| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
julass
Użytkownik
- Postów: 1107
- Skąd: Północne Doki
|
| Dodane dnia 23-03-2012 22:44 |
|
ale właśnie o to chodzi
bo nie o akapit tylko o ta kreskę nieszczęsną która jak zostało tam obrazowo wyjaśnione może być, może nie być a może być zastąpiona cudzymsłowiem czy kursywem... jak dla mnie wszystko jest jasne
|
przecinki są homo
_________________________________
Ach, gdyby zamiast być piekłem, świat był ogromną niebiańską odbytnicą...
Lautreamont
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
Elwira 
Użytkownik
- Postów: 4151
- Skąd: Rembertów
|
| Dodane dnia 24-03-2012 09:27 |
|
Jako że julass zapukał do mnie na PW, to zabieram głos, ale uważam, że tu już wszystko zostało powiedziane.
Dodam jeszcze od strony osoby piszącej, że decydujące zdanie ma tutaj autor. Wbrew pozorom, to jego wizja, urozmaicona myślnikiem bądź nie, ma znaczenie. On z jakiegoś powodu tam tego myślnika nie wsadził, bądź wsadził. Czasem chodzi o płynność narracji, czasem o to, że myśl bohatera ma się właśnie zlewać z opisem, głównie wtedy, kiedy jest to narracja pierwszoosobowa. Czasem autor nie chce użyć myślnika, bo bieg narracji się o nią potyka, użyje kursywy, a... dobra, korektorzy kursywy nie lubią, szczególnie ci od papierowych wydawnictw. Nawet listy często są normalną czcionką, tylko inną niż reszta tekstu. Więc kursywa wylatuje.
Jeśli chodzi o monolog wewnętrzny, to zapis może być naprawdę dowolny, ważne, żeby czytelnik odróżnił, kiedy jest myśl, a kiedy już nie i żeby zachować konsekwencję tego zapisu. Może więc być tak:
Cytat: F. samotnie siedział na plaży i wpatrywał się niknące za horyzontem słońce. Inni, nieliczni już wieczorową porą spacerowicze, poubierani w swetry zwiedzali monotonny brzeg, a ktoś nawet się kąpał. Że też ludzie mają zdrowie – przebiegło mu przez myśl.
może być tak:
Cytat: F. samotnie siedział na plaży i wpatrywał się niknące za horyzontem słońce. Inni, nieliczni już wieczorową porą spacerowicze, poubierani w swetry zwiedzali monotonny brzeg, a ktoś nawet się kąpał.
Że też ludzie mają zdrowie – przebiegło mu przez myśl.
może tak:
Cytat: F. samotnie siedział na plaży i wpatrywał się niknące za horyzontem słońce. Inni, nieliczni już wieczorową porą spacerowicze, poubierani w swetry zwiedzali monotonny brzeg, a ktoś nawet się kąpał. Że też ludzie mają zdrowie – przebiegło mu przez myśl.
albo tak:
Cytat: F. samotnie siedział na plaży i wpatrywał się niknące za horyzontem słońce. Inni, nieliczni już wieczorową porą spacerowicze, poubierani w swetry zwiedzali monotonny brzeg, a ktoś nawet się kąpał. "Że też ludzie mają zdrowie" – przebiegło mu przez myśl.
Oczywiście tu z akapitem bądź bez, to też zależy o tego, co było wcześniej.
A co do myślnika, nie jest błędem stosowanie go na rozpoczęcie monologu wewnętrznego, ale myślnik w tekstach prozatorskich jest zarezerwowany na dialog. Dla odróżnienia. Ja wolę więc nie mieszać jednego z drugim i dla dialogu jest myślnik, dla monologu cudzysłów. Aczkolwiek ktoś może stworzyć tekst bez dialogów, jedynie z monologami wewnętrznymi i użyć myślników, też będzie dobrze.
Myślę, że w całej tej zabawie najważniejsza jest świadomość i konsekwencja autora. Dlatego tak ważne jest, żeby autor znał zasady interpunkcji i używał znaków z premedytacją.
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
Dagil
Użytkownik
|
| Dodane dnia 24-03-2012 11:55 |
|
Skoro Julass wywołał rozmowę o przytoczeniach, pozwolę sobie, po szerokiej wypowiedzi Elwiry, i ja jeszcze coś dodać.
Elwiro, masz wiedzę, ale nad nami stoją guru, z przemyśleń których wszyscy korzystamy. Julass wywołał temat, więc zajrzałam tu i tam. I znalazłam to:
Przytoczenie może być objęte cudzysłowem, oddzielone myślnikiem (w tekście literackim) lub wyróżnione kursywą (w podręcznikach i dziełach naukowych).
Cudzysłów obejmuje przytoczone w opowiadaniu czy relacji słowa, powiedziane bądź pomyślane przez opowiadającego lub inne osoby, rzeczywiste lub fikcyjne.
W tej funkcji w literaturze pięknej używa się też myślnika. Spotyka się taki zwyczaj, że słowa mówione wydziela się myślnikiem, pomyślane zaś – cudzysłowem.
Znalazłam jeszcze:
Ogólna zasada dotycząca edycji partii dialogowych w książkach z dziedziny beletrystyki (powieściach, nowelach, opowiadaniach, reportażach literackich itp.) mówi, iż wypowiedzi dialogowe poszczególnych postaci składa się od nowego wiersza z wcięciem akapitowym, a na początku każdej kwestii dialogowej umieszcza się myślnik, tzw. pauzę dialogową. I zasady tej należy się trzymać. Pojedynczą wypowiedź bohatera należy poprzedzać pauzą dialogową i składać w ciągu, niezależnie od długości.
Można szukać dalej, np, o dialogach wewnętrznych, o których pisze Wasinka, ale mnie się zdaje, że chwilowo wystarczy.
Konkludując, tak sobie myślę, Elwiro, że ja, ze sposobów przez Ciebie przytoczonych, bez obaw zastosowałabym przykład drugi i czwarty oraz piąty – z myślnikiem.
Pierwszy wydaje mi się „naciągany”. Kursywę miałabym w odwodzie na okoliczność nieliterackich wypowiedzi, bo właśnie mam w domu Satynowego magika Łysiaka, gdzie wyraźnie widać, jakie są tego efekty.
Ten wpis jest wynikiem Twojego ostatniego zdania: „... żeby autor znał zasady interpunkcji i używał znaków z premedytacją”.
Jak tam historia z trupem w tle?
Pomyślności życzę!
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
Elwira
Użytkownik
- Postów: 4151
- Skąd: Rembertów
|
| Dodane dnia 24-03-2012 12:59 |
|
| Trup jest, już nawet go pochowali, a teraz mści się z zaświatów. Pochoruję się przez niego jak nic
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
julass
Użytkownik
- Postów: 1107
- Skąd: Północne Doki
|
| Dodane dnia 24-03-2012 14:12 |
|
chciałem serdecznie podziękować wszystkim paniom biorącym udział w bitwie o kreskę
teraz już wszystko jest na tacy i nikt mi nie będzie próbował wcisnąć niepotrzebnych znaczków w różnych miejscach...
|
przecinki są homo
_________________________________
Ach, gdyby zamiast być piekłem, świat był ogromną niebiańską odbytnicą...
Lautreamont
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
juanita
Użytkownik
|
| Dodane dnia 09-04-2012 16:17 |
|
A ja mam pytanko związane z problemem poruszanym w tym wątku kilkakrotnie. Szukałam wprawdzie w internecie, ale w sieci jak to w sieci, moc ekspertów  Tyle że przeczących sobie  : Zawsze miałam kłopot: jaka zasada tłumaczy użycie "tą" "tę" oraz jakie są wyjątki? Jak na mój rozum powiemy: mam tę poduszkę ale: rzuciłam w nią tą poduszką. A więc mamy zawsze "tę" a robimy coś "tą". Czy dobrze myślę?
|
Tolerancja jest udziałem ludzkości-
wybaczajmy sobie wzajemnie naszą głupotę Voltaire
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
julass
Użytkownik
- Postów: 1107
- Skąd: Północne Doki
|
| Dodane dnia 09-04-2012 16:52 |
|
za PWN-em:
Formy "tę" używamy w bierniku (np. tę kobietę), formy "tą" w narzędniku (np. tą kobietą)
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=6967
teraz pozostaje jeno znajomość odmiany przez przypadki
|
przecinki są homo
_________________________________
Ach, gdyby zamiast być piekłem, świat był ogromną niebiańską odbytnicą...
Lautreamont
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
Usunięty
Gość
|
| Dodane dnia 09-04-2012 17:02 |
|
tę czy tą jako hasło dla wyszukiwarki google zapewni Ci wszystkie niezbędne odpowiedzi, a tym samym pozwoli zrozumieć i używać poprawnej polszczyzny. Oto jedno z wyjaśnień:
Cytat: Forma tę powinna być używana w bierniku, np. „Daj mi tę książkę”, forma tą - w narzędniku, np. „Wszędzie chodzę z tą książką”. W potocznej polszczyźnie mówionej aprobuje się używanie formy tą także w bierniku, ale w piśmie należy przestrzegać różnicy między tę i tą.
— Mirosław Bańko
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
Silvus 
Użytkownik
- Postów: 1661
- Skąd: Warszawa
|
| Dodane dnia 09-04-2012 20:06 |
|
| Ach, nawet daj-że spokój.
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
juanita
Użytkownik
|
| Dodane dnia 10-04-2012 15:31 |
|
| Bardzo dziękuję za wyczerpujące wyjaśnienia i link
|
Tolerancja jest udziałem ludzkości-
wybaczajmy sobie wzajemnie naszą głupotę Voltaire
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
TomaszObluda
Użytkownik
- Postów: 6879
- Skąd: Szczecin
|
| Dodane dnia 21-04-2012 11:40 |
|
A ja mam pytanie, właściwie jakoś nigdy mnie nikt nie poprawiał w tym względzie, ale zasady nie znam.
Kiedy pisać liczebniki słownie, a kiedy za pomocą cyfr? Mam na myśli prozę oczywiście.
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
Usunięty
Gość
|
| Dodane dnia 21-04-2012 14:41 |
|
Zapis liczebników jest tylko w ograniczonym stopniu regulowany zasadami ortografii. Ważniejsze znaczenie mają przyjęte zasady redagowania tekstów.
Istotna jest na przykład zasada konsekwentnego użycia różnych form. W związku z tym np. liczebniki porządkowe należy zapisywać w sposób jednolity i konsekwentny, tzn. w całym tekście albo słownie, albo cyframi.
Zapisem liczebników rządzi ponadto zasada czytelności, nie została ona wprawdzie dotąd sformułowana wprost, ale w praktyce językowej większe liczby (można uznać, że powyżej stu) zapisuje się zwykle cyframi, mniejsze – również słownie, choć przeważają zapisy cyfrowe. Przy liczebnikach z pierwszej dziesiątki najczęściej stosujemy zapis słowny, np. jeden na trzech, nie 1 na 3 (również ze względu na jednoznaczność).
Ponadto istotny jest rodzaj liczebników. Uwaga w akapicie powyżej dotyczy liczebników głównych, chyba też porządkowych, ale liczebniki ułamkowe prawie zawsze zapiszemy słownie, podobnie liczebniki zbiorowe.
To podstawowe reguły. Przytoczę teraz Pani przykłady, zamieszczając komentarze w nawiasach kwadratowych. „W więzieniach było tysiące [to tzw. liczebnik nieokreślony, konieczny zapis słowny] osób”, „Dwie trzecie [liczebnik ułamkowy] skazanych wraca do więzienia, 20% [podaliśmy jednostkę, wtedy z reguły używamy cyfr, a symbol zapisujemy bez odstępu] nieletnich i 55% [jak poprzednio] dorosłych”, „W ośrodkach zamkniętych jest [może też być: zamknięte są] dwa miliony (czy 2 mln?) [oba warianty są dopuszczalne] uchodźców”, „Jedna na czterdzieści dwie [tylko słownie] osoby choruje na raka”, „4 tys. [cyfrą] więźniów pozostanie tam do końca życia”.
— Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
Dla poszerzenia informacji warto spróbować zapytania: liczebniki słownie czy cyfrą
Tyle wystarczy na dobry początek :)
Pozdrawiam Alex.
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
Elwira
Użytkownik
- Postów: 4151
- Skąd: Rembertów
|
| Dodane dnia 21-04-2012 15:25 |
|
Należy jeszcze sprecyzować, w jakich tekstach prozatorskich. Trudno wymagać, żeby w notatkach zapisywać liczebniki słownie, podobnie jest z artykułami, których celem jest przekazanie jakiejś informacji na szybko, wszelkiego rodzaju newsami oraz tekstami pełniącymi jedynie funkcję informującą i mającymi sprzedać jakąś wiadomość. Cyfry są też powszechne i porządne w zadaniach, instrukcjach obsługi, gdyż zapamiętuje je wzrok, czasem bez udziału myślenia.
Schody zaczynają się, kiedy mówimy o tekście literackim. Dopuszcza się zapis godzin cyframi, w pamiętnikarstwie też dat, zawsze jeśli wplatamy w tekst wzór matematyczny, fizyczny itd. zapisy procentów. W pozostałych przypadkach zapis słowny wygląda w opowiadaniu lepiej, bardziej literacko, pozwala na zabawę odmianą, precyzuje zamysł autora. Często umieszczenie samej cyfry w zdaniu sprawia, że straci ono sens albo czytelnik musi się nad nim zastanowić. I o ile samo przemyślenie sensu zdania nie jest celem autora, należy czytelnikowi ułatwić odbiór. Często też, przy cyfrach z wieloma zerami, zapis słowny nie zmusza czytelnika do zastanawiania się nad ilością tych zer.Jest napisane milion i ok.
Wszystko też zależy od zamysłu autora i funkcji tekstu. Jeśli zdanie z liczebnikiem ma być esemesem albo notatką, normalne, że cyfra, a nie zapis słowny. Styl zapisu dobierać należy tak, żeby wypadł jak najbardziej naturalnie, był przede wszystkim zrozumiały i precyzyjny. Liczebniki porządkowe opatrujemy więc kropką, jeśli dajemy cyfrę. Użycie danego zapisu powinno być konsekwentne dla tekstu. Rozpatrywanie na przykładzie jednego zdania nie ma sensu. Pisanie jest bowiem zabiegiem całościowym, pokazuje zamysł i... dobra, to też trzeba napisać, erudycję autora, jego umiejętność zabawy znakiem. U jednych ta umiejętność opiera się na wykuciu na blachę zasad, u innych staje się zabawą z czytelnikiem, ma mu coś pokazać i zrobić to jakoś.
W opowiadaniu nigdy motywem do zapisu cyfrą liczebnika nie może być pośpiech. Jeśli w tekście pojawia się cyfra, należy zadać sobie pytanie, dlaczego nie słowo.
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Powszechne błędy językowe
|
|
asiapaczu
Użytkownik
|
| Dodane dnia 27-05-2016 11:23 |
|
dla wszystkich, którzy wciąż się gubią polecam odwiedzić stronę http://Aztekium.pl/grammar
Dzięki niej błędy gramatyczne odejdą w niepamięć.
Pozdrawiam!
|
|
|
|
| Do góry |
|
