Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 30-03-2017 02:23
na lepsze nic się tu nie zmienia i nic nie zmieni bo niestety pan autor rozum dał na przemiał i pewnie przez to pisze bzdety zatem kończymy już zmagania próżny wysiłek szkoda pereł żadnego skutku – z grafomana nie zrobisz wieszcza za cholerę
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5342

ApisTaur

Użytkownik

Postów: 392
Skąd: Konin

Dodane dnia 31-03-2017 17:31
nie zrobisz wieszcza za cholerę choćbyś wiadrami olej wlewał próżny wysiłek szkoda pereł wyjec w operze nie zaśpiewa tymczasem cieszmy się słoneczkiem wiatr ciepły łapiąc w skrzydła weny żeby podnosić wciąż poprzeczkę bo chyba po to tu piszemy
życie - powolny proces utylizacji materii organicznej (Ja) https://www.jamendo.com/artist/.../kartom?

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5343

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 01-04-2017 11:29
tymczasem cieszmy się słoneczkiem zanim ponownie zniknie w chmurach i kwiecień nas uraczy deszczem a wiatr po dachach zacznie hulać bo tak się plecie w tym miesiącu na przemian kwietnie albo dżdżyście raz świat się kąpie w pełnym słońcu a raz dygocą w chłodzie liście my też – zależnie od pogody miewamy wówczas zmienne twarze wena w dodatku nas zawodzi i pruje nitki wszystkich marzeń
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5344

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 01-04-2017 14:39
masz rację - cieszmy się słoneczkiem przejrzystym niebem nad głowami i tym że pani wiosna wreszcie zajrzała do nas do altany i zaraz się zrobiło swojsko na grządkach wzeszła pierwsza zieleń żonkil z pierwiosnkiem coś tam plotą hiacynt się całą buźką śmieje forsycja ku nim ciągle zerka ciekawość zżera ja od środka prima aprilis - pierwszy kwietnia - szeptem objaśnia ją stokrotka pewnie kawały sobie robią bo dzień dzisiejszy temu sprzyja może być fajnie daję słowo czy chcesz spróbować moja miła? czy spróbowały tego nie wiem czas kłaść kotlety na patelnię

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5345

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 03-04-2017 12:12
czas kłaść kotlety na patelnię bo ciało także ma potrzeby a żeby mogło służyć wiernie chce czegoś więcej niż poezji bo chociaż brzmi to prozaicznie wena nie wytrwa bez pokarmu i żadnym wierszem nie zakwitnie gdy będzie ciągła pustka w garnku jesteśmy wiecznym przemieszaniem potrzeb fizycznych i duchowych można się obejść bez sasanek lecz bez kotletów – nie ma mowy dlatego myślę – czas na festyn rozłóżmy obrus gdzieś na trawie żeby przyjemne z pożytecznym jak niegdyś móc połączyć razem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5346

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 03-04-2017 19:46
Miladora napisała: rozłóżmy obrus gdzieś na trawie proponuję pod magnolią bo tam piękna świeża trawa niech znów będzie gwarno rojno niechaj toczy się zabawa chcąc ugościć wszystkich pasztet przygotuję wyśmienity i kotlety (bardzo smaczne) nie zabraknie okowity by trawienie wspomagała weseliła dusze ciała

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5347

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 04-04-2017 04:19
Miladora napisała: czas kłaść kotlety na patelnię Czas kłaść kotlety na patelnię? To zawsze dla mnie prozaiczne, I pięknym wierszem nie zamilknie, Gdy pustka słowa nie zaniknie. Więc nie rozważać przy gar kuchni, Festynem ciągnąć swoje słowa, I blask sasanek milknie smutnie, Gdy garów całych cała mowa. Ach! twe magnolie i twe gary, Prześlicznie trawa ziemią trwa, Niechaj ugości me amory, Kotletów wielu miłość twa. Nalewka dziadów jest wybrana, I pasztetowa jest tu gra, Nic nie zabraknie moje damy, Trawieniem soków, dusza gra.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5348

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 04-04-2017 12:25
w taki wiosenny piękny poranek gdy zabieleje obrus pod drzewem ucieszmy ciało raczej szampanem by porwał myśli niczym wiatr mewę i wzniósł wysoko ponad zwyczajność tam gdzie wciąż jeszcze wszystko jest bajką wena przysiądzie wówczas z uśmiechem bielą stokrotek ozdobi włosy i zapomnimy że wody Lete nadal się toczą w ciemnościach nocy dzień będzie długi wonny złocisty w poszumie trawy i świeżych liści i może kiedy nadejdzie wieczór wyśnią się wiersze nienapisane lub też cichutko zadźwięczą w echu które otoczy głowę jak wianek zatem rozścielmy obrus pod drzewem już czas na wiosnę miłość poezję
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5349

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 04-04-2017 15:26
Gdy rozłożymy nasze kochanie, Pod bielą drzewa z jabłoni, Nastanie muzyki wieczne granie, Wiatrom we włosach w swawoli. Bielą w uczuciach będziemy pisać, Słowa tak zawsze kochane, Będziemy duszą nawzajem szlochać, To co ze świtu zabrane. I posiedzimy miła do nocy, A potem walcem zagramy, Ty taka cicha i cichuteńka, Cali swym szczęściem obrani. A kiedy miła nadejdzie nocka, Taka cichutka we słowach, Ja będę cały tobą tak szlochał, Ty będziesz cała liliowa. Obrusem z bieli będziesz mi miła, A ja twym słowa poetą, Tak cicho będzie i cichuteńko, W ciemnościach nocy jam wytrwał.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5350

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 04-04-2017 17:14
Miladora napisała: zatem rozścielmy obrus pod drzewem zatem rozścielmy najwyższa pora i pierwszy toast wznieśmy szampanem by rozweselił zabawił porwał tam gdzie altany zaczarowane niech się w baśniowej krainie ziści sen który wyśnić pragniemy wszyscy a w nim zwyczajność odejdzie w niebyt smutki odpłyną wraz z szarym zmierzchem miły towarzysz tańce i śpiewy czy trzeba w taką noc czegoś więcej a zwłaszcza kiedy kawaler bardem i słodkim trelem uwodzi pannę też bym się dała takiemu uwieść wierzcie kochani bo wiem co mówię

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5351

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 04-04-2017 19:44
Potem śpiewajmy otwartym wierszem, I zawsze pieśnią, szczęścia brokatem, By rozpromienił, umilił, zabrał, Tam gdzie świątynie zauraczane, Więc tak w fantazjach, konfabulacjach, Wiosnom fortuny, życzeniom wszystkim. Troski przeminą za jednym szczęściem, Miła rozłąka zejdzie ze sceny, Czekajmy panien w altance zdarzeń, Pierwej kochanych, których pragniemy, By ich czarować i bałamucić... Upojnym wersem zawrócić myśli. Tak pragnę spojrzeć w oczy niewieście, Znam me pragnienie, bo wiem co mówię.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5352

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 05-04-2017 15:37
może ta wiosna przyniesie w darze szczęśliwe chwile dni oraz nocy spotkania wiersze albo balladę gdy ktoś – śpiewając – zajrzy nam w oczy jak by nie było wiesz dobrze Lila że na takiego bym się skusiła gdybyż tak gdybyż zasiadł tuż obok jakiś trubadur liryk poeta i uwiódł pieśnią lub piękną mową to rozpłynęłabym się w uśmiechach i na kraj świata poszłabym za nim by móc się cieszyć jego strofami lecz gdzie takiego szukać gdzie znaleźć skoro być może nie ma go wcale
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5353

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 07-04-2017 20:34
Miladora napisała: lecz gdzie takiego szukać gdzie znaleźć skoro być może nie ma go wcale lecz szukać warto na pewno warto zatem wyruszaj bo czasu szkoda kto w kącie siedzi tego nie znajdą tego kto szuka czeka nagroda głowa do góry droga siostrzyco (możemy razem ruszyć gdy zechcesz) w zalotny uśmiech ubieraj lico włóż pastelową zwiewną sukienkę wiosna się do nas śmieje szeroko a świat zachęca - żyj kolorowo! i jak to bywa zazwyczaj wiosną człek chce rozpocząć życie na nowo więc nie zwlekajmy bo czas ucieka i zaczynajmy poszukiwania może się trafi liryk poeta co umie zgrabne formować zdania uwiedzie pieśnią lub piękną mową też bym tak chciała daję słowo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5354

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 08-04-2017 01:49
Miladora napisała: spotkania wiersze albo balladę gdy ktoś – śpiewając – zajrzy nam w oczy Gdybym tak gdybym spoczął przy tobie, Cobym poeta trubadur słowa, I pomiłował oczu z dusz serce Twoje, Miła! ach miła sercu rozmowa, Zawrócił w myśli czarem spełnienia. Posłuchaj Miła! oto ballada - Kiedym po drogach świata sam bez ciebie chadzał, I zobaczyłem - wiele słyszałem, Samotnych myśli ballad poznałem: Balladka I - O gwiazdach W przydrożnych mętnawych bezimiennych barach Są kibitki błahe i zagasłe, Gdzie barmana cień wypala z schenkera Przydrożnym drzewom i cieniom krople czasu. W obrotach zatrzymań z obrotów ze dłoni Śmiertelnie dyszymy, W bezimiennych barach, Cielesną powłoką zamętów i imion, Gdzieś przy stolikach imion, Ciągłych ludzkich zmagań, Ciągle się pieścimy, W bezimiennych barach… Te bary to jego miłość zapatrzona, A wiara, nadzieja wśród imion stolików, Wstawione zamętnie między dróg skrzyżowań, Barmana słyszę wstrząsanymi z ręki Ludzką śmierć, pragnienia - no i pożądania. Czekamy więc w barach przy stolikach z imion, Czasem banalnie myśląc w samotności, Ileż to gwiazd przed nami odpłynie, Ileż to dobra zmarnują niebiosy, W bezimiennych barach… Obce wizje miasta w pejzażach zamożnych, Stukot echa koła kibitek prześnionych, A noce tak gwiaździste jakie są pocztówki, Które dostajemy od ciebie znad morza… A świat wyjęty w ramy kolorowe Kartek prostokątnych, Znad gór czy też z morza, Widoki narodów, epok - Przemodlonych świątyń, Jechać! nic nie woła! - umarłem dla ciebie - Tak dawno widziałem w oczach świat bez ramy, Kibitkę szykować! - w lustrzanymi twarzy, W bezimiennych barach… Płynę obok myśli przydrożnych tragarzy, Papierowych ludzików ze szklistymi oczy, Bary bezimienne zatrzymane w głuszy, Nikim mnie nie pomóc nie czekaj na rady, Podróżuj wraz ze mną zostaw barów zjawy, Kibitka nadchodzi kropić zamiast czarta, Ciężary pejzaży smoków jak łańcuchy – Spojrzenia w mirażach przesłaniają ciebie, Ślepe serce bólu, bosa i prawdziwa - Kibitka zatrzyma gdy na końcu drogi, Barman zniknie z baru niebo wzniesie głosy, Zagwiżdżą anieli rozdarte w patosie Bezimiennych barów.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5355

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 08-04-2017 12:34
pewnie powinnam wyruszyć w drogę poszukać szczęścia poza altaną lecz wciąż się waham Lilu albowiem to już nie będzie przecież to samo nie można spisać na straty czegoś w czym tkwią jak kolce okruchy serca gdzie znajdę drugie podobne niebo i sad kwitnący w wiosennych wierszach mijają lata jesienie zimy słowa wciąż rzeźbią ich ornamenty jak więc przekreślić to co czynimy jak odejść Lilu żeby nie tęsknić to tu kominek igra płomieniem winorośl bujnie oplata ściany nie – nie jest łatwo odejść za scenę kiedy się weszło w głębię altany
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5356

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 08-04-2017 19:34
Miladora napisała: nie można spisać na straty czegoś Poruszać serce jest takie trudne, A za swym sercem szczęście wciąż kroczy, Wahaniom złudom niczym nic więcej, To nie to samo, co szczęście w mocy. Spisać na straty, co nic nie warte? Okruchom cierni słowom nie śpiewać? Odnaleźć w sobie blask nieba spełnień! I w sadzie kwiatów wiosnom zaśpiewać? Czasu przemijań jest wiele, Miła! Wierszem rzeźbiarza Twe ornamenty, Więc nie przekreślaj czynów spełnienia, Nie odchodź serce – bom ja przeklęty! Więc domu altan kominek ciepłem, Winnego grona słodycz spełnieniem, Tak! – tak jest łatwo przekreślić grzechem, Kiedy się weszło w altany głębię.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5357

