Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 27-06-2018 21:38
Że miłość wielka i że żart od losu, Niewiele wiemy - lecz zawsze nieprawda, Tak mało mamy śladów poza nami, Życia pogarda. Bez uprzedzenia w sadach z nagła brniemy, By w śladach szukać zawsze w nową przerwę, Tam nowa droga wije się polami, A życie smętnie. I gdy wyjdziemy nagle z za zakrętu, Oddechem w lepsze żeglujemy morza, Znowu wpadamy powtórnie do rzeki, Więc gdzie żeglować? Dziewczęta kwiaty zaciskają w dłoniach, Patrzą daleko, gdzie dosięga głębia, Wschodzącym rankom przypinają kolczyk, By zaczarować.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5782

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 29-06-2018 13:03
wszystko to żarcik świat ludzie fatum kolejne zdarzenia wszystko co cieszy i wszystko co martwi to tylko w kółko kręcąca się scena i kiepskie żarty pomiędzy pierwszym i ostatnim tchnieniem wciąż rozgrywamy szereg lipnych partii przeciwko sobie i z własnym sumieniem pewnie na żarty a pod stopami kolejne zapadnie i z którejś wreszcie wyjdziemy bez tarczy lecz obojętnie – na górze czy na dnie to tylko żarty wreszcie znikniemy i zapewne wieczność też się okaże idiotycznym kpiarstwem odtąd już zawsze będziemy pod kreską minionym żartem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5783

dodatek111

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 30-06-2018 11:31
pomiędzy pierwszym i ostatnim tchnieniem czas jest ułamkiem niemierzalnym migiem więc czy jesteśmy czyimś ważnym celem czy tylko figlem czy wielki wszechświat naszym środowiskiem w którym winniśmy poczuć się szczęśliwie czy my jesteśmy dla niego szkodnikiem małym jak figiel nie da się zmienić twardych zasad życia szczególnie kiedy jest ono wyścigiem trzeba zatwierdzić otrzymany przydział reszta to figiel nic nie zmienimy los nie słucha życzeń więc gdy nas zwiedzie znów kolejnym szwindlem zamiast poddawać go słusznej krytyce brońmy się figlem

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5784

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 30-06-2018 12:33
wciąż rozgrywamy Wyrysowani w kolejne zdarzenia, Onieśmieleni trzymani za ręce, Rzuceni marnie na kręcącą scenę, Zawsze namiętnie? Nas mało pieści zgubienie zaprzeszłe, My sromi młodzi w życiowe pieszczoty, O tak najmilsza nami pisać dzieje, Jam nie namiętny? I nie umierać bo marmur jak papier, I piasek pisze w inkaust strasznych wojen, Na górze mówić dziejów trzymać w szczęście, W chwili namiętnej. Umierać przyjdzie lecz los słucha życzeń, Rozsypie papier marmur zatruchleje, Nie być zbyt marnym pomykać w swe życie, Posiąść namiętnie!
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5785

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 30-06-2018 17:58
żarty i figle – śmiać się czy też płakać z przypadkowości własnego istnienia które zamknięto w dwóch kluczowych datach światła i cienia wyszliśmy z mroku niewiadomych marzeń potem wracamy w dawną nieświadomość przez całą drogę wędrując w zasadzie ku nieboskłonom brońmy się figlem – i żartujmy z żartu jakim jest życie aż po kres doczesny i umilajmy nasz codzienny parkour pisaniem wierszy może coś przetrwa – choćby jako echo słów niczym ptaki wypuszczone z klatek gdy już będziemy daleko za rzeką i poza czasem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5786

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 30-06-2018 18:54
wyszliśmy z mroku niewiadomych marzeń Niespodziewanie, tak bez uprzedzenia, Tak dziwnym trafem w świadomości zdarzeń, Po marnych tangach smutnych zaistnieniach, I białym walcem. Dręczy znienacka tęsknota tajemna, Dręczy, zgaduję komu klucze dano, Komu wyszeptać wędrując w zasadzie, A tobie w tango, Które wyszepta w muzyce koncerty, Dręczone tęsknie tak bym i zapytał, Ciebie zgaduję – a o tobie nie wiem, Bom życiem szukał. A wiotkie słowo wirując powietrzem, Ani to drzewo ani to godzina, Ciszą powszednią uczy się najprościej, Bym ciebie trzymał.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5787

dodatek111

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 03-07-2018 15:55
wyszliśmy z mroku niewiadomych marzeń by ciągle wracać zbytkiem nieufności i przestrzegając wciąż każdą zasadę korzystać z opcji a błękit nieba nadal jest banalny jak w czasach naszej nieprzemijalności lecz wciąż trzymamy przecież nić Ariadny nim czas się ziści intencją celów zwodzimy realizm zapominając o idei kresu sekret wieczności odmierzamy dniami w szczęściu i pechu róże nie kwitną po to by trwać wiecznie choć zamysł tego jest przecież w ich pięknie wiadomo jednak że nic nie jest pewne gdy prawda echem

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5788

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 06-07-2018 14:14
wyszliśmy z mroku niewiadomych marzeń Przyciężko pisać palcem struny szarpać, Słucham muzyki, przetrwasz i przetrwamy, Czytam nie żarty, czym ja smutny wariat, Szeptom oddany? Po wirujących, tonem marnych figlów, Banałów zasad czyichś marnych myśli, Popatrz na siebie, Wszechświat już przyspiesza, Bośmy się zeszli. Złote uczucie, a im złote usta, Niechby milczeli, cali oniemieli, Przyjdę w tęsknocie, zgaduję czym został, W pozłocie bieli. I nagle może coś przetrwa jak echo, Jak wolne słowo ptakiem wypuszczonym, Jak biały orzeł – popatrz drzewo, rzeka, Ktoś orła stworzył…
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5789

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 06-07-2018 18:15
choć błękit nieba nadal jest banalny i czasem wszystko wali się na głowę szukamy sensu spoglądając w gwiazdy jak w czystą wodę to chwila ciszy czas na odpoczynek gdy dzienne sprawy odchodzą ze sceny i każda rzeka jakby wolniej płynie przez połać ziemi lecz przemijalność idzie naszym śladem i choć pragniemy zgubić ją w zakrętach kładzie się cieniem na większości marzeń jak szara wstęga czy więc zdążymy przed wiadomym jutrem dotrzeć do wiosny następnego roku czy też znikniemy jak odbicie w lustrze gdy pusty pokój
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5790

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 06-07-2018 19:42
to chwila ciszy czas na odpoczynek Masz wiosen naście ale czas powtarza, Co on odległy, puszcza karuzele, A on wciąż kocha a jesienne drżenie, Wciąż w szlochach płynie. Przez połać wiosen naście a jesienie, Czekają ciszy w odpoczynek urnach, Odchodzi żywot w kołatań cmentarzy, A żywot w trumnach. A ty go wołasz od klucza cmentarza, Cieniem przekręcasz zamki zastawione, Kładziesz się w dysput niebieską powieką, Szarym zbawieniem. Trębacz nie zgubi parującej muzy, Pokładzie strofką odbiciem we lustrze, Tak jak z początku byłaś mi pomocą, Gdym z żebra wysnuł.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5791

Lilah

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 07-07-2018 12:45
może coś przetrwa a może na wieczność zostanie w mrokach epoki zaprzeszłej tego nie wiemy i nie jest to pewność lecz piszmy wiersze być może słowo choć jedno jedyne poruszy strunę drzemiącą głęboko szepnie je chłopiec kochanej dziewczynie gdzieś pod jabłonką a ona spojrzy na niego miłośnie spłoniona kocham cichutko odszepnie i pod opiekę oddadzą się wiośnie - pannie słonecznej i to jest powód by słowa gorące układać w strofy w podcieniach altanki cieszyć się chwilą kwiatami na łące wplatać je w wianki

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5792

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 07-07-2018 18:15
wiosna już przeszła w niespokojne lato słowa się tulą do siebie w upale lub deszcz je zrasza niczym główki kwiatom szepcząc: co dalej lecz niezależnie od aury za oknem sad wciąż roztacza krajobraz gałęzi kusi by usiąść jak wtedy na wiosnę gdy świecił księżyc i w sennym lśnieniu w migocie listowia przywrócić pamięć nieskończonych nocy gdy szelest wiatru przywoływał słowa i czuły dotyk czas nam nie mówił: odejdźcie już pora i świat jak gdyby nagle wstrzymał oddech stał się na chwilę – bez jutra i wczoraj bezpiecznym portem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5793

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 07-07-2018 23:26
a ona spojrzy na niego miłośnie Gdybym zmuszony nonszalancję chować, Pieszczotą gdybym wymalował biele, Tak bym i musiał ciągle cię studiować, W pianinie piekle. Ale mam jedno – biele i czerwienie, A o czarnościach zapomnij piórami, Opiszę jabłoń zamysłem we piórach, Ty jabłoń wspomnij. A na sennościach wtulony w cień ściany, Profilowany w tło profil grą jędrny, W nowe wersety zapiszemy sami, Czyste wersety. Kina pokryte sczerniałym afiszem, Można by tchnieniem rozkręcić od nowa, Powiedz od kiedy nakręcimy filmy, Potrzebne słowa.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5794

Lilah

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 08-07-2018 14:56
stareńka lipa brzemienna kwieciem zaprasza byśmy pod nią usiadły i coś tam szepcze o dawnym świecie o życiu jakie wiodły tu panny siadajmy zatem nadstawmy ucha niechaj się snuje pieśń nad pieśniami bo przecież zawsze warto posłuchać o tym co miało miejsce przed nami kto zamieszkiwał kiedyś altanę kto się radował a kto się smucił kto chwalił z wdziękiem urodę panien kto je rozkochał a później rzucił lipcowy księżyc tę pieśń pozłotą ozdobi niczym w grudniu choinkę zadamy sobie pytanie – po co los nas postawił tu nie gdzie indziej lecz czy zdołamy znaleźć odpowiedź los swoich planów nie zdradza łatwo wielu przed nami łamało głowę co nam przeznaczył wciąż jest zagadką

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5795

dodatek111

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 10-07-2018 11:45
to chwila ciszy czas na odpoczynek ucichły kłamstwa prawda się uśmiecha wieczność spogląda na szarą godzinę lecz to nie meta sens się wylewa ze zmęczonych dłoni zostają tylko krople dobrych wspomnień każdy ma przecież na treść własny pomysł i jest wciąż płomień doczesność szybko rozpływa się z dymem choć wielu śladów nie rozmyją wieki przetrwają fakty niekiedy sentyment zostaną księgi snują się chwile ułamkiem wieczności wraca nadzieja ciągle w jednym życiu trwanie wymaga od szczęścia adopcji ufności świtu [Dodano 11-07-2018 10:24] wiosna już przeszła w niespokojne lato lipcowy księżyc nuci pieśń pozłotą oddaje lśnienie urodzajnym haftom a słodycz gronom gorąco spełnia zimowe marzenia nie ogranicza fantazyjnych wizji ogród odtwarza kolorowy serial nie zna szarzyzny zbyt krótkie noce obdarte z senności przynoszą gwiazdom kryształowe niebo bezsenność blasku mroczna zima dośpi gdy wróci nędzą żyjemy chwilą uczepieni wiary widzimy piękno pamięć gubi troski przyszłość to tylko nieczytelny zarys w dodatku gorzki

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5796

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 13-07-2018 00:01
czas nam nie mówił: odejdźcie już pora Marzeniem wiosny zaczerwienisz usta, Z faktów Romea i Juli – nie smutno, Szkoda by żalem wypisywać gusła, I czas bałamutno. Niestety szkoda śnić cię nadaremnie, W kontekstach przeczeń czemuś w poczekalni, W końcu potrzebna jest zawsze rozmowa, Gdzież tam… piórami. Niestety, skądże, ponownie, bynajmniej, Cóż, w żadnym razie przykro nie uciekniesz, Znam twe profile – profil jednych zdarzeń, Tę jedną chwilę. Gdybym zaproszon twą pieszczotę chować, Przechodzić z bieli do czarności grobu, Ach! - gdybym żalom był oddan twojemu, Pięknu twojemu.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5797

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 13-07-2018 17:10
masz rację – przyszłość jest tylko zarysem umyka oczom gdy żyje się chwilą i gdy pragniemy zmienić życie w kliszę tego co było w cieniu altanki dojrzewa winorośl pną się ku niebu słowa licznych wierszy kiedyś za nimi – wieczorową porą będziemy tęsknić a może raczej za czasem gdy wczoraj nie miało smaku dzisiejszego jutra gdy świat się jawił w jaśniejszych kolorach na pustych płótnach dziś – zapisane – mają inny odcień na inne ścieżki powiodły nas kroki co było proste już nie jest najprostsze ni w dzień ni w nocy
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5798

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 13-07-2018 19:42
dziś – zapisane – mają inny odcień I ty masz rację – ziemia zbeszta miłość, Czerwona szara jak pięść szorstka smutna, Ziemia czerwona, pustawa w imienia, Nie zawsze słodka. Bym wymalował rozkochanie pannom, Słodyczy piękna na zawsze nie wstrzymał, Błądziłem dotąd, w rzemiośle i w handlu, A kto wytrzymał… I malowałem imiona wyniosłe, Jak słodycz panien w dzbanach rozkochanych, Niosąc młodości w młodości przebiegłe, W łódki zabrane… Bym śpiewak hardy a tobie w zarysie, Dziś zapisane nie prosto jednoczyć, Co było zaszłe i co nie najprostsze, W kochanicach prosić.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5799

Lilah

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 15-07-2018 17:54
co było proste już nie jest najprostsze bo tak się dzieje gdy lata mijają biel z czernią stroją się w inny już odcień - banalną szarość lecz teraz lipiec i cieszyć się trzeba zapachem smakiem letnimi barwami ogród odtwarza kolorowy serial więc w nim zagrajmy niech dzień w altanie znów będzie radosny szarość zostawmy na inną godzinę otwórzmy serca i uśmiech zaprośmy dzisiaj w gościnę scena altany już czeka gotowa pachnie lawenda z pobliskiej rabaty kurtyna w górę niech niosą się słowa barwne jak kwiaty

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5800

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 15-07-2018 23:44
Stareńka lipa brzemienna kwieciem Naparzymy lipy z garści kiedyś w śnieg, W twoich udach, zaś pośniemy buraczkowych, Małą ścieżką i bieluśką poprzez deszcz, Sama powiedz. No i bogu wypowiemy żegnaj stary, Matce Boskiej tak strudzonej jesień w dar, Potem kota otulimy z pajęczyny, Niechaj mrowi. Poczłapiemy nie pośpiesznie ku grobowi, Wąską ścieżką tam gdzie jeże jeszcze śpią, Wymalujesz swoje oczy głębią czerni, Niech śpi, trwa. Niech i czarny kot zamruczy z nami, Niech napali drewek z garści lipy, Niech i łapki czarne odda twemu szczęściu, Niech zamruczy.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/