Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 21-09-2018 12:19
babie lato przędzie nić chwil jesiennej prządki Kloto zanim zima wejdzie w drzwi by je przeciąć jak Atropos zmieni słońce w blady krąg i wytrąci pióro z rąk wrzesień trwa a mnie jest żal że jak wszystko musi minąć październikiem spłynie mgła i choć zmieni grona w wino przejmie chłodem każdą noc i odbierze ptakom głos nie zastąpi żadna biel tęczy barw u schyłku września pod stopami miejski śnieg będzie trzymał buty w kleszczach a gdy przyjdzie ostry mróz sięgnie myśli oraz ust
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5882

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 21-09-2018 18:13
Miladora napisała: babie lato przędzie nić Twoim świętym jedynym Nie będę cię zmuszał słowem A w jednej jesieni my Bo byłaś nie płoche dziewczę Rośnij na jedne szczęście Gajom kolorowanych Będziemy i ja i ty Myślałem gdy przyjdzie jesień Powiedzieć że jesień łzy A tak i nie mam nikomu A kwiat jesienny płacze Nie chadzasz po kryjomu A ja mam tylko ciebie Donikąd jesień prowadzi A mnie tyś smutna jesień Kolorem nam tylko swadzi Bo wciąż ty nie zanudzasz Nawet pokrywasz i snem ------------------------------------------ Nie będę cię zmuszał słowem Twoim świętym jedynym Bo byłaś nie płoche dziewczę A w jednej jesieni my Rośnij na jedne szczęście Gajom kolorowanych Myślałem gdy przyjdzie jesień Będziemy i ja i ty A tak i nie mam nikomu Powiedzieć że jesień łzy A kwiat jesienny płacze Nie chadzasz po kryjomu Donikąd jesień prowadzi A ja mam tylko ciebie Kolorem nam tylko swadzi A mnie tyś smutna jesień Bo wciąż ty nie zanudzasz Nawet pokrywasz i snem [Dodano 21-09-2018 18:14] Miladora napisała: wrzesień trwa a mnie jest żal Sen jedynej miłej w złoto Jesień lata trzyma nić Sama przędziesz nicią złotą Czekam wejdziesz w moje drzwi Zapiszemy list i syć Cień złotawy pióra grą Tak bym pragną nie ominąć A na jesień żalę się Nie będziemy grą we wino I nie wierzyć słowom w sen Przemijaniem tylko gry Nie odbiorę ciebie snom Czekam ciebie schyłkiem września Opisz bieli kądziel biel Będę chadzał w śladach wiersza A na stopach czysty śnieg Bo nie czekać zimy słów Sięgnę po cię a nie w mróz ----------------------------------------- Jesień lata trzyma nić Sen jedynej miłej w złoto Czekam wejdziesz w moje drzwi Sama przędziesz nicią złotą Zapiszemy list i syć Cień złotawy pióra grą A na jesień żalę się Tak bym pragną nie ominąć I nie wierzyć słowom w sen Nie będziemy grą we wino Przemijaniem tylko gry Nie odbiorę ciebie snom Opisz bieli kądziel biel Czekam ciebie schyłkiem września A na stopach czysty śnieg Będę chadzał w śladach wiersza Bo nie czekać zimy słów Sięgnę po cię a nie w mróz [Dodano 22-09-2018 01:26] Miladora napisała: nie zastąpi żadna biel Moje światło słucha chęć Sum wiosennych smutki w złoto Zapatrzona jesteś w dni Tak bym śpiewał jak Andropos Śpiewam kręgi w blady cień I powiedział jedno zło Już październik we mnie trwa Tak by sobą mną przeminą Październikiem jedna trwasz Jednym dziewczę jednym winem I nie zmieniam winnych gron By odbierać ptakom głos Liścia kolor smuci sen Szum kolorów zewsząd brata Pogubimy nasze drzwi By zapłakać zewsząd latem Wypić odrzwia w biały cień I powiedzieć to nie zło
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5883

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 22-09-2018 10:57
a gdy przyjdzie ostry mróz... zaraz zaraz jeszcze jesień nie chcę słuchać takich wróżb zima nie jest nawet w lesie że po lecie to już wiem ale wrzesień nie jest złem bo się właśnie zaczął czas przesycony kolorami który będzie tworzył blask inną porą niewidziany a gdy zjawi się już szron to wzbogaci barwny ton więc choć idzie nocą chłód i dzień skraca kierat słońca nie będziemy jeszcze snuć snów o śniegu w małych porcjach przechowajmy ciepłą myśl zanim zima zdąży przyjść

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5884

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 22-09-2018 17:58
a gdy zjawi się już szron jak świetlisty cukier puder pójdźmy gdzieś daleko stąd z barwną resztką letnich złudzeń gdzie szkarłatem błyszczy głóg na poboczach polnych dróg może nas nie złapie mgła zawiesiną mlecznej bieli może snując się wśród traw wiatr przycupnie w liściach trzmielin a nad głową szepty drzew zabrzmią niczym cichy śpiew po ścierniskach krąży dym wrzesień wkłada rdzawą szatę płoną liście – znowu drzwi zamykają się za latem lecz nieważne póki dzień koi niczym piękny sen
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5885

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 22-09-2018 22:41
pójdźmy gdzieś daleko stąd może tam gdzie nie ma zimy śladem ciepłych letnich żądz póki jeszcze w szczęściu tkwimy damy sobie wiele szans by uwolnić się od kłamstw zamienimy każdy wers na to co nam teraz trzeba zwykłą czułość oraz kęs tego czego w sklepach nie ma barwy liści krótkich dni nie dających zysku chwil zapatrzeni wierszem w czas który może zmienić życie znów ściskamy monet garść by nie zostać tylko widzem i zapłacić za treść snu który znowu chce siać bunt

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5886

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 23-09-2018 10:40
znów ściskamy monet garść kładąc je na zieleń sukna niczym mgliste srebro gwiazd bez przeszłości i bez jutra kim jesteśmy bowiem gdy budzą nas niechciane dni damy sobie wiele szans ale tyle wciąż umyka gubi się wśród murów miast blaknie z czasem niczym klisza i na próżno sięga dłoń do opadłych dawno gron czas odchodzi z nurtem rzek płynie jesień za jesienią czy znajdziemy w ciszy drzew pogodzenie z każdą ceną jaką płacić przyjdzie nam by uwolnić się od kłamstw
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5887

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 23-09-2018 19:07
Miladora napisała: pójdźmy gdzieś daleko stąd Jesień nasze bohaterstwo Na zieleni sukna czar Kładziesz cichą stopa bosą Przeszłość wspomnij jesień gra Nie ma przeszkód liści garść A ja jeden liścia tren To co wiemy to strapienie Kolorami pieści liść Prześladujesz nasze wersy W garści liści jedna dłoń Próżnie trzymać liściem dłoń Płyń jesiennie z liściem tańcz Czynisz szereg zalotnością Letnim tchnieniem małom dał? A ja budzę wichr jesienny Przyjdzie ranek przyjdzie mgła Płaczę niebem wiosna gdzież, Tuli oczy wiosna ty Miladora napisała: ale tyle wciąż umyka Na zielonym suknie czar Kładziesz nasze bohaterstwo Przemijaniem w jesień grasz W jesień cichą stopą bosą W obłęd przeszkód liści garść A wśród liści liścia tren Kolorami pieścisz liść Co nie wiemy to strapienie, W garści liście, jedna dłoń, Prześladują nasze wersy, Próżno trzymać liściem dłoń Płyń jesiennie z liściem tańcz Letnim tchnieniem małom dał? Czynisz szereg zalotnością A ja budzę wichr wiosenny, Przyjdziesz rankiem przyjdziesz mgła Płacze niebem jesień zła Mgłą twych oczu tak bym trwał
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5888

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 23-09-2018 19:18
budzą nas niechciane dni wbite w czarne ramy nocy gdy poezja nie chce przyjść nawet żeby się podroczyć zasuszony w książce liść przypomina porę żniw zagubiony późny zmierzch i świt wczesny niewyspany resztki marzeń byle gdzie porzucone z nadziejami zbyt wilgotnych oczu błysk i przerwana krótka myśl lecz zmęczony latem dzień lubi dłużej spać jesienią nie chce przyznać się do cknień ale marzy mu się przełom czas wschodzenia dobrych wróżb gdy się spełnił wiosny cud

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5889

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 23-09-2018 20:38
Miladora napisała: a gdy przyjdzie ostry mróz sięgnie myśli oraz ust Nieraz płoniesz jesienią Czerwienią i złotym wstydem Nieraz płoniesz brzemienna Nieraz pierś ogniem kryjesz A ja uwielbiam cię w jesień A ja uwielbiam jak płoniesz Twą jesień oczekuję Kolorem tyś w koronie Tak mimo wiersza lecisz A ja tak bym chciał pisać wszystko O tym, że liścia powiew Są twoje dla mnie wiersze A takie wciąż znajome Dziewicze kolory września Patrzę kolorem wciąż twoim I sam żem kolor wiersza Co płonie w ustach twoich Co żarzy się dla ciebie
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5890

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 23-09-2018 23:22
i świt wczesny niewyspany i zmęczony szary zmierzch tkwimy w kręgu ciągłych danin których spłaty wchodzą w krew i tak łatwo jest zapomnieć chwile kiedy wrzała ogniem nazbyt szybko stygną myśli lub też krążą wokół spraw z nieskończenie długiej listy pełnej dawno zgasłych dat więc jak nie bać się kolein w pustce czerni albo bieli przemykamy w samotności przez sekundy chwile dni byle tylko noce dośnić byle tylko jeszcze śnić i nie chcemy już pamiętać że coś depcze nam po piętach
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5891

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 26-09-2018 00:10
Miladora napisała: chwile kiedy wrzała ogniem I wieczna będziesz chwila Biesiadom na godne życie Nie godne krótkie chwile Na złote jesienne bycie Bo nazbyt stygną myśli? Nie chwile są dwa ognie? A ja piszę z twej listy Wybieram tak skargi twoje Nie mroczne są twe oczy Bo szczęścia są twoje wargi Byle nam [te] noce dośnić Co jeszcze, jeszcze zganić… Nie przejdziesz w samotności Bo jesień nie gubi śladów Wciąż piszesz w biele zimy A potem w wiośnie wciąż pętasz Ja chcę i ty chcesz mówić Poszukasz siebie samą Poszukasz się w dziewczętach [Dodano 26-09-2018 00:59] Miladora napisała: nazbyt szybko stygną myśli lub też krążą wokół spraw Chodź powiemy żeśmy jedni Co nas gonią blaskiem szmer Zawiedzonaś swoją skargą… Zawinionaś jesień pić Ja uwodzę jesień wargom? Ja nasycam miody w wino? Próżno stygniesz wiecznie młoda Pączkiem róży twoja pierś Których spłat mam ci dokonać Nieraz z miejsca o to dbasz Przesz sekundy nie samotna Przez sekundy idziesz dalej I przemykasz ciągle smutna Opuszczając swoje bale Że na jednym że na tobie Przędzie jesień wiecznie ciepła Życiem miodem i w twą różę Upadniemy? – nie odeszłaś!
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5892

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 26-09-2018 21:06
przemykamy w samotności chociaż w koło gwarny tłum bezimienny strumień obcych ludzi wbitych w kroków puls pustelnicy miejskiej dżungli zamieniają treść w sekundy gdzieś zgubili barwy lata czas się toczy obok nich wrzesień tylko im pomachał na październik mają szkic jesiennymi kolorami mogą tylko się zadławić coś im każe płynąć z nurtem nie pozwala iść pod prąd zamiast przeżyć swój czas z kunsztem zręcznie omijają sztorm gotowymi obrazami zapychają pustą pamięć

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5893

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 27-09-2018 05:16
Miladora napisała: nazbyt szybko stygną myśli lub też krążą wokół spraw Twoja muzyka Mokrą nabrzmiałą piosenką, Mezzo forte gra ciszę, W popłochu żądzy ty i ja, Muzykę w as-dur słyszę. Rój w pięcioskali żarliwy, Fantazją kohorty plecie, Kiedy hart ducha gotowy, Nie wiem, lecz kiedyś skrzepnie, Strunami szarpie i śpiewa, Dreszczem potopu nuci, Cwałuje niuansu refleks, W poszumie widma zazdrości. Przytulasz swe dźwięki w przegłos, Blues zgra smutną melodię, Jeszcze jazzowe sukienki Są takie… twoje ognie. Czar leci czarną podnietą, I czerwień ust przebłyskuje, I ty tak słodko kołyszesz, Muzyką swą czarujesz. Flet gra wilgotną muzykę, Tony, przechodź w tonacje, Pochłaniam zaczarowane dźwięki, W końcu sam jeden dla ciebie płaczę.
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5894

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 27-09-2018 13:56
pustelnicy miejskiej dżungli goniąc w piętkę puste dni byle tylko się nie spóźnić pchają życie tak jak my i tak samo tuż za węgłem los rozstawia ich jak kręgle coś im każe płynąć z nurtem jednak nie wie żadne z nas jaką cenę płacą później gdy znikają z ulic miast i co myślą gdy wieczorem noc zasiada przy ich stole bezimienni zwykli ludzie z niepoznanym garbem trosk jak my pełni różnych złudzeń i od szczęścia wciąż o włos dla nich także mija jesień i przepada gdzieś z kretesem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5895

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 27-09-2018 22:32
jak my pełni różnych złudzeń rozmieniają czas na dni sedno życia znają w skrócie i nie wchodzą tak jak w dym chociaż wszyscy z jednej gliny plastycznością się różnimy w miejscu szczęścia mieszka pustka los fałszywie nieraz gra i choć uśmiech ma na ustach to sprzedaje zwykły chłam potem zimne światła nocy zaszczepiają w serca mrozy słońce wskrzesza znów nadzieję ten dzień może lepszy być nawet bruk się jakby śmieje i gdzieś przepadł nocny splin życie często zmienia barwy raz jest z tarczą raz na tarczy

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5896

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 28-09-2018 21:05
a może lepiej zostawmy to wszystko bo jesień mija z wiatrem pośród drzew a potem przyjdzie zimo-zimna przyszłość i w niej jak zwykle wędrówka przez śnieg w miejskiej szarości ścinającej przestrzeń z której tak trudno wykrzesać jest wiersze na razie pejzaż wciąż zdobi zieloność i chociaż w liściach przebłyskuje rdza jest jeszcze chwila nim wszystkie zapłoną płynąc w chodnikach malaturą barw więc może lepiej cieszmy się dopóki wiatr wśród gałęzi jesienniczki nuci
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5897

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 29-09-2018 11:57
jest jeszcze chwila nim wszystkie zapłoną rzeźbione liśćmi ornamenty drzew i nim przepełni je barwna nieskromność potem przytuli czarno-biały sen kolory będą przychodziły z marzeń i tak przetrwają w bezbarwnym układzie nic nie odmieni wydanych wyroków gdy mróz uderzy w kryształowy dzwon i żadna siła nie zatrzyma chłodów a zima nada polom biały ton więc póki jeszcze wiatr nuci zalotnie słuchajmy jego wielobarwnych piosnek

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5898

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 29-09-2018 13:44
kolory będą przychodziły z marzeń lecz co zastąpi ptaków dźwięczny śpiew milczenie zimy odbierze nam magię zostawi popiół wypalonych drew gdy z każdym świtem chłód sięgnie w kominek strącając czerwień w niewypitym winie niebo podkreśla koronkę firanek promienie słońca patrzą w oczy szyb wiatr wśród gałęzi wprawia liście w taniec ulotny niczym rudozłoty błysk idzie październik zmienia barw paletę by z wolna wkroczyć w rozdeszczoną jesień
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5899

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 29-09-2018 23:32
Miladora napisała: pustelnic(a) miejskiej dżungli goniąc w piętkę puste dni dziewczyna szukała siebie dziewczyna kształt przeżyty pchała dziewczyna to życie przed sobą, garbate w dym za węgłem młodzieńcza spowiedź cenę nie płacąc nic więcej wszyscy się o nią troszczyli wróżbici o nią dbali wszyscy karciani cygani mówili: będziesz z nami a ona w kwiaty wpatrzona i miała garbaty nosek a lustro jej wciąż mówiło nieprawda różowy sic! garbaty miała wór troski garbaty też losu trzos a sobą zbudziła zachwyt - jesienią, gdyż zjeżył się los [Dodano 30-09-2018 02:53] dodatek111 napisał: kolory będą przychodziły z marzeń Nieśmy odwagę przychodzić z marzenia Bez krwi i kości niskiego lotu Nie lichy kwiat to życie bohatera Biało-czarnych poszukiwać wyroków Nieśmy słabość w nie rozlanym winie Miejmy finezję dla pisanej sławy Podkreślić skargi, rudozłoty błysk, I wejść w październik kolorem nie zmieniać Miejmy pogardę by na oślep iść I płaszczem z wełny przykryć magię mrozów Ranków jesieni co raz dłuższych nocy
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5900

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 01-10-2018 11:52
idzie październik zmienia barw paletę usuwa wszystko co ma lata smak bo jest wyłącznie jesieni fragmentem o długich nocach i za krótkich dniach i choć pamięta jeszcze co to ciepło to już je wysłał w niedaleką przeszłość jeszcze uwodzi czystością lazuru i czasem słońcem pieści smutną twarz światłu księżyca szronem gra do wtóru a bladym świtem wdraża nowy ład intencje chowa w ciepłych barwach liści zanim się przyzna do zimnych restrykcji