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 09-04-2017 12:00
kiedy się weszło w głębię altany poznało tyle wspaniałych osób i kawalerów i mądre panny masz rację Milu - odejść nie sposób bo czyż jest lepiej gdziekolwiek w świecie może tam cieplej i nieco barwniej lecz tu się same składają wiersze i rodzą nowe trwałe przyjaźnie rezygnujemy - bye-bye podróże (wszak tylko osioł zdania nie zmienia) wiesz że ja kiedyś śpiewałam w chórze więc może jakieś anielskie pienia wzniesiemy razem aby przywabić poetów bardów z dalekich krajów a gdy przybędą już do altany to ona zda się im skrawkiem raju jak sądzisz Milu będzie coś z tego czy też pomysłu szukać innego

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5358

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 09-04-2017 14:05
jesteśmy Lilu zbyt staroświeckie dzisiaj ze świecą szukać osoby która by chciała rozmawiać wierszem bo tego typu już wyszły z mody za dużo trudu by się nauczyć jak zgrabnie łączyć formę z przekazem trudno – arkana tej pięknej sztuki odeszły w przeszłość wraz z kalendarzem dlatego wątpię czy ktoś się znajdzie kto – jak my tutaj – sięgnie po strofy żeby otworzyć następną kartę nim do pisania przeminie motyw jesteśmy Lilu zbyt staromodne to już niestety nie ta epoka poeci innych szukają podniet więc może pora by się wycofać
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5359

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 09-04-2017 17:49
Miladora napisała: poeci innych szukają podniet więc może pora by się wycofać z wabienia czy też z rozmowy wierszem posłucham twojej sugestii Milu fakt że jesteśmy zbyt staroświeckie czas zębem nadgryzł i nie ma zmiłuj dzisiaj się liczą inne walory i wiersz klasyczny już nie ma wzięcia obowiązują inne kanony zarówno w życiu jak też i w wierszach w naszej altanie jasno to widać mało kto bywa choć miejsca dosyć siedzą samotne - Mila i Lila a tak by chciały znów witać gości

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5360

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 10-04-2017 02:58
Nie rezygnujcie – podróże słowem, I nie śpiewajcie kantat we chórze, Takie to pieśni, anielskie pienia, Zamysł jest przedni - nic to nie zmienia? Przebawcie swymi słowem poetów, Bardów miłości z dalekich krajów? Acz mieć w rozumie, że pieśnią przednią, Jest ten w rozumie co wrócił z raju? Poezja słowa ballad jest zawsze, Tak napisałem nie staroświecko, Zawsze to słowo jest wszystkim miłe? I ogniem serca jest wszystko jedno? Wy rozumiecie moje Waćpanny, O! Czego, czegoż - brak jest w altanie! Nie siedzieć smutnie z samotnym graniem! Wam witać gości i śpiewać pieśnią! [Dodano 10-04-2017 03:16] . Porozmawiajmy o wierszach, Miła, Nie każdy twórca jest tego zdolny, Kiedy słowami wypowiedź płynie, Tamci wzdychają, bo mówią wierszem. Wierszem przepięknym płynie rozmowa, Wiele by mówić w kanonie piękna, Wielu samotnie - trwają w swych słowach, Tacy niemrawi we swoich pieśniach? Tak zrozumiałem motyw altany, Słowem przedwiecznym jest tylko mowa, Zębem we czasie nie staroświecko, Panny i ja sam piszą we słowach. Wiersza pięknego, wiersza równego, Wiersza, co tylko nazwać przepięknym, Wiersza, którego nikt nie rozumie, Wierszem me Panny - one są święte. [Dodano 10-04-2017 03:57] . W dzisiejszych czasach wiele by mówić, I w słowach wierszy wypowiedź studzić, Zapragnę mojej wiary we słowach, Panien altanki słowami zdobyć? Wybraniem losu takie walory, Którymi w sercu jest tylko wzięcie, W kanonach szczęścia piszą poeci, Przepięknie życiu jak i na szczęście. Piszą te Panny słowami, wierszem, O życiu wszelkim i nie pojętym, Piszą przepięknie równym swym pięknem, Piszą swe bajki?- ale co potem? Potem, co chodzi w altanie słowa, By móc dorównać słowem tak wolnym, I swoim wierszem, swobodną mową, Tymi, którymi mowa jest szczęściem.