Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 16-07-2018 12:48 |
|
bo jeszcze wczoraj nie bolało dzisiaj
było przeczuciem plastyczną materią
w którą się wplata klęski średni przydział
szczęścia zamienną
czas zatrzymany w obrazach i słowach
melancholijnie spogląda przed siebie
wszystko się jawi jak złych mocy zmowa
gnana pośpiechem
ciepłe wieczory zapach letnich kwiatów
i niebo pełne gwiazd wiecznego blasku
widziane z ludzkich wyboistych traktów
odmienią nastrój
letni urodzaj zaklęty w spiżarni
przypomni barwy zimowym tęsknotom
młodością wina dojrzałością malin
radosną strofą
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 18-07-2018 19:09 |
|
w cieniu altanki dojrzewa winorośl
Na wierzby skłonie pod mostem zakrętu,
Niewiele wina, ale wiesz co nieco,
Zaledwie ucztą i tobą opiętą,
Grą zaśpiewaną.
Miętami malin przebiegałem całą,
Za siatką barwy otrząsałem w piekło,
Zanurzyłaś mostek, ruchliwą wybrzmiałą,
Nutką nie świętą,
Rozwierasz nagle, rozpinasz nie drogi,
Na siebie patrząc nie na wodzie złości,
Widzisz mój marmur, nagością ty chodzisz,
Zaprawdę kroczysz.
Zwilżony rosą - a ty patrzysz śmiało,
Na słowach granią na słowach pokory,
Na marmur kształtów nad kropelek ranią,
Nasze zazdrości.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 22-07-2018 13:07 |
|
młodością wina dojrzałością malin
będziemy kroczyć po kolejnych ścieżkach
ścigając miraż niezbadanych krain
może ślad tego zostawimy w wierszach
by ktoś podążył równoległą drogą
szukając siebie w tych czy innych miejscach
lecz czy naprawdę można ufać słowom
wysnutym kiedyś w cieniu winorośli
skoro to tylko wędrówka ze sobą
dzień wymazuje niegdysiejsze mosty
noc je przywraca jedynie na moment
przepływający jak woda przez dłonie
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 23-07-2018 18:02 |
|
może ślad tego zostawimy w wierszach
Dojrzałem w słowy, przemijam żebraczo,
A tak bym pragnął unieść siebie w ścieżkach,
Dziewczęcym ślepiem - ale mogę pomóc,
Jest ślad drążony, słowem ślad we wierszach,
I złudy żadnej, poszukam gdym cieniem,
Kiedy ja będę, pomalujesz całą,
Wymalujesz cienie, win szczęśliwości,
Na ustach trumny czegoś na pogrzebie…
Dzień wymazujesz, wybaczasz ślepcowi,
Już ja wybaczam, miłość jedna chwilka,
Jest noc szalona, że miłości starcza,
Noc je przywraca jedynie na moment?
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 24-07-2018 09:12 |
|
szukając siebie w tych czy innych miejscach
odnajdujemy przeciwne znaczenia
bo nowy zamysł to przecież zastępca
w kontynuacji toczących się przemian
zostają resztki minionych przedstawień
a wszystkie plany to tylko loteria
życie nie zmieści się w jednej oktawie
słowa oddają ledwie część emocji
lecz przecież w wierszu mają w sobie magię
która wyzwala najwrażliwszy dotyk
zamyka przestrzeń lekceważy zegar
wkleja w pamięci tylko dobre strofy
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 25-07-2018 03:39 |
|
lecz czy naprawdę można ufać słowom
Na głębinie myśli pomiędzy drzewo,
Zakrążeniach owocu by sięgali,
Siekiera jest już przyłożona łupiną,
Zrąbię drzewce by krzaczkiem wyśpiewali.
Koń groźny ponad batem rudym opada,
Cztery są konie pędzące głębiną,
Ale wsłuchani oni opadają,
Złotawe misy i księżyca pełni.
Gdy życie miesza się w cztery oktawy,
Wyzwala smykanie wrażliwy zegar,
Lekceważy wierszem słowami magię,
Przestrzeni jednej zamkniętej loterii.
[Dodano 25-07-2018 04:23]
przepływający jak woda przez dłonie
Stałością wina tam gdzie ty czerwono,
W różowej bluzce gdzie i ty różowa,
Ścigając piersi niezbadanych krain?
Zawiałaś słowem tak i granatowym.
Wierzchołkiem dłoni i wierzchołkiem oczu,
Dłoniom podałaś góry granatowe,
Swobodne usta wymyślone nami,
Dziewczęcym zrywem pośpiesznie na potem,
Brodzę lecz czyż zaprawdę ufać winu,
Skoro jam chłopiec słodki jak chleb, masło,
A ty we groszki zielona dziewczyna,
Zbyt dużo piłem ostatnimi nocy...
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 26-07-2018 22:45 |
|
ech chciałoby się tylko dobre strofy
czytać w altanie jak bywało dawniej
i takich bardów wieczorami gościć
którzy umieli trafić w gusta panien
swoją grą śpiewem szlachetnym obejściem
zachwycić pięknie ułożonym zdaniem
sprawić że pannom mocniej biło serce
gdzie te wieczory gdzie nadzieje skryte
były minęły nie powrócą więcej
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 27-07-2018 12:48 |
|
by tylko miłe popłynęły strofy
co zaspokoją gust nadobnych panien
może będziemy wszyscy razem prosić
żeby w altance jasno pisać zdanie
i gramatyką przejąć się też czasem
bo chociaż tyle należy się damie
można też rymem pokazać swą klasę
wplatając słowa lżejsze niźli mgiełka
a nie toporną wciąż stosować masę
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 27-07-2018 13:05 |
|
gdzie te wieczory gdzie nadzieje skryte
ogień w kominku dzbany pełne wina
wiersze tętniące radością i życiem
gdzie przepadł tamten urokliwy klimat
czyżby naprawdę czas go nam odebrał
w przeszłość odeszli chłopiec i dziewczyna
cóż… wszystkie plany to tylko loteria
rozwiązywanie nieustannych szarad
o które nigdy los nie dbał i nie dba
i choćby nawet nie wiem jak się starać
balansujemy na wąskiej krawędzi
i nazbyt często w dół się chyli szala
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 27-07-2018 20:35 |
|
lipiec się kończy za pasem sierpień
kto nas zaskoczy namiętnym wierszem
kto w nas rozpali uśpione zmysły
kto galon wina wniesie z piwnicy
może kawaler co słów jak mgiełka
potrafi użyć w miłosnych szeptach
i dowieść tego że w winie prawda
i w romantycznym w spojrzeniu barda
i na takiego właśnie czekamy
my - altankowe samotne panny
jak żyć - zapytam jeszcze na koniec -
bez krzty romansu we łzach utonę
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 28-07-2018 11:27 |
|
[Dodano 28-07-2018 11:29]
wiersze tętniące radością i życiem
wciąż się zjawiają tu i w innych miejscach
mają wymowę lecz nie są to klisze
czy z dawnych myśli kolorowa wklejka
bo przecież nowym płomieniem emocje
powrócą znowu w rozpalonych wdziękach
a pasja w gronach uczy się od słońca
by dowieść tego że w winie jest prawda
mogąca zmienić te panny co w dąsach
i smutne oczy zanurzą się w gwiazdach
jak dawniej z płyty popłynie muzyka
którą znów zagra ulubiony jazz-band
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 28-07-2018 23:12 |
|
gdzie przepadł tamten urokliwy klimat
Gdzież te tematy, gdzież umiłowanie,
Gdzież ognia szukać, a ty jesteś ogień,
Gdzież bym i szukał i tamte klimaty,
Gdzież by i kochać kiedym żadnym słowem,
Tak pięknie piszesz w urokliwy klimat,
Jest smutny piękny i piękna dziewczyna,
Rozwiązywaniem nieustannych szarad,
Gdzieżbym wysłowił w jeden puchar wina.
Dla nas pisany o szczęściu bez losu,
Tak bym się starał choć nie wiesz kochana,
Gdzieżbym balansem był wąskim przenikał,
Na szali dobra tyś jest wybierana.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 30-07-2018 13:41 |
|
kto w nas rozpali uśpione zmysły
w sad zaprowadzi gwiaździstą nocą
gdy nawet drzewo nad głową milczy
a dzień ucieka nie wiedzieć dokąd
może za późno żeby odzyskać
to w czym przestała żarzyć się iskra
wciąż odchodzimy od samych siebie
pozostawiając mgliste sylwetki
bo czas pod innym płynie już niebem
i zmienia słowa w bezdźwięczne szepty
już nie zawiśnie księżyc u skroni
raj może tylko być utracony
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 31-07-2018 14:13 |
|
czas zmienia słowa w bezdźwięczne szepty
lecz one ciągle są w naszych głowach
potrafią smutki najgłębsze leczyć
sprawić że chcemy wszystko od nowa
zacząć nie myśląc że raj jest dla tych
którzy są młodzi zgrabni bogaci
mamy wspomnienia i mamy siebie
a sprawne pióra dopełnią reszty
świat jeszcze nieraz nam się uśmiechnie
wena obdarzy tysiącem wierszy
nie jest za późno żeby odzyskać
to w czym przestała żarzyć się iskra
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 01-08-2018 09:23 |
|
wciąż odchodzimy od samych siebie
szukając więcej niż można znaleźć
łapiemy szczęście w życiowym pędzie
kreując klęski z najmniejszych wpadek
lecz są poranki i nowe wiersze
a czas dosładza owoce cierpkie
pojąc marzenia źródłem nadziei
odnajdujemy swe własne ślady
po nich wracamy nad tamte brzegi
gdzie kryształ wody skrzy się bez skazy
a nasze życie to wielka iskra
trzeba jedynie ją wykorzystać
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 01-08-2018 20:51 |
|
pragniemy wrócić nad tamte brzegi
lecz ślady bledną z każdą minutą
droga się gubi w gęstwinie przeżyć
i ciągle zmienia w wątpliwe jutro
gdzie zatem szukać powrotnych ścieżek
do dawnych uczuć wierszy i siebie
brniemy po kostki w pyle rozdroży
cienie za nami nikną w zaroślach
lub wiszą niczym kule u nogi –
symbole wszystkich poprzednich rozstań
czy warto zatem zdążać za iskrą
skoro brakuje drew na ognisko
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 02-08-2018 04:36 |
|
kto w nas rozpali uśpione zmysły
Jakże bym mówił, pragnę w ciebie w brzegi,
Wysławić w ślady tyś każdą minutą,
Zapragnę w łonie twarzą wątpię zmarły,
Niezmiernie zmieniasz przebolałą w jutro.
Jakże wypowiem i ciągle nie zmieniać,
W uczuciu chciwym w nieskalanych ścieżkach,
Brniemy po duszach kobiecych w zmartwienie,
Cieniami spocząć wiernym bym ja wytrwał,
Zapewniam w łonie i tobie zazdroszczę,
Bym był udziałem w ciele jednych pytań.
Lecz wiszę niczym, kulą u zazdrości,
Symbolem wierny, przypadłością sprawy.
[Dodano 02-08-2018 05:09]
brniemy po kostki w pyle rozdroży
Powiadam tak niebu, że zazdroszczę,
Tak w lichwie chciwej jam nieskalany,
Lecz gdzieżbym szukał tak bezpowrotnie,
Uczuć tak wiernych nie zapłakanych,
Powiadam jakże od samych siebie,
W drodze poszukać wierszy i ścieżek,
Cieniami słowa szukam bez reszty,
Lecz we symbole jest nie uwierzyć,
Tak chciwie pragnę, abym otwierał,
W przypadłość białą z jej pięknych oczu,
Zazdroszczę śmierci, że nie zabiera,
Że ciebie pisze, lecz mnie wybiera.
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 04-08-2018 08:57 |
|
Miladora napisała: czy warto zatem zdążać za iskrą
skoro brakuje drew na ognisko
jeśli są chęci i drwa się znajdą
a mała iskra w milion się zmieni
ech zaufajmy sobie i gwiazdom
i temu o czym szepcze nam księżyc
w tę noc sierpniową jasną i czystą
pozwólmy płynąć radosnym myślom
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 04-08-2018 09:56 |
|
skoro brakuje drew na ognisko
gdzie indziej trzeba poszukać ciepła
czasem uwierzyć niepewnym zyskom
sprzedać za bezcen męczący bezwład
spisane słowa ocalą ciepło
a przeczytane skreślą oziębłość
wszystko powraca jak dzień po nocy
a każda ufność dzieli się jutrem
nie ogranicza ilości kopii
prawda ukryta w bezdennym lustrze
ciągle wierzymy że będzie przyszłość
bo znamy słowa oddane listom
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 06-08-2018 13:00 |
|
ciągle wierzymy że będzie przyszłość
i odzyskamy skrzydła u ramion
a razem z nimi wróci to wszystko
co pozostało dawno za nami
w oknach altanki zaświeci księżyc
i znowu sobie będziemy wierni
a lato mija – złocisty sierpień
ozdabia grona lśniącą polewą
kiedyś jabłonie rodziły wiersze
kiedyś wzbijały słowa pod niebo
w altance echo zastygło w ciszy
i tylko cienie wznoszą kielichy
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|