Forum - Poezja - Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 09-07-2016 17:22
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać

Autor

RE: Wierszowąż

#282

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 09-07-2016 18:24
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#283

Miladora

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 10-07-2016 09:40
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#284

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-07-2016 10:50
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#285

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 10-07-2016 12:28
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie

Autor

RE: Wierszowąż

#286

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-07-2016 12:46
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#287

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 10-07-2016 17:13
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy

Autor

RE: Wierszowąż

#288

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-07-2016 20:18
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#289

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 10-07-2016 22:10
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy

Autor

RE: Wierszowąż

#290

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 10-07-2016 22:39
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#291

Miladora

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 11-07-2016 12:48
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#292

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 11-07-2016 12:59
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#293

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 12-07-2016 12:54
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie

Autor

RE: Wierszowąż

#294

Miladora

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 12-07-2016 13:12
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#295

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 12-07-2016 13:49
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek

Autor

RE: Wierszowąż

#296

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 12-07-2016 15:35
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek nie martwić się jutrem nic wcale
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#297

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 12-07-2016 16:03
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek nie martwić się jutrem nic wcale bo dziś jest jedynie coś warte

Autor

RE: Wierszowąż

#298

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 12-07-2016 17:31
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek a jutrem nie martwić się wcale bo dziś jest jedynie coś warte wszak lipiec jest ledwie w połowie
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#299

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 12-07-2016 19:54
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek a jutrem nie martwić się wcale bo dziś jest jedynie coś warte wszak lipiec jest ledwie w połowie i czasu przed nami tak wiele

Autor

RE: Wierszowąż

#300

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 13-07-2016 07:35
przywitał nas lipiec chmurami na zmianę z upalną pogodą rozłożył błękitny aksamit lusterka kałuży pod nogą pogładził też drzewa zefirem malinom pozwolił dojrzewać przyleciał i przysiadł na chwilę radośnie o lecie nam śpiewa a my pełni życia i słońca wdychamy lipcowe powietrze bo chcemy by czas nas nie trącał niczego nie trzeba nam więcej czy chmury i wiatry zachodnie są w stanie odebrać tę radość choć skóra od deszczu namoknie oddajmy się letnim zabawom wieczorem gdy niebo tak gwiezdne a księżyc wypływa jak łódka oddalmy złe myśli od siebie nie dajmy utopić się w smutkach a jeśli się topić to w winie w poezji radości i w pieśniach podziwiać jak kwitnie zawilec kolczyki z czereśni zawieszać bo dusza wybiera wesele by żyło się lepiej i łatwiej żyć prawie jak winny topielec choć czyni różnicę to prawie gdyż wino stać może na półce im starsze tym bukiet cenniejszy bez niego też pełno jest uciech lecz świat z nim o niebo piękniejszy gdy krew w żyłach płynie z impetem a w głowie aż szumi od marzeń nie trawi nas gnuśność i niechęć pragniemy się oddać zabawie chociażby popłynąć z ruczajem posłuchać gwizdania kropiatek a jutrem nie martwić się wcale bo dziś jest jedynie coś warte wszak lipiec jest ledwie w połowie i czasu przed nami tak wiele spójrz - życie to piękny wierzchowiec
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata