Julian Tuwim i Jan Brzechwa to dwóch najpopularniejszych autorów bajek i wierszy dla dzieci. Ich bardzo charakterystyczny styl uważany był za unikatowy, dlatego mówiło się o szkole poetyckiej Juliana Tuwima i Jana Brzechwy.
Obu pisarzy już za czasów twórczości ceniono za wirtuozerię, z jaką posługiwali się słowem. Ich najbardziej znane utwory niezmiennie od kilkudziesięciu lat pojawiają się w książkach i podręcznikach dla dzieci i młodzieży.
Julian Tuwim (13.09.1894 - 27.12.1953) był pisarzem o żydowskich korzeniach. Urodził się w Łodzi, gdzie spędził pierwsze lata swojego życia, tam też miał miejsce jego debiut literacki w postaci wiersza "Prośba". W latach 1916-1918 rozpoczął studia w Warszawie na dwóch kierunkach: polonistyce i prawie. Ukończył zaledwie po jednym semestrze. W 1918 roku wraz z Janem Brzechwą, Gustawem Beylinem i Stanisławem Ossorya-Brochockim założył Związek Artystów i Kompozytorów Scenicznych, tzw. ZAiKS.
Tuwim był nie tylko autorem poezji dla dzieci. Pisał również teksty kabaretowe, rewiowe i libretta. Zasłynął także jako tłumacz dzieł literatury rosyjskiej; przekładał również dzieła polskie na język esperanto. Rozkwit jego twórczości datuje się na dwudziestolecie międzywojenne. W utworach Tuwima widoczne są niedopowiedzenia, gry słów oraz błyskotliwy i giętki język. Tuwim był mistrzem słowa, wykorzystywał rytmikę i szelest polskich słów do tworzenia efektu onomatopei oraz opisywania cech rzeczywistości w sposób często humorystyczny.
Jan Brzechwa (15.08.1898 - 02.07.1966), podobnie jak Tuwim, pochodził z żydowskiej rodziny. Urodził się w Żmerynce, na Kresach Wschodnich. Brzechwa początkowo nie wiązał swojej przyszłości z literaturą. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim i bardzo długo pracował jako prawnik - specjalista prawa autorskiego. Jest jednym z założycieli ZAiKSu.
Brzechwa w roli pisarza zadebiutował w 1915 roku. W trakcie studiów współpracował z grupami kabaretowymi jako autor piosenek, skeczy i tekstów satyrycznych. Chociaż wiele najpopularniejszych również dzisiaj utworów Brzechwy powstało w dwudziestoleciu międzywojennym, to najważniejsze dzieła napisał w trakcie II wojny światowej. Wtedy powstały "Akademia Pana Kleksa" oraz "Pan Drops i jego trupa". Zajmował się również tłumaczeniami na język polski literatury rosyjskiej.
Brzechwę uważa się za jednego z najwybitniejszych bajkopisarzy w historii polskiej literatury.
Łącząc cechy twórczości Tuwima i Brzechwy, przed długi czas mówiono o szkole poetyckiej obu autorów. Charakterystyczna dla tych pisarzy była zabawa słowem oraz używanie nonsensownych skojarzeń i możliwości rymu, a także przekraczanie granic gatunkowych. Znawcy literatury podkreślają jednak, że w historii polskiego pisarstwa trudno jest znaleźć naśladowców stylu Tuwima i Brzechwy, dlatego bardziej odpowiednim określeniem trendu, jaki stworzyli, jest nurt literacki. Na twórczości pisarzy wzorowali się m.in. Ludwik Jerzy Kern, Antoni Marianowicz, Jerzy Ficowski i Janusz Minkiewicz.
artykuł sponsorowany