Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 06-11-2018 11:05
ciepło pieca nam wystarczy aż do świtu może nawet jakąś chwilę zmieni w lato jednak rano jesień daje mały wybór a jej fochy wręcz kojarzą się ze stratą bo za każdą chwilę szczęścia trzeba płacić oszukana słodyczami gorycz chłodów też na pewno będzie żądać kiedyś spłaty nie oszczędzi nam po drodze stromych schodów jednak bilans zawsze zbliża się do zera i za jesień los nam daje radość wiosny zimę w lato znów obróci wieczny kierat i tak kręci naszym życiem stary psotnik więc nie łapać ale gonić trzeba ciągle zagryzając mroczne chłody świeżym ciastem radość ciała niech wyleczy z duszy zwątpień wtedy rozkosz pełni lata da namiastkę

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5982

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 06-11-2018 15:38
zagryzając mroczne chłody świeżym ciastem zapomnimy – mam nadzieję – o jesieni chłodnym wietrze który wdziera się pod płaszcze i pochyla zziębłe nosy w stronę ziemi ile razy można jednak ją oszukać w jakich kątach kryć się wiecznie przed pogodą która sprawia że bez przerwy chlupie w butach a parasol płacze rzewnie ponad głową czas najwyższy by wymyślić jakiś azyl dobry sposób na ucieczkę przed deszczami sęk w tym jednak że jak wszystko ma to wady nawet placek z cynamonem i jabłkami każdy eden choćby wart był swojej ceny to zaledwie prawdziwego wątłe echo w rezultacie tak czy owak zostajemy z łzą kręcącą się jak głupia pod powieką
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5983

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 07-11-2018 09:56
z łzą kręcącą się jak głupia pod powieką z głową pełną poszarzałych ciężkich myśli notujemy znów kolejny ciepła rekord i nie wiemy jaka aura nam się przyśni już nas liście nie wprawiają w niemy zachwyt kiedy barwy odmieniają przez odcienie palmy przecież nie szukają takich łatwizn bo nie mają przedzimowych też uprzedzeń my wpatrzeni smutnym wzrokiem gdzieś w horyzont wciąż czekamy na kolejne pory roku nie umiemy przeciwstawić się tym trybom może zatem powinniśmy zmienić lokum i nie trzeba stąd wyjeżdżać gdzieś daleko szukać szczęścia w malowniczych ciepłych krajach tam dopadnie nas z kolei problem spiekot poszukajmy zatem w sobie piękna maja

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5984

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 08-11-2018 11:01
poszukajmy zatem w sobie piękna maja niechaj w duszy nam wyrosną młode liście i odrzućmy ten jesienny zbędny balast żeby w szczęściu jak bogowie znowu błyszczeć lecz co wtedy gdy zmęczeni ciągłym deszczem wlec musimy się wieczorem w stronę domu zmokłe kury – przysłowiowe siedem nieszczęść czy to piękno będzie w stanie nam dopomóc może trzeba potraktować ją na opak i z uśmiechem przyjąć wszystko co nam zsyła tak po prostu i zwyczajnie ją pokochać zamiast kryć się przed jesienią w gęstwie firan co tam deszcze chłodne ranki szare niebo ciepła kurtka i kalosze to jest sposób by poradzić sobie z chłodem i ulewą w końcu jesień występuje raz do roku
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5985

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 08-11-2018 14:42
tak po prostu i zwyczajnie ją pokochać niepodobna kiedy serce dane wiośnie a poza tym jesień lubi dawać kosza nie z jabłkami czy dojrzałym winnym gronem lecz zwyczajnie nie potrafi odwzajemnić urodzonej w końcu września namiętności a jej nastrój bywa coraz bardziej zmienny kochać szronem to jest całkiem niezły dowcip jednak kiedy idzie w sukni barwnych sadów z obfitością obietnicy słodkich doznań to nie można nie dostrzegać jej powabu i nie mówić że jest piękna i cudowna a jej uśmiech w listopadzie kiedy słońcem przekonuje że też lubi ciepło lata to nie tylko bardzo miły jest wyjątek ale dowód że się jednak ciągle waha

