Wspaniałe. Podoba mi się jej tron. Powodzenia i życzę natchnienia do dalszych prac

Lepiej nie łączyć dobra i zła na jednym tronie, żadna ze sztuk nie bedzie doskonała, jeśli nie opiera się tylko na świetle, taka wersja ma silny pogański korzeń i takowy rzeczywiście ma w sobie pewne bogactwo, ale to "kręcioł", który silnie wypełnia myśli i tak naprawde do niczego nie prowadzi... takie jest moje zdanie, ale pewnie zaraz sprowadzę na siebie głosy krytyki...

Bardzo miło powiedziane, zastanawia mnie jednak, co ważniejsze, wartość realna, czyli ogólnie przyjęta intelektualnie, czy duchowa, związana z tzw. żywym korzeniem wiary w Boga... Bo takowa wiara nie ma nic wspólnego z pogaństwem, więc wobec niej mitologia grecka staje się nic nie znaczącym martwym symbolem, podobnie jak cała różnorodność kulturowo ciekawych mitów i wierzeń, które zapoczątkowano kilka tysięcy lat temu w kraju Szinear. Można powiedzieć, że są one jakimś odbiciem tego, co faktycznie było na początku, i osobiście uważam, że świat, w którym żyjemy to świetnie zamaskowana podpucha, która ostatecznie ma na celu oddzielić prawdziwe DOBRO od prawdziwego Zła. W związku z tym powstaje pytanie, czy tak kreowana sztuka zadowala Boga i czy schemat myślenia, który tutaj zaproponowałeś nie jest związany z czymś, czego Bóg nie pochwala. W Twoim myśleniu dominuje pierwiastek połączeń Jin i Jang oraz wszelkich innych czarno-białych wymieszań, ja jednak konsekwentnie twierdzę, że strefa ta zostanie rozbita i całkowicie przemieniona, dlatego uważam, że wielkim ryzykiem wobec Boga jest tak kreowana sztuka i schemat myślenia. Sama do tworzenia podchodzę bardzo ostrożnie, nawet zastanawiam się, czy tworzenie jako takie nie jest w pewien sposób egoistyczne...