Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 27-03-2018 10:59 |
|
a może z wiosną lekko frywolnie
niczym marzenia ciepło popłyną
szeptanych wyznań tony upojne
zagrane piano lub pianissimo
by zaraz potem dla dusz dwóch orkiestr
zabrzmiały bardziej niż mezzo forte
a słowa będą jak czuły dotyk
by zmienić chwile w gwieździste noce
tam wierne takty naszych melodii
znów nas obronią przed chłodnym mrokiem
i jak już kiedyś połączą w tańcu
by przeczuć barwy ukryte w ziarnku
wnet wzejdą kwiaty z nasion i tęsknot
rozbłysną gwiazdy w wilgotnych oczach
gdy w koło radość a w duszach piękno
w nas bezgraniczny uczuć urodzaj
czas się zatrzyma i będzie hojny
byśmy poczuli znów tamten poryw
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 27-03-2018 22:47 |
|
a może z wiosną lekko frywolnie
Lekkiego szeptu! Bliżej ty w rozkwitach,
Gdy mnie uroczysz po świergotach głębi,
Daremnym okiem nie namiętnym witasz?
Tajemnic bielą - zieleniami pełni.
Tak mnie unosisz na powierzchni w tańcu,
Nie ukrywaną falbaną straszliwą,
Na palcach włosy spojrzeniami po niej –
Przez burzę zjawisk nic nam nie ubywa.
Nie próżno maki w chabrach oniemieją,
Pejzaż śpiewajmy, toż zakwita ziemia,
Odwieczną głębią falą przebogatą,
W ruchu tajemnic wszechświata istnienia.
Jest tak cichutko – czy słyszysz zazdrości,
Obrazów żywych istna tajemnica,
A pod stopami masz rozkwitłą ziemię,
I śpiewa woda, stopy twe zachwyca.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 28-03-2018 13:28 |
|
a słowa będą jak czuły dotyk
który kielichy otwiera kwiatom
liliom nad ranem jaśminom w nocy
żeby móc z nimi wędrować w lato
w bujny urodzaj słodkich owoców
i jeszcze słodszych dojrzałych pokus
ale na razie sza – pod stopami
tkwi pozimowa wyblakła trawa
nad głową ciągle nagie kasztany
to jeszcze nie ta wyśniona faza
gdy na gałęziach pysznią się liście
młode zielone gęste soczyste
lecz już niedługo miły niedługo
i niebo znowu przejrzy się w oczach
a ty się zjawisz z pąsową różą
lecz to co szepniesz zamknę sub rosa
bo czasem lepiej ukryć marzenie
niż je sprowadzać na szarą ziemię
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 29-03-2018 03:16 |
|
w bujny urodzaj słodkich owoców
Wieczory czułe, jakbym musnął wargi,
Otchłanie próżne, otwierane w kwieciu,
Nie smutno pytam milcząco w wybraniu,
Kwietniowej czekać urodzajnych z pokus.
Zbędna ciekowość – więc i szarość zbędna,
Nikt poziomkowej wiedzy nie odrzuci,
Zakwitasz w kasztan w majowości gęsto,
Jam młody w zieleń, ty w soczystość wiśni.
Ponowimy myśl – nam pysznie wygłosić,
Odrzucić echo, co nam zazdrość snuje,
Nie biedne zagra, w zrazy pysznych wiśni,
Co młode gęste, zielenią soczyste.
Tak, wiem – niedługo, wiśnie zrzeją kwieciem,
Szeptom zielonym, czerwieniom wołań róż,
I znowu kiedy marzeniem mnie skujesz,
W nieukrywanych snach zamkniesz mnie w wiśni.
