Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 25-09-2016 23:58
cieszmy się czarem zanim pryśnie i pozostawi w sercu pustkę nim jabłoń zgubi wszystkie liście pozwól że usta jeszcze musnę chociaż wieczory straszą chłodem i deszcz na gontach gra kantatę w domu jest zapas wina z miodem nie trzeba nam się żegnać z latem ciepłem kominek nas otuli wino przepędzi z serca smutek ja w strojnej halce ty w koszuli wsłuchamy się w jesienną nutę która harcuje już za oknem szeleści liśćmi pod stopami sad zasmucony w deszczu moknie a my pod dachem znowu sami
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5082

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 26-09-2016 20:24
leczę jesiennym świerszczom rany, ból odejmuję jak szeptucha, świerszcze - to ludek muzykalny, przyjemnie będzie go posłuchać w długie wieczory, zimne noce, kiedy w kominku żar wygaśnie, a ja przykryta ciepłym kocem popłynę w sen wraz z ich cykaniem. a we śnie - ty, odnaleziony, i świat w odsłonie całkiem innej, ogromne serce trzymasz w dłoni i mówisz - jestem ci to winien. cicho, kochany, nie płosz szczęścia, cieszmy się sobą, po co zwlekać, słyszysz? to dla nas grają świerszcze, w ich grze miłości dawnej echa. niech to, co było znów rozbłyśnie, niech wrócą czasy wspólnych wyśnień.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5083

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 28-09-2016 13:22
ból odejmuję jak szeptucha może wystarczy by przeminął gdy noc podsunie gwiezdny puchar w dzbanie księżyca warząc wino tajemny kordiał z kroplą rosy smugą zapachu zeschłych liści który ukoi nasz niedosyt że coś się nadal nie chce ziścić usiądźmy razem – przytuleni na przyzbie wrót do mlecznej drogi chłonąc jesienne barwy ziemi i cichy chłód październikowy niechaj wystarczy że jesteśmy wpisani nadal w obraz świata tak blisko siebie – niczym pestki znalezionego wspólnie jabłka
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5084

Zola111

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 29-09-2016 00:27
niechaj wystarczy że jesteśmy, wpisani w witruwiański okrąg. ambiwalentni, wciąż jesienni, raz jak łabędzie, raz – kukułki. wyznając sobie akt wierności lub podrzucając obce jajo, albo igrając w trefne kości czekamy, żeby coś się stało. nic samoistnie się nie zdarzy. nie znajdzie złota, kto nie szuka. piszemy nasze kalendarze. co po nas pozostanie? sztuka.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5085

ApisTaur

Użytkownik

Postów: 392
Skąd: Konin

Dodane dnia 29-09-2016 12:50
piszemy nasze kalendarze kursywą wspomnień na wyrywki oraz erratą - sfera marzeń ze spełnialnością w stanie niskim uruchomieni zwykłym klapsem połknięci przez obiektyw ocen na angaż szanse coraz rzadsze życie rozmija się z sitcomem
życie - powolny proces utylizacji materii organicznej (Ja) https://www.jamendo.com/artist/.../kartom?

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5086

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 29-09-2016 13:06
piszemy nasze kalendarze lecz z każdym rokiem jakby krótsze mniej kolorowe bo czas-błazen bez przerwy twarz wykrzywia w lustrze tracimy pióra z dawnych skrzydeł wrastając twardo w koleiny a chronos puka palcem w szybę ech po co bóg wymyślił zimy mógłby zostawić nas w tej bajce a nie odsyłać do lamusa ale widocznie – jak buchalter dba by się zgadzał bilans w duszach kiedyś być może go zapytam dlaczego czas jak rwący potok chociaż wciąż płynie dla nas znika może się dowiem – gdzie i po co
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5087

ApisTaur

Użytkownik

Postów: 392
Skąd: Konin

Dodane dnia 29-09-2016 14:40
tracimy pióra z dawnych skrzydeł szybując coraz bliżej ziemi dziś maruderem były lider bez sił i chęci by coś zmienić wiosny i lata nam się kończą już tylko zimy i jesienie inaczej patrzy się na słońce gdyś więźniem w czasie i przestrzeni
życie - powolny proces utylizacji materii organicznej (Ja) https://www.jamendo.com/artist/.../kartom?