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5986

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 08-11-2018 23:43
Miladora napisała: co tam deszcze chłodne ranki szare niebo … kiedy czasu mi nie starczy w święty spokój kiedy mi usiądziesz sam już nie wiem, obok spojrzeń moich dłoni smukłych tak do końca byśmy razem byśmy zawsze jednym gońcem… pójdę w jesień i poszukam pół konwalii jedną dłonią je odbierzesz skronią w uśmiech dasz się poczuć jak konwalii zapach szczęście i obejmiesz swoją skronią wszystkie baśnie a ja zerwę dziś z jesieni jeden bukiet pięknym majem powyścielam liście padów bielą słodkich i tak czułych czystych muśnięć liści pada listopada byś majową podbiegała nad staw jedną, jedną szybką co przejrzyście obnażając w pożegnania niczym krucha złota nitka co nad stawem w wodzie jedna się przejrzała jako jedna, jedna jesień, jedna złota, jedna szybka, jedna trwała [Dodano 09-11-2018 00:23] Miladora napisała: ile razy można jednak ją oszukać …zagryzając twoje wargi ku jesieni nie zapomnę - wiesz co mówię - mam nadzieję daj mi poczuć wiatrem chłodnym bym nie wspomniał ile razy uśmiech szczęścia można przebić kolcem ostrym aby szukać ciągle dali ile razy mam odmówić abym nie był twoim kolcem ale wsłuchać się konwalii świeżym zziębłym a i kolcem twojej chwili ile razy uśmiech zetrze nasze szyby ile razy pobiegniemy gdzieś przed siebie ile razy w chłodnej bieli szczęście zimy ile razy ktoś oszuka by nie wspomnieć i szukamy ile razy mamy mówić i patrzymy ile razy w kątach stanąć, i żegnamy siebie w takiej jednej chwili ile razy – ile razy ciebie zgadnąć
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5987

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 09-11-2018 00:50
kochać szronem to jest całkiem niezły dowcip ale popatrz że z tą bielą jej do twarzy liście w cukrze – taki widok może olśnić jak na barwy zarzucony welon z gazy może zatem lepiej szukać w niej uroków bowiem nawet krople deszczu mają powab jeśli tylko nie ściekają z rzęs i włosów i nie sieką bezlitośnie nas po nogach niech więc dzwonią melodyjnie o parapet i niech szumią jednostajną kołysankę ciepła pościel nam pomoże przespać chlapę odmawianą wciąż przez jesień niczym mantrę na ulicach zakwitają parasole i jak kwiaty przełamują smętną szarość więc co z tego że nas jesień w oczy kole bezustannie wprowadzając myśli w chaos
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5988

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 09-11-2018 02:48
Miladora napisała: bowiem nawet krople deszczu mają powab o poezjo! kochać jesień jednym wierszem? muzo całkiem w niezły dowcip wybierana zmuszasz w cukrze bym poruszał wargi, mowy zatem lepiej w bezsilności ma kochana by zapewne w sędziwości na skarb czasu lepiej bowiem tylko, tylko bezlitośnie niech więc dzwonią tak rytmicznie o parapet a i wrażeń nam przysporzy jedna pościel jednych wrażeń co i smuci kołysanką ciepłym winem i cieplutkim otulaniem ciepła pościel nam się mruży z tezy głębią bym cię schwytał i zrozumiał czyja jesteś szukaj proszę, szukaj proszę jednej chwili zanudzony świat jest twoim jednym wierszem może spoczniesz, może spoczniesz by umilić, parasolem nie zanudzasz – błądzę, Mili. [Dodano 09-11-2018 04:22] Miladora napisała: więc co z tego że nas jesień w oczy kole … ale piszesz, piszesz w jesień słodkim majem, [i] spokojnie piszesz co nam młodością śpiewać niechaj w jednej mojej duszy jednym krajem piszesz w jesiennej balladzie by podgrywać utrzymać ciągły zmęczony wiersz przeklęty i aby jesień przepowiadała koniec i aby to co rzucało sednem pięknem rzucało także swoją śmierć dozgonną poszukam więc wyrosłych młodych liści gdzież ich szukać bo ranek to nie wieczory co tam, jeszcze przychodzą deszcze, lecz jakie [ale takie] i bym się tobą otulił więc z przekory co mi potrzeba to kurtka i kalosze jest jeden sposób bym chadzał po kałużach jeden sposób bym ciebie serdecznie prosił: ciepła kurtka i koc w chłodach i ulewach
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5989

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 09-11-2018 12:46
na ulicach zakwitają parasole a w kawiarni aromatem dymi kawa z tła zamyśleń o miłości szepcze cohen dzisiaj każdy ma na sobie deszczu zapach pod swetrami przemoczone sny o wiośnie takie blade i mizerne może chore chcą się ogrzać i nie myśleć już o chłodzie tylko słuchać o czym mówi świecy płomień za oknami deszcz rozmnaża błyski świateł łaskotaniem drobnych kropli bawi szyby na chodniku namalował barwną mapę z tego miejsca jest wyraźnie jakiś ckliwy czas spowolnił jakby jeszcze na coś czekał smutek w ciszy na serwetkach pisze wiersze na dnie szklanki barwnie skrzy się mała tęcza śniąc o niebie całą zimę będzie cierpieć

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5990

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 09-11-2018 18:21
Miladora napisała: co tam deszcze chłodne ranki szare niebo w kawiarence „Na Parnasie” dymi kawa na stoliczkach stoją róże we wazonach na stoliczku filiżanki, dwie dla ciebie jedna moja filiżanka czeka biała na pianinie ktoś zanucił cicho Summer jeden zapach senny zapach o przestworzach a ty jedna i ja jeden, wchodzisz właśnie w dłoni trzymam ciebie filiżanką białą a ty cała w rudym swetrze przemoknięta nie zabrałaś dziś ze sobą parasola więc przysiadaj się wiewiórko rudowłosa stolik dzisiaj cały biały do wieczora ktoś wciąż nuci cicho na pianinie blusa twoje oczy są diabelsko roześmiane położyłaś swoją dłonią po sweterku i tą drugą mi podałaś jako kawę
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5991

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 10-11-2018 11:12
smutek w ciszy na serwetkach pisze wiersze zamilkł Cohen i wystygła resztka kawy chłód zza okien rozpanoszył się w kafejce tylko lampki nie przestają jeszcze marzyć czas się zbierać już i tak nie będzie lepiej do trawników deszcz przykleił zwiędłe brązy a w uliczkach hula z wiatrem szara jesień jakby chciała nie wiadomo dokąd zdążyć zmierzch w alejce rozpościera czarny szablon kamienice mrużą sennie żółte oczy czy cokolwiek może ponieść nas ku gwiazdom gdy zmierzamy wraz z jesienią do północy drzwi skrzypnęły zamajaczył blask latarni wiatr odleciał i umilkły struny gitar już niedługo znów nastąpi zmiana warty zima będzie pisać wiersze na chodnikach
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5992

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 10-11-2018 22:32
Miłość - na motywach Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Miłość” bez ciebie są chwile na zawsze przymknięte nie czytam bez ciebie nie piszę wciąż palę kochanie świt szary bez ciebie z rozpędu nie parzę bez ciebie dla siebie i kawy tak głupio bez ciebie i bez fantazji, tak w żaden mi sposób nie wchodzisz pod skórę, tak w żadną miarę i tak bez polotu i dom jest szary i czym mam zakończyć na drugą już stronę gdzie róże tak cicho, a może świat piękny, lecz go nie znalazłam, obłędem szalonej lecz wszystko jest drzwiami rozpędu a róże wciąż pachną z tak wielkiej ochoty bez ciebie świat zniknął i nawet nie mruży a świata dla siebie ja sama nie stworzę dla świata mojego tyś jest potrzebny wiem że bez ciebie ja zawsze nie mogę, kochany… [Dodano 11-11-2018 00:21] Miladora napisała: resztka kawy …i czas pisze wiersze czasem na serwetkach, jesienne wspomnienia i jesienne żale, bez wielkiej ochoty co było w alejkach, cichy jest czasem cichy niewyspany, cichuteńko wspominam, a resztka kawy dniem przychodzi a gdzie całość dnia, wspominam byś wielki, ochoty tak mały? byś pośród przemijania gdzieś trwał, zmierzałam ja sama, a ktoś krzyżem ciebie ze mnie ogołocił - słyszałam drzwi skrzypnęły i zamajaczył, ani latarnik, ani gitarzysta, coś! prorocy? śpiewający słowik, jeno gość, kto uwielbia być cieniem nocy, bez ciebie jestem taka nie melodia, kto ciebie brał? przykleiły się buty do trawnika, czy mogę rzeknąć jedno słowo: kto? jedno: kto?
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5993

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 13-11-2018 13:17
zima będzie pisać wiersze na chodnikach kiedy tylko jesień zwinie dywan z liści i kolory bielą uśpi mroźna cisza zamykając radość lata w sennej fikcji ale jeszcze zaczytani w resztkach ciepła zaklinamy niewzruszony upływ czasu nim treść wpisu znowu stanie się posępna kartkujemy dobrej pory cały zasób na ostatniej niezmrożonej żalem stronie słowa mają jeszcze wiele jasnych znaczeń chociaż wkrótce skrzyć się mogą białym szronem i nie szybko przeczytamy rozdział marzec chociaż można krótko streścić trudne daty przekartkować najzimniejsze trzy miesiące i otworzyć tam gdzie kwitną pierwsze kwiaty otulone uśmiechniętym wiosny słońcem

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5994

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 13-11-2018 15:44
Miladora napisała: kamienice mrużą sennie żółte oczy …i czas pisze, wiesz że pisze na chodnikach ale jeszcze niech to diabli - święty spokój - zaczytani istniejemy tylko wtedy naszym listom gdzieś znów w gnuśny spokój bywać zima przyjdzie [ale] pisać wiersze nam zostawi i w upalne lato myśmy cali nadzy a i dzikie wpisy wciąż posępne roni obłąkane chmury i dzikością wspomnień na ostatniej nie zbłąkanej błyskawicy jest i pełen obłąkany z naprzeciwka chociaż wkrótce wydrążymy szczęki płomień i miecz wstanie wydrążony w szczęce w przystań spraw, by chociaż krótko streścić trudne daty, lepiej w tłuste jadło, wódkę powspominać, lepiej by w godzinie powypijać straty, wódką na jesieni zimą bywać, szronem…
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5995

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 14-11-2018 00:00
słowa mają jeszcze wiele jasnych znaczeń choć jesienią niezbyt często nam do śmiechu bowiem trudno się pożegnać ot tak z latem nie doznając cienia żalu albo stresu dzisiaj aura dopisała na wędrówkę pod Wawelem smok beztrosko buchał żarem można było nie pamiętać więc o kurtce i odrzucić na bok czapki oraz szale gdyby tylko gdyby tylko jeszcze jesień nie zrywała wokół liści w takim tempie to by trwało babie lato i na świecie wciąż byłoby ech byłoby jakże pięknie ale jedno wiem z pewnością – żadna zima nigdy nie trwa w nieskończoność no bo nie trwa może zatem uda nam się ją przetrzymać choćby w chlapie śniegu błocie albo w deszczach
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5996

Użytkownik

Postów: 465
Skąd: Oslo

Dodane dnia 14-11-2018 08:32
Miladora napisała: gdyby tylko gdyby tylko jeszcze jesień … słowa mają: oszczędź mi jedynej chwili, chociaż niezbyt - bo i wszystko nie jest w uśmiech, byś przysiadła się o dale jednej dłoni, niech do końca, byśmy razem, dasz mi wszystko, dziś nie rudą stalóweczką będę, weź mnie pisać, gdyż usiądę obok ciebie, wiemy - babie lato powspominasz niechaj trąca pięknem w udach na marzeniach zrudziałymi, co mi poczuć? daj mi zapach czekolady, nie ostatni raz czytałem ciebie wierszem z dłoni, raz w ostatniej chwili zapomnieli, czekoladą tak gorącą, zimy, żadnej - narwę słowa byś zrywała jeszcze więcej, tylko zima przyjdzie więc będziemy pisać, Uśmiech zetrę z jednej szybki w łzach zapomnień Choćby[ś] w chlapie śniegu błocie albo w deszczach, - albo w wierszach, - albo w wierszach…
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5997

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 14-11-2018 12:18
choć jesienią niezbyt często nam do śmiechu i brakuje jasnych wrażeń pieszczot ciepła ogrzewamy myśli w książkach lub przy piecu bo to dobra na przetrwanie jest koncepcja jednak trzeba mimo wszystko przeć do przodu szukać słońca nawet w mroku wietrze deszczu dobre słowo czasem znaleźć też dla chłodu i ucieszyć się z pierwszego w zimie śnieżku wiemy dobrze że do wiosny niedaleko a po drodze napotkamy urok zimy czas oddany we władanie białym śniegom z wyjątkami ale przecież też lubimy a gdy wreszcie po miesiącach przyjdzie wiosna zapomnimy barwną jesień śnieżną zimę zamykając je w koniecznych życia kosztach znów będziemy delektować piękne chwile

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5998

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 14-11-2018 17:05
jednak trzeba mimo wszystko przeć do przodu bo do tyłu za cholerę się już nie da i nie warto nawet szukać jakichś bogów bowiem rzadko przychylają ludziom nieba to nasz problem w jaki sposób przetrwać zimę bogom zawsze jest cieplutko na zapiecku więc co szkodzi nam podłożyć czasem świnię lub też spiętrzyć dla zabawy mnóstwo przeszkód niech się ludzie chlapią w błocie aż po uszy zahartują się i tyle albo wymrą zresztą po co się na mrozie mają włóczyć kiedy mogą czas poświęcić boskim hymnom ha – i tutaj mamy problem wręcz nieziemski bo nie każdy lubi śpiewać w takim tonie i nie można jak figurkę go nakręcić żeby ciągle maszerował w jedną stronę
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5999

Użytkownik

Postów: 495
Skąd:

Dodane dnia 15-11-2018 11:02
niech się ludzie chlapią w błocie aż po uszy brną przez śniegi biczowani zawieruchą niechaj mrozy bez litości szczypią dupy aż tą zimą się przejedzą i zakrztuszą taki plan jest kto go stworzył nie wiadomo lecz idea i przesłanie jest czytelne bo gdy ciemność mrozy śniegi są już normą dąsy wiosny będą miłe i serdeczne urok kwietnia ciepło słońca świeża zieleń to nagroda za ponury okres chłodów tylko znowu tak jak przedtem czegoś nie wiem lub dla zimy muszę znaleźć inny powód bo są kraje gdzie nie bywa jesień z zimą za to wiosna się przeplata ciągle z latem czy nas tutaj więc dopada czyjaś mściwość dla nich zyski a my mamy ciągle stratę

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#6000

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 15-11-2018 19:22
tylko znowu tak jak przedtem czegoś nie wiem choć przypuszczam że to czysty jest przypadek ktoś się rodzi pod błękitnym ciepłym niebem dla innego ciepło leży w sferze marzeń na pociechę jednak stwierdzę że zazwyczaj ludzie tęsknią głównie za tym co odwrotne podczas skwaru śnią o deszczu na ulicach choć ulewy odbierają jak katorgę taką mają już naturę no i trudno w ciepłych krajach im gorąco w zimnych chłodno ciągle czegoś się czepiają – zwłaszcza durnot jakby nagle pogubili zwykłą mądrość ech – my ludzie z pretensjami do pór roku do pogody niepogody i wszystkiego co nam tylko chce zaburzyć święty spokój nasze własne wymyślone swojskie niebo
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).