagrożenia, jeżeli już pozwoli sobie na stwierdzenie, że ona (ta nowa) jest ładna i mądra, następnie przechodzi to akcji typu posłodzę jej trochę dla zamydlenia oczu, ale i tak trzeba będzie pokazać, gdzie jej miejsce, bo nie daj Boże będzie lepsza.
Jestem kobietą, pracuję z samymi kobietami i widzę do czego są zdolne. Szalona pogoń za względami szefa (faceta, jedynego faceta w firmie), ciche intrygi i donoszenie. Na co komu to potrzebne??!! Czy kobiety rzeczywiście mają to w swojej naturze tak zakorzenione??? My kobiety, ta piękniejsza część populacji, zamiast roztaczać swój urok i trzymać sztamę, prowadzimy odwieczną walkę o facetów, o pozycję w pracy i względy przełożonego. Urocze, słodkie a zarazem przebiegłe i cwane, ach ta kobieca natura.
Nasuwa się jeden prosty wniosek: PRACOWAĆ Z MĘŻCZYZNAMI !!! A przynajmniej w otoczeniu pół na pół. Zdrowsza atmosfera.
Kobiety chyba nie są z Wenus, po prostu z innej galaktyki.