W nieukrywanych snach zamkniesz mnie z róż.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 26-04-2018 11:51 |
|
bo czasem lepiej ukryć marzenia
niż się ich wyprzeć gdy stracą lśnienie
w nich są ukryte szczęścia zarzewia
tak jak w nasionach jest bujna zieleń
która z fantazji ciepła i deszczu
budzi przyrodę jak okrzyk z szeptu
kwiecień już ogrzał ziemię i ciała
myślom dał barwy wiosennych kwiatów
zapełnił słońcem pustkę po żalach
a w słowach niesie powiew parnasu
tylko szczegóły dzielą od lata
a wczesny wieczór ma jego zapach
gdy srebrne gwiazdy roziskrzą noce
kiedy marzenia wrócą w rozkwicie
myśli znów będą bliskie pieszczocie
rozkosz przestanie być tylko mitem
upojne chwile szlachetny trunek
i wspólne chwile w świtu zadumie
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 28-04-2018 17:00 |
|
gdy srebrne gwiazdy roziskrzą noce
a w sadzie wonna zalegnie cisza
znowu się spotka w podniebnym locie
para kochanków na tle księżyca
i wtedy nawet ucichnie wiatr
żeby nie mącić rozbłysków gwiazd
ale czy dla nas – zwyczajnych ludzi
wiosna otworzy okna na przestrzał
żebyśmy mogli znów w sobie wzbudzić
dawne marzenia i słowa w wierszach
które powiedzą lepiej niż my
o czym naprawdę pragniemy śnić
dni upływają w kipieli liści
w głowach zielona rośnie tęsknota
może nastała już pora byśmy
zaczęli szukać siebie po nocach
spójrz jaką barwę przybiera zmierzch
sad pełen kwiatów czeka… ja też
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 03-05-2018 01:36 |
|
Miladora napisała: dni upływają w kipieli liści
Tam gdzie cię żywą śpiewałem przed świtem,
Tam gdzie za życia tęcza w nas mieszkała,
Nie miłość w mrokach jeno twoje życie,
O świtach jedna we mnie wciąż mieszkałaś.
Pojonym głosem, gniewem nieustannie,
A patrząc oczu słodkich nieśmiertelnych,
Widziałem w tobie jedną, jedną pannę,
Widziałem szczęście pośród źrenic twoich.
Jedyną ulgę o czym ja pomarzę,
Ziemskim sposobem brałem ciało nagie,
Ani w ciemnościach ani nie zapłaczę,
Dziś położyłem wszystko w moją (jedną) wagę.
Bo kiedyś wrócisz, w jednej mojej chwili,
Nikt i nikomu ciebie we mnie zmylić.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 16-05-2018 12:52 |
|
dawne marzenia i słowa w wierszach
ośmielą wreszcie spełnienie tęsknot
a każda z nocy będzie pełniejsza
by wciąż nam dawać całe swe piękno
i poić mrokiem pragnienia ciał
aż dopłyniemy do źródła dnia
kiedy słowiki rozmają noce
a księżyc ciszą wskaże nam radość
szukając blaskiem chwili uroczej
i obiecując upojne lato
gorące noce wśród szeptu gwiazd
pełne chwil w których gubi się czas
ciepłe marzenia jak dźwięki walca
w końcu odnajdą nasze tęsknoty
a każda chwila będzie wspanialsza
i nawet ranek podniet nie spłoszy
bo chociaż słońcem zbudzi nas dzień
to znów wrócimy w nasz wspólny sen
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ApisTaur
Użytkownik
|
Dodane dnia 20-05-2018 18:20 |
|
oj wijecie się kochani pośród pędów
tej altany winoroślą otulonej
rozbuchane żądze prawie do obłędu
upojenie poetycko dozwolone
tu goryczy czary żadnej nie wychylisz
już to raczej przednie miody czy ambrozje
niech niewinność oczu czasem cię nie zmyli
nimfy w swej delikatności są też groźne
no i zanim się obejrzysz a czas zleci
niczym Odyssowi u niejakiej Kirke
nie że miałbym coś do tego lub był przeciw
lepsze to niż telewizor z pustym wyrkiem
|
życie - powolny proces utylizacji materii organicznej (Ja) https://www.jamendo.com/artist/.../kartom?
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 26-05-2018 15:36 |
|
Miladora napisała: w bujny urodzaj słodkich owoców
Kiedy przechodzę moje lata, ciebie
Ogarniam rozterką na czasów myśli,
Radość wygaszam bym w lód nie wybrany,
Radości czekam i ja będę przyszłym.
Odeszła wiara w milczenia szalone,
I nasze wyżyny czekane w dwoje,
Na mym ramieniu nie znajdziesz ubóstwa,
Noszenie krzyża w zyski me stracone.
Stracić cierpienie, zyskiem garnąć kwiaty,
Nie bojaźń czuję ani miłosierdzia,
Nie wszystko jest na zawsze i stracone,
Truchleję miła, dłoń twa nie ośmierca.
Życie czeka róż, więc będę i czekał,
Nędzne czekanie, bóg mnie już nie wzruszy.
[Dodano 14-06-2018 03:24]
Trudno mi jest to powiedzieć, że jest mi niezmiernie przykro, że to Forum zamilkło. Nie ma takiego forum nigdzie w Polsce, jest jedyne – i jest niepowtarzalnie jedyne. Pisanie wierszy z Autorami Altanki-Kołysanki sprawiało mi ogromną przyjemność, tym bardziej, że wiersze napisane na tym forum wydałem w tomiku poetyckim pt. „Dekameron – Kaligraficznie IV”. Nie było by tego tomiku, gdybym tutaj nie zaglądał, a teraz pytam, czego nikt teraz nie zagląda? Więc proszę, aby nie oddawać tego, co jest bardzo wartościowe, i aby zachować swoje zdolności w poezji, bo nigdzie nie spotkałem takiego miejsca, gdzie można by pisać tak swobodnie i rymowanie (!), wszędzie czyha pokusa harda, aby klasyka odeszła w niepamięć, ale to Altanka dawała możliwość pisania swobodnych wypowiedzi – proszę więc, aby to Forum odżyło, i aby to się stało musicie powrócić, Milu, Lilu i Dodatku, a także wszyscy inni, więc nie oddawajcie tego, co Was wszystkich łączyło i wypowiadało. Musisz Miladoro powrócić, i nie oddawać za darmo swoich zdolności, swojego talentu. Wszystko inne to próżne i smutnie nie nasze, bardzo smutnie nie nasze…
[Dodano 14-06-2018 03:42]
***(Przeginasz uważaj nie wszystkie)
Przeginasz uważaj nie wszystkie marzenia,
Zapragniesz i weźmiesz z czułością na potem,
Bieżące by łapać aż nadto by gniewać,
Nabrzmiałe rozpuścić najprościej w czar złoty.
Rogato ujmujesz zuchwałe czułości,
Dość tego, zapomnij zagrzmiało na burzę,
Nie licząc kochanie i mego nie dosyć,
Nieważne, a zawsze pragnąłeś najdłużej.
No trudno, z owego przypadkiem coś zdziałać,
Bo bywa, że nagle zaiskrzy na miarę,
Pęd myśli i pośpiech gorączka a potem,
Wiesz dobrze, najprościej zasypiać nad ranem.
By jeszcze spróbować raz jeszcze od nowa,
Niczego nie robić, niczego na później,
Tak lubię nabrzmiała wciąż z tobą wędrować,
Wędrować boś szeptem, marzeniem niezłudnym.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 18-06-2018 12:59 |
|
może już zmierzcha może noc się zbliża
by ukryć w mroku wszystkie dokonania
a może zgasła już ostatnia iskra
i śpi altana
lata narosły jak kora na drzewie
które się kiedyś wspięło ponad dachy
a teraz stoi samotnie pod niebem
i tylko straszy
ślady rozpierzchły się na wszystkie strony
i chyba żadne nie prowadzą w przeszłość
już nie umkniemy życiowej pogoni
i smutnym zmierzchom
mrok niczym woal otacza altanę
na kartach blakną zapomniane wiersze
chyba że zanim je skryje niepamięć
ktoś się odezwie
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 19-06-2018 15:58 |
|
na kartach blakną zapomniane wiersze
a resztki śmiechu wiatr roztrwonił w polu
lecz przecież wrócą strofy z wonnym czerwcem
w letnim nastroju
gdy ciepłe noce z roziskrzonym niebem
przyniosą rymy pachnące jaśminem
a jasne myśli bez smutku uprzedzeń
wybaczą zimie
w bukiecie wina wróci zeszłe lato
by swym karminem rozweselić kredo
marzenia ruszą uniesień fregatą
w natchnione niebo
spłowiałe słowa odnajdą znaczenie
kiedy idea wesprze je pewnością
ułożą zdania w niepisanej księdze
zabranej chłodom
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 20-06-2018 12:32 |
|
jest w tym łut prawdy – choć mijają lata
pora za porą otwiera szlak znaczeń
i z wiosną wszystko na nowo powraca
lecz już inaczej
trudno jest wstąpić do tej samej rzeki
będącej ongiś źródłem tylu westchnień
czas zmienia postać bardzo wielu rzeczy
rzadko na lepsze
cóż... przemijalność wpisano nam w dusze
dzisiejsze ciała już nie są tym samym
więc jak odnaleźć zagubione klucze
tamtej altany
wiosna i lato odlecą jak zwykle
nadejdzie jesień nieuchronnych następstw
zabierze z sobą wielobarwne liście
może na zawsze
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 20-06-2018 22:24 |
|
Zaiskrzą bielą wielobarwne liście,
I ciepłą nocą w altance przeznaczeń,
Otworzą westchnień ogniś nutek klucze,
Zabranych zdarzeń.
Pora otworzyć źródłem omyć usta,
Poruszyć posag altanki przeznaczeń,
Wydobyć z chłodu wiolinowe klucze,
Jakże inaczej…
Powrócić w nuty w takt altanki lata,
Dzisiejszym wczoraj nie smucić inaczej,
Częstować wiśnią czarem wina w zapach,
Jak najwspanialej.
Jak zawsze lepiej nie czekać na jutro,
Które nam psoci się śmieje zabawnie,
Dzisiejszym wczoraj jutro nie zasmuci,
Wczorajszych zdarzeń.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 22-06-2018 09:53 |
|
czas zmienia postać bardzo wielu rzeczy
podcina skrzydła od święta na co dzień
lecz tylko jeden jest na życie przepis
być z sobą w zgodzie
dzisiaj jest słońce i bezchmurne niebo
a jakiś uśmiech łasi się i mruczy
smutki zbyt ciężkie w uniesieniach grzęzną
tracą atuty
wciąż inna rzeka obmywa nam nogi
nie stoi w miejscu nawet kropla życia
tak egzystencji darzą nas uroki
znoszą pryncypia
miast odpowiedzi są tylko zagadki
lecz różne drogi mamy do wyboru
czasem los daje teksty do poprawki
w innym nastroju
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 24-06-2018 12:10 |
|
tak – różne drogi mamy do wyboru
lecz czasem ciężko wybrać najwłaściwszą
bo nie do każdej jeszcze człowiek dorósł
chociażby myślą
nie ma gwarancji na żadną ze ścieżek
los i tak skręca w wielką niewiadomą
a wiele naszych ambitnych zamierzeń
umyka dłoniom
wciąż kupujemy następne minuty
płacąc za wszystko nie żądamy reszty
i próbujemy się czegoś nauczyć
zbierając pestki
i jeśli nawet dojrzewa w nas owoc
wiedzy o życiu to często zbyt późno
by jeszcze w ciało zamienić móc słowo
cóż… bywa… trudno
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 24-06-2018 19:53 |
|
Tak – ścieżki muzy pisane są filmem,
W kinie odnaleźć zdjęcia najpiękniejsze,
By czasem spojrzeć w oczy cień tajemnie,
Dotykiem dłoni.
Potem w zaułki już nigdzie nie zbłądzić,
Mieć jedną ścieżkę zawsze do wyboru,
Los ścisnąć wierszem jedną niewiadomą,
Tylko z kolorów.
Zawsze móc spocząć, by można od nowa,
Czerwienić serca poety stalówką,
Lecz mówić komuś – powiedz czyje słowa…
Gdy sami wiemy.
Bez zmian profili życie dojrzeć w słowie,
I aby zawsze nie było zbyt późno,
Słowo przemieniać w ciał otwarte bramy,
choć bywa trudno.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 25-06-2018 11:09 |
|
wciąż kupujemy następne minuty
cierpliwie znosząc każdy kaprys losu
chociaż niedosyt to czasem są uczty
życie to oszust
a może starczy umieć na nie patrzeć
ustawić w opcjach inne priorytety
nie szukać tego co jedynie w bajce
zgryzać orzechy
za każdą radość trzeba drogo płacić
tych zasad przecież jeszcze nikt nie zmienił
szarzeją barwy przekwitają kwiaty
nie ma bohemy
życie to nie jest jakaś buchalteria
czasami droga ważniejsza od celu
blask by nie istniał bez zimnego cienia
smutek bez śmiechu
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 25-06-2018 23:55 |
|
życie to oszust – nieustannie mami
że z każdym świtem zaczyna się lepsze
a noc zamienia ślady poza nami
na białą przestrzeń
lecz to nieprawda – choć uśmiech powraca
w głębi wciąż drzemie pamięć różnych zdarzeń
mijają zimy i kolejne lata
ciągiem porażek
wokoło osty i tylko gdzieniegdzie
zakwita chaber nieśmiałym błękitem
jak gdyby życie robiło nam przerwę
na inne życie
zbyt krótkie jednak by móc się pocieszyć
że jutro będzie takim samym jutrem
bo dzień otwiera wody innej rzeki
znów pojąc smutkiem
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 27-06-2018 12:11 |
|
w głębi wciąż drzemie pamięć różnych zdarzeń
błyszczą radości kurz pokrywa klęski
czasami książę wart tyle co błazen
gdy brak mu treści
choć bywa smutno wiele przeżywamy
szczęścia uniesień i niezwykłych przygód
czasem los skreśla zatwierdzone plany
wyprasza widzów
jednak nieważne co trzymamy w garści
życzliwy uśmiech zadźwięczy jak złoto
a w zwykłych rzeczach pojawi się artyzm
i zniknie kłopot
ciągle szukamy kropelki radości
lecz to co mamy może nam wystarczy
i czy koniecznie trzeba użyć łokci
wszystko to żarcik
|
|
|
Do góry |
|