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5088

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 29-09-2016 17:52
niechaj wystarczy że jesteśmy tutaj i teraz i wciąż razem póki miłosne grają pieśni nikt nie zabroni sercom marzeń więc marzmy snujmy śmiałe plany wszak do odważnych świat należy pod skrzydła schrońmy się altany że źle nie będzie - trzeba wierzyć wiosny i lata nam się kończą nic to - i jesień piękną bywa i konkurować może z wiosną tyle kolorów w niej i wyzwań nie smućmy się rozniećmy ogień z piwniczki weźmy gąsior wina bo przecież dusze mamy młode niestraszny nam i czas i zima

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5089

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 29-09-2016 19:05
z piwniczki weźmy gąsior wina tego co jeszcze pachnie słodem niech wieczór tak nam się zaczyna bo przecież dusze mamy młode one nie wiedzą co to znaczy czasu mijanie gdy kochają dzień każdy toczy się inaczej codziennie stajesz na rozstajach wciąż gdzieś decyzję podjąć trzeba obrać właściwy dróg kierunek czy dzisiaj zechcesz dotknąć nieba a może czas jest na frasunek lato przeciekło nam przez palce nie wiedzieć kiedy jesień przyszła wrzesień rozpycha się w altance zobacz z kominka iskra błysła
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5090

Ula

Użytkownik

Postów: 133
Skąd:

Dodane dnia 30-09-2016 15:18
każdy dzień toczy się inaczej i w każdym chowa się wyzwanie labirynt pośród słów i znaczeń czy promyk słońca gdzieś nad ranem uśmiech złapany wciąż w pośpiechu zapach hortensji albo wrzosu łódka z łupinki po orzechu i znów się wszystko kręci wokół nawet gdy teraz już jesiennych odcieniach - trudno tak już bywa mówią że czas jest nieugięty choć chwila zawsze jest cierpliwa

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5091

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 30-09-2016 15:42
wrześniowy smętek przysiadł w kącie nawija chwile na wrzeciono i z nici burą tka opończę by ją zawiesić ponad skronią czasami wplata barwne liście w zgrzebną osnowę dni i nocy albo z ogniska drobną iskrę lecz tylko nam zamydla oczy bo wraz ze smętkiem przyszła jesień brązem kasztanów na trawnikach melodią wiatru i szelestem drzwi otwierając października
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5092

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 01-10-2016 20:27
wrześniowy smętek przysiadł w kącie, lecz czas mu dany szybko minął, październikowy stał za rogiem, by zdążyć zmienić go przed zimą. i jest, choć jakby ciut mniej smętny, nie siedzi w kącie, lecz na ganku i łypie okiem na panienki, co się krzątają przed altanką. a pracy dużo o tej porze, jesienne liście wiatr otrzepał, sad owocami sypnął szczodrze, spiżarnia od nich już w szwach pęka. zbierają panny gruszki, jabłka, z liści próbują upleść wianki, a smętek duma, która panna da się zaciągnąć do altanki. wymyśli jakiś fortel smętek? z ręką na sercu - tego nie wiem.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5093

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 02-10-2016 10:25
smętek to przecież zwykły huncwot więc pewnie weźmie nas na litość i na bezdomność – że już późno a on wystaje pod piwnicą spragniony ciepła – biedaczysko tęskniący za chociażby iskrą no i przyczłapie przed kominek jak kot przytuli się do nogi a potem zwinie flaszkę z winem i na kolanach się ułoży by mrucząc smętną kołysankę wbić w serce sztylet – albo lancet zajrzy nam w pamięć wypatroszy wszystkie wspomnienia – jak to smętek lecz nadal będzie czuł niedosyt więc po jesienne sięgnie wiersze melancholijne smutne bla bla a żeby go zaraza zjadła
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5094

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 02-10-2016 11:51
smętek to przecież zwykły huncwot czasem zamiesza też gdzieniegdzie bywa że spory masz z nim kłopot gdy na kolana ci przysiądzie zwinięty w kłębek kocim stylem prosił się będzie o głaskanie i żeby poczuć mógł przez chwilę jak dobrze siedzieć na kolanie wino wypije lecz ukradkiem bo oficjalnie nie wypada a może się zabawi w swatkę zapuka w okno do sąsiada potem zacierał będzie ręce że znowu nam wywinął psotę i nowych figli spłata więcej może to huncwot lecz z polotem
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5095

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 02-10-2016 13:28
jasne, że huncwot, i to jaki, we włosy wplątał się przy uchu i komplementy zaczął prawić, chociaż nie chciałam wcale słuchać. ułożył nawet krótki wierszyk: zechcesz, to będę twoim pierwszym, bo sił witalnych we mnie tyle, choć jestem mały jak motylek. a ja mu na to: spróbuj Milę skusić, szalony, chytry smętku. i pomyślałam - wespół w zespół zrobimy, że nie będzie wesół. obmyślmy wspólnie mu psikusa, dalej, dziewczęta - hulaj, dusza!

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5096

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 02-10-2016 14:26
obmyślmy wspólnie mu psikusa wszak czasu jest naprawdę wiele zmuśmy go niechaj się porusza niech mu zadzwoni dzwon w kościele ten pogrzebowy ten ostatni grobowym głosem się poniesie już nie wywinie się z tej matni i popamięta czym jest jesień gdy przegonimy go przez pola skąpiemy w rzece zimnym stawie będzie nas błagał o obola lub zimę spędzi na Okinawie nie brak na odwet nam pomysłów rozkosznych tortur popróbuje z wygnania przyśle kilka listów w których nam jeszcze podziękuje że na ucieczkę dostał szansę i mógł odpocząć od kłopotu odpowiedź będzie zaś awansem bo tutaj nie ma już powrotu
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5097

Zola111

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 02-10-2016 22:45
bo wraz ze smętkiem przyszła jesień a z nią i słota i szaruga. dzień – krótki jak strzyżony sierpem, noc dla odmiany - długa smuga. a nocą lubią się przytulać, łasić do naszych snów jak koty marzenia o brzęczących ulach, figlarne myśli i pieszczoty. nocami dzieją się biesiady z wierszami w ustach, winem w dzbanie, co w dziennym świetle nie da rady, w mroku się śmielej stanie, wstanie co za dnia podnieść się wstydziło, albo nie miało na to czasu. nocą pod ciepłą z piór pierzyną narobi szczęścia wśród hałasu.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5098

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 03-10-2016 09:24
z wierszami w ustach winem w dzbanie myśl o jesieni już nie straszna słowa prowadzą nas w nieznane w nich snuje się opowieść własna wino odwagi chętnie doda pozwoli zmysłom na szaleństwo dawno wiadomo krew nie woda chcę słyszeć kocham bardzo często nocami kiedy w blasku ognia trwają biesiady w nieskończoność ciągle daleko mamy do dnia a między nami tylko miłość
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5099

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 03-10-2016 14:24
ledwo październik w drzwi zastukał niebo się znów zasnuło deszczem patrzę i dumam – ale plucha dawno nie było już tak smętnie po kątach pełznie szary półmrok kominek dymi jak cholera czy to południe czy to północ nie mam pojęcia – wiem że teraz następny dzień się wlecze z trudem przy szmerze kropel i czajnika który znienacka jakimś cudem niczym złośliwy kot zasyczał w garnuszku stygnie mi herbata cytryna łypie żółtym okiem do licha – tylko siąść i płakać że teraz może zrodzić potem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5100

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 03-10-2016 16:10
niebo się znów zasnuło deszczem rozcapierzyło siwe palce zimno pod swetrem łapie w kleszcze jesień przechadza się w woalce z kurtyny kropel ciągnie chłodem kalosze tupią niecierpliwie dziś właśnie na nie mamy modę zniecierpliwieniu się nie dziwię pragną na spacer iść do parku wdepnąć w kałużę stąpnąć w błoto możesz nie wierzyć niedowiarku naprawdę zrobią to z ochotą kumpel parasol również zerka i w gotowości pręży druty kusi ich podróż oooooo taka wielka one nie boją się tej pluchy.
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/