Forum - Poezja - Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 02-06-2016 23:43
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#122

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 03-06-2016 22:03
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty

Autor

RE: Wierszowąż

#123

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 04-06-2016 11:00
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#124

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 04-06-2016 15:08
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty [Dodano 04-06-2016 15:08] Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty

Autor

RE: Wierszowąż

#125

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 04-06-2016 15:11
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#126

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 04-06-2016 16:51
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#127

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 04-06-2016 21:48
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy

Autor

RE: Wierszowąż

#128

swistakos

Użytkownik

Postów: 972
Skąd: Gdańsk

Dodane dnia 04-06-2016 21:52
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie
A życie jak pijany zając mknie zygzakiem do przodu.

Autor

RE: Wierszowąż

#129

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 05-06-2016 02:21
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#130

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 05-06-2016 11:32
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#131

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 05-06-2016 13:38
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#132

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 05-06-2016 16:44
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała

Autor

RE: Wierszowąż

#133

Usunięty Gość

Postów:
Skąd:

Dodane dnia 05-06-2016 16:58
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała senną znów otwieram powiekę

Autor

RE: Wierszowąż

#134

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 09-06-2016 12:15
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#135

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 09-06-2016 20:46
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#136

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 09-06-2016 22:50
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka

Autor

RE: Wierszowąż

#137

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 10-06-2016 11:18
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#138

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-06-2016 19:47
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#139

Użytkownik

Postów: 7499
Skąd: Kraków

Dodane dnia 10-06-2016 20:31
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#140

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-06-2016 20:43